"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Nasılsınız? Umarım hepiniz çok iyisinizdir. Umarım hepiniz tüm bu yaşanan şeylerden sonra yavaş yavaş normale dönmeye başlamışsınızdır. Ne kadar mümkün bilmiyorum ama umarım öyledir. Acılarımız, kayıplarımız unutulmayacak ama ailemiz ve bizi sevenlerimiz için güçlü olup toparlanmak zorundayız. Bu dönemde hepimizin güçlü ve birlikte olmaya ihtiyacı var.
Her neyse daha fazla uzatıp sizi üzmek istemiyorum. Hepinize iyi okumalar ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
68. BÖLÜM
KARA HANEDANOĞLU
31.10.2022 / 17:00
Metal kapının açılma sesi kulağıma gelirken çok geçmeden gardiyanın yorgun sesi görüş odasında yankılandı.
"Görüş süreniz doldu."
Ne çabuk yarım saat olmuştu da görüş süresi dolmuştu. Oysa ben karıma henüz doyamamıştım.
Ben özlemle Süveyda'ya bakarken Süveyda gardiyanın söylediği şeyle şaşkınca arkasını dönüp öfkeyle bağırdı. "Ne demek görüş süreniz doldu. Ben müdür beyle konuştum. Bize bir saat izin vermişti." "Ben orasını bilmem!. Görüş süreniz doldu dediysem doldu!"
Süveyda'nın söylediği şeyle kaşlarımı çatarak ona baktığımda Süveyda öfkeyle gardiyanın üzerine yürüdü. Gardiyanın üzerine yürümesine izin vermeyip kolundan tutup onu durdurdum. "Sen nasıl izin aldın?" Söylediğim şeyle gülümseyerek omuz silkti. "Şey birazcık ama birazcık müdürün boğazını sıkmış olabilirim." "Ne yaptın? Ne yaptın? Söylediği şeyle şaşkınca yüzüne baktığımda o gülerek beni geçiştirip konuştu. "Boşver sen onu. Bak görüş süremiz de dolmuş. Gidicem ben…"
Gidicem dediği anda sesi titreyip gözleri ıslanırken yüzünü ellerimin arasına alıp fısıldadım. "Nasıl izin aldığını buradan çıktıktan sonra konuşucaz." Ağlayarak başını salladığında alnına küçük bir öpücük kondurdum. "Az kaldı… Birkaç gün sonra çıkıcam. Özgür olucam..." Söylediğim şeyle omuz silkip sitemle "Ama bak sadece birkaç gün!" dediğinde ağlamasına dayanamayıp dudağımı gözlerinin üzerine bastırdım. "Güzel gözlerini ıslatma…" Ellerimi sıkıca tutup kendi tabiriyle orman yeşili gözlerime hüzünle bakarak fısıldadı. "Seni gelip alıcam." Ona söyleyeceğim yalandan habersiz yürek burkan cümle dudaklarının arasından dökülürken Süveyda'ya yeni yalanlar söylemeye devam ettim. "Gelip beni alacaksın… Birlikte evimize gidicez." "Gidicez… Evimize gidicez."
Buradan çıkarken beni almanı boynuma atlayıp sıkıca sarılmanı çok isterdim. Ama bunun için sana söz veremeyeceğim sevgilim.
"Daha fazla bekleyemem. Görüş süreniz doldu."
Görevli gardiyan tekrardan ama tekrardan öfkeyle bağırarak aynı şeyleri söylerken Süveyda zorla kollarımın arasından çıktı. Gözleri ıslanırken yanaklarına ardı ardına yaşlar düştü. Ellerimi saçlarının üzerine koyup saçlarını okşayarak "Seni seviyorum sevgilim." dediğimde "Ben de seni seviyorum sevgilim. Hem de çok seviyorum…" diyerek ağladı. Ve hemen ardından ellerini dudağının üzerine kapatıp hıçkırarak ağladı. Ağlamasına dayanamayıp ona sarılmak istediğimde gardiyan yanıma gelip koluma girdi ve bir saniye dahi beklemeden beni görüş odasından çıkardı. Benim görüş odasından çıkmamla Süveyda'nın içeride hıçkırarak ağlaması kulağıma gelirken gözlerimi sıkıca kapadım.
