"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Yeni bir mini bölüm ile karşınızdayım. Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Hepinize iyi okumalar ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
103. BÖLÜM
"Bugün 19. Gün... Sen hep söylerdin 19 benim uğursuzluğum... Ama ben öyle düşünmüyorum... 19 bizim uğrumuz olacak. Hem ayrıca Anıl değerlerinin normale döndüğünü ve umutlu olduğunu söylüyor. Ve en kısa zamanda ise uyanacağını söylüyor..."
Süveyda'nın saçlarını tarayarak okşadım ve saçlarının üzerine küçük öpücükler kondurdum.
"Ben de çok umutluyum sevgilim. Uyanacaksın..."
Süveyda'nın kapalı olan gözlerinin üzerine küçük öpücükler kondurup ellerini tuttum. "Bugün Işığımızı getiremedim. Umarım bu yüzden bana çok kızmamışsındır. Ben buraya gelirken uyuyordu. Uyandırmaya kıyamadım... Ama söz veriyorum yarın Işığımızı yanına getiricem. Üstelik bu defa Işık seni bu camın arkasından görmek zorunda da kalmayacak. Ellerini tutacak..." Süveyda'nın ısrarla kapalı gözlerine bakarak derin bir iç çekerek gülümsedim. "Sana dün gece Işık ile birlikte oynadığımız minik oyunu anlatmak istiyorum. Ayak parmaklarını öperek ayaklarının altını gıdıklıyorum. Işık bu küçük oyunu çok seviyor. Ama o anı görmelisin Süveyda, kızımız kocaman gülücükler saçarak gülüyor." Gözlerimden yaş akarken elimin tersiyle akan yaşları sildim ve Süveyda'nın elini sıkıca tuttum. "Babaannesini, Büyükdedesini ve inanamayacaksın ama Özgür'ü çok sevdi. Özellikle Özgür ile çok iyi anlaştılar. Ablam Özgür'ün Işık ile iyi anlaşmasına şaşırdı. Çünkü biliyorsun Özgür Ukde'yi kıskanıyordu ama Işık'ı sevdi. Ayrıca inanmayacaksın ama Işık, Asena ve Guarino'nun kızı Emma'yı gördüğü anda ağlıyor. Emma ise Işığımızın saçlarını çekiyor. O anda çok sinir oluyorum!... Her neyse, zaten ben Guarino'ya söyledim. Kızını kızımızdan uzak tutacak. Ben kızımın saçlarına kıyamıyorum... O cazgır kız, kızımızın saçlarını çekiyor. Sanırım Işık ve Emma, seninle Asena gibi olmayacaklar. Yani eğer öyle olursa bu oldukça komik bir durum olur..."
Ellerimin arasında hissiz ellerini sıkıca tutup üzerine küçük öpücükler kondurdum ve ardından alnımı ellerinin üzerine koydum. "Seni çok seviyorum bunu unutma sakın... Biran önce aç gözlerini ve aramıza dön sevgilim. Kızımız seni çok özledi..." Kendimi daha fazla tutamayıp ağladığımda başımı kaldırıp yüzümdeki maskeyi çıkarıp kenara fırlattım. Ardından ayağa kalkıp yoğun bakımdan dışarıya çıktım ve ardından üzerime giydirilen önlüğü çıkarıp yere fırlattım. Koridorun başında duran Anıl koşarak yanıma gelip "Ne oldu Kara?" dediğinde acıyla bağırdım.
"Benim karım ne zaman uyanacak Anıl! Ben karımı alıp ne zaman evimize götürücem! Daha ne kadar karımın o soğuk, hissiz ellerini tutmak zorunda kalıcam!"
"Tüm komplikasyonlar ortadan kalktı. Süveyda'nın değerleri normal... Uyanması gerekiyor... Ben yapmam gereken her şeyi yaptım Kara. Bundan sonra Süveyda'nın çabalaması gerekiyor."
