"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Hepinize iyi okumalar ❤️😘
❗Ufak bir uyarı yapmak istiyorum. Bölümün ortalarında +18 sahneler olacak. Rahatsız olan ve okumak istemeyen atlayabilir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
32. BÖLÜM
19.12.2015 / İstanbul
KARA HANEDANOĞLU
"Hâlâ bir iz yok mu?" "Yok… O günden sonra o şerefsizi bir daha gören, duyan olmamış." Onur aylardır söylediği şeyleri tekrarlarken elimdeki bardağı öfkeyle sıkıp bağırdım. "Nasıl lan Onur! Sen savcısın lan! Hemde baş savcı! Nasıl bir adamı bulamıyorsun!" "Arıyorum Kara! Her yerde o şerefsizi arıyorum!" Bardaki tüm insanların bakışı öfkeli sesimle bana kaydığında elimdeki bardağı sıkarak patlattım. "Onur! O adamın yerini bulmadan yanıma gelme! Hatta beni arma!" Telefonu Onur'un yüzüne kapatıp merakla beni dinleyen barmene baktım. "Ne dinliyorsun beni! İşini yap hadi!"
Bağırmamla barmen korkuyla arkasını dönüp işini yapmaya devam etti. Yorgunluktan ve uykusuzluktan ağrıyan başımı ovalayarak gözlerimi kapadım.
"Bu yakışıklı ama bir o kadarda öfkeli beyefendiye bir tane votka martini. Ama benden olsun."
Neşeli bir kadın sesiyle gözlerimi yavaşça açtım ve Göz ucuyla yanımdaki sarışın kadına bakıp öfkeyle tısladım. "Ben Votka içmem! Sen bayana ver ama benim ikramım olsun." Sarışın kadın gülerek yanımdaki bar taburesine oturup ince uzun parmaklarını kolumdaki saatimin üzerinde gezdirdi. "Bu saatte pek içmem." Kolumdaki saate bakıp gecenin on ikisi olduğunu görmemle güldüm. "Oysa gece bu saatlerde yeni başlıyor. Özellikle bu mekan için söylüyorum."
Küçük bir kahkaha atıp parmaklarını kolumdaki saatten çekip ellerini çenesinin altına koyarak bana baktı. "Duyduğuma göre Ö&K Tower yeni açılmış. Ve sahibinin tam şu anda sağ yanımda oturan Özgür Kara Hanedanoğlu olduğunu söylüyorlar." Güldüm. "Kim söylediyse çok doğru söylemiş." Gülümseyerek başını sallayıp barmene baktı. "Şimdi keyfim çok yerinde. Bu yüzden…" İşaret parmağıyla beni gösterip barmenle konuştu. "Az önce patronunun bana ısmarladığı votka martiniyi istiyorum." Barmen hızla arkasını dönüp içkilerden birini ona uzattı. Barmenin elindeki içkiyi alıp bana göstererek göz kırptı. "Teşekkürler Bay Hanedanoğlu." "Rica ederim ne demek. Bu arada sizi tanıyor muyum?" Söylediğim şeyle küçük bir kahkaha atıp elindeki votkasını yudumlayarak konuştu. "Sanmıyorum…" Hiç tanıdık gelmeyen yüzüne uzunca bakıp konuştum. "Peki kim olduğunuzu öğrenebilir miyim?" Gülümseyerek bana elini uzatıp fısıldadı. "Natasha Petrov ama bana genelde Natalie derler. Siz de bana Natalie diyebilirsiniz Bay Hanedanoğlu." Uzattığı elini elimin arasına alıp nazikçe sıktım. "Tanıştığıma memnun oldum Natalie." "Bende memnun oldum Bay Hanedanoğlu."
