"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Hiçbirimizin unutmayacağı ve unutturamayacağı o kara gün. Bizim için up uzun gelen o gün. Geçmek bilmeyen o kara gün.
Biliyorum kiminiz deprem bölgesindesiniz kiminiz ise o kara günü sadece haberlerde izliyorsunuz. Ben o günü debrem bölgesinde yaşayanlardanım. Enkaz altında kalmak ne demek bilmiyorum. Şans eseri kurtuldum. Ama acısını çok iyi biliyorum. İnanın bana o anı kelimelere dökecek gücüm yok. O gün, o an anlatılacak gibi değildi. Sadece yaşanlar bilir. Ne anlatacağımı, ne söyleyeceğimi inanın bilmiyorum. Tek diyebileceğim şey o gün küçük bir kıyamet koptu ve herkes o gün belki de son kez akşam yemeği yedi, son kez nefes aldı... Ve belki de o gün sevdiklerimize son kez sarıldık.
Şu an için tek söyleyebileceğim şey sadece tüm Türkiye olarak yüreğimiz enkaz altında. Umarım bu kötü günler geride kalır, suçlular cezalarını alır ve hepimiz Allahın izniyle güzel günlere ulaşırız.
Başımız sağ olsun, geçmiş olsun Türkiye...
Şarkı; Ahmet Kaya - Oy Beni Vurun
Ölmek de bu oyunun bir parçasıysa... -Süveyda
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
67. BÖLÜM
01.11.2022 / 22:00
"Sultan anne gelecekmiş."
Esin hanımın iştahsız bir şekilde söylediği şeyle İpek, Esin Hanımın aksine heyecanla konuştu. "Babaannem mi gelecek?"
Kara ve İpek'in babaannesi mi vardı? Peki bunu ben neden bilmiyordum?
Şaşkınca Esin Hanım'a baktığımda o yüzünü buruşturarak yemeğini yemeye devam etti. "Evet gelecekmiş... Kara'nın durumunu öğrenmiş. Sabah beni aradı. Karam'ın başına neler gelmiş siz bana neden söylemiyorsunuz diyerek iki saat bana bağırdı, çağırdı."
Esin Hanım sanırım kaynanasını pek sevmiyordu. Yüzündeki isteksizlikten ve mutsuzluktan belliydi. Ama yine de ona anne diyerek hitap ediyordu. Bu durum oldukça garipti. Acaba benim ona anne dememem kadar garip miydi? Belki de benim Esin Hanımın kaynanasını sevmesede anne demesini garip bulmam gibi Esin Hanım da benim ona anne demememi garip buluyordu.
"Artık kim haber verdi ise Süveyda'nın da İtalya'dan geldiğini duymuş." Esin Hanımın söylediği şeyle şaşkınca ona baktığımda "Ne? Benim geldiğimi bilmiyor muydu?" diyerek mırıldandım. "Babaannem Süveyda'yı çok sevecek." İpek'in olumlu düşüncesine karşılık Esin Hanım sıkıntıyla nefes alıp konuştu. "Sultan Hanım'ın gelinlere karşı bir alerjisi var. Büyük ihtimalle Süveyda'yı da benim gibi sevmeyecek." Elimdeki çatalı ve bıçağı sakince masaya bırakarak konuştum. "Ben Kara'nın bir babaannesi olduğunu bilmiyordum." "Bilsen ne değişecekti ki kızım. Sultan Hanım aynı Sultan Hanım." Esin Hanımın söylediği şeylerle Yılmaz Bey boğazını temizleyerek konuştu. "Anneme haksızlık ediyorsun Esin." Ortam iyice gerildiğinde sıkıntıyla nefes alıp İpek'e baktım. "İpek tuzu uzatır mısın? Yemek çok tuzsuz." "Tuzsuz mu?" İpek şaşkınca bana bakıp masadaki tuzu uzattı. "Bilakis yemek tuzlu bile olmuş." Onur'un söylediği şeyle kısa süreliğine ona bakarak omuz silktiğimde İpek'in uzattığı tuzu aldım. Önümdeki patates yemeğine bol bol tuz attığımda Esin hanım bana bakıp güldü. "Kızım iyice tuz aşına çevirdin yemeği." Söylediği şeyle gülerek elimdeki tuzu masaya koyup yemeğimden bir çatal aldım. Yemek bana şu an gayet normal geliyordu. Hatta tuzu biraz daha eksik gibiydi. "Süveyda, Kara yarın çıkacakmış." Onur'un söylediği şeyle ona baktığımda o Özgür'ü doyurmakla meşguldu. "Evet... Görkem ile konuştum birkaç güne çıkar demişti hatta ben dün Kara'nın yanına da gittim." "Evet dün akşam gitmişsin. Sabah Guarino bana söylemişti."
