"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Hız kaybetmeden yeni bölümlerle gelmeye devam ediyorum. Çok fazla istenmişti ben de hemen finale doğru yaklaşırıken mini yeni bölümlerle gelmeye devam edeyim dedim. Umarım bu bölümü beğenirsiniz ❤️ Hepinize iyi okumalar canlarım ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
98. BÖLÜM
Karşımda ki uzunca ağaçlarla çevrili ormana bakarak kollarımı birbirine sardım. Yarım saattir izlediğim manzaraya eşlik eden rüzgar saçlarımı savurup dağıtırken Massimo'nun söyledikleri kafamın içinde dönüp dolaştı.
"Sana söylediklerimi palavra olarak düşünebilirsin ama Andrea üzerine yemin ederim ki Kara kızının burada olduğunu biliyor. Şimdi kim kandırıyor seni Süveyda… İyi düşün…"
Eğer ki Massimo bana yalan söylemiyorsa Kara kızımızın burada olduğunu biliyordu ama onu gelip almıyordu. Çünkü beni ölü olarak biliyordu. Ki eğer Kara kızımızın yerini bilip de gelmiyorsa o çoktan benimle birlikte öldürmüştü kendini.
Biliyorum…
Tanıyorum…
Kara bensiz yapamaz. Ben ölürsem o da benimle birlikte ölürdü. Bunu kendisi dahi söylemişti. Ben ölecek olursam kendisi de kafasına sıkıp ölecekti. Ama kızımız için bunu yapmamalıydı. O ikimizden bir parçaydı. Hele ki kızımız giderek ona benzerken kızımıza kıymamalıydı.
"Uzunca bir süredir burada dikilmiş ormanı izliyorsun. Yoksa buradan kaçmak için kafanda planlar mı kuruyorsun?"
Massimo'nun söyledikleri ile gülümseyerek başımı salladım. "Issız ormanlardan hep nefret etmişimdir. Neden biliyor musun?" Massimo kollarını birbirine sarıp beni izlerken ben usulca başımı çevirip siyah gözlerine baktım. "Bir gün bir adam tarafından kaçırıldım ve o adam tarafından buz gibi bir ormanda tecavüze uğradım." Massimo söylediğim şeyle hızla gözlerini gözlerimden kaçırıp ormana bakarken ben inatla gözlerinin içine bakarak konuştum. "Ben o adamdan istemeyerek hamile kaldım. O günahsız bebeği aldırdım ama hayatım çoktan mahvolmuştu. İnsanlardan korkan bir ucubeye dönmüştüm. Sonra Kara girdi hayatıma. Bana insanlara korkmadan dokunmayı öğretti. Peki sonra ne oldu biliyor musun? Bana tüm bunları yapan o adama ne oldu biliyor musun?" Massimo usulca gözlerini gözlerime değdirirken işaret parmağımı kaldırıp şakağına dayadım. "Tam buradan sıkıp onu kendi ellerimle öldürdüm."
Massimo gözlerini kısarak uzunca gözlerime bakarken şakağına dayandığım elimi ellerinin arasına alıp şakağından indirip benim şakağıma dayadı. "Andrea'ya tam buradan iki el ateş edilmişti. İki kurşunda kafasının tam burasına isabet etmişti." Hızla elimi indirip gözlerimi gözlerinden kaçırdığımda Massimo kollarımdan tutup hızla beni kendine çekti. Göğsüm göğsüne çarpıp dururken Massimo'nun sakin bakışlarına nazaran öfkeyle gözlerine baktım. "Kara'ya verdiğin değeri, sevgiyi başka bir adama verseydin bu kadar çok acı çekmemiş olurdun Süveyda. Sen bataklıktan kurtulmaya çalışırken bataklığın ta kendisi olmuşsun. Kendinle birlikte peşinden insanları ölmeye sürüklüyorsun." "Öyle mi! O zaman senin de öleceğini bilmen gerek!"
