"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Bölüme özel medyaya bir şarkı bırakıyorum. Dinlemenizi tavsiye ederim ❤️
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum bebeklerim 😉❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
45. BÖLÜM
19.10.2022/ GÜNÜMÜZ / İTALYA
Ağrıyan başımı ovalayarak gözlerimi açtığımda Kara'nın pürüzsüz teniyle yüz yüze geldim. Elimle saçlarımı çekiştirerek sıkıntıyla nefesimi dışarıya verdim. Nefesim göğsüne çarpıp bana tekrardan gelirken Kara homurdanarak belime doladığı kollarını mümkünmüşcesine daha da sıkılaştırdı ve göğsüm göğsüne değdi. Sıkıntıyla tekrardan nefes alarak başımı geriye attım ve bu defa yüzüne baktım.
Uyurken kaşlarını çatmış öfkeli gibi duruyordu ama kıvrılan dudağı ise tam tersini anlatıyor gibiydi. Yüzünde anlamsız bir huzur hissediyor gibiydim. Ve galiba öyleydi de...
Belki de gerçekten de yanında olduğu için huzurludur Süveyda. Olamaz mı?
Ne saçmalıyorsun Süveyda kendine gel! Olamaz tabi ki de!
Kafamı karıştıran düşüncelerimle kafamı iki yana salladığımda düşünceler kafamda dönüp durmaya devam etti.
Ama iki yıl onu çok fazla değiştirmiş Süveyda. Mesela buğday teninin üzerinde sevdiğin sarımsı sakallarına beyazlar karışmış ve gözlerinin altı morarmış hatta yorgunluktan şişmiş. Görmüyor musun o çok acı çekmiş görünüyor?
Elimi kaldırıp yıllar sonra yüzüne dokunmak istedim. Ve kafamın içinde dönüp dolaşab düşüncelere bir yenisi eklendi.
Ne yapıyorsun Süveyda! Kendine gel! Onun yüzünden bebeğini kaybettin sen!
Kafamın içinde bir balyoz gibi çarpan düşüncelerle öfkem ağır geldi ve yüzüne dokunamadım. Ellerim ise öylece havada kaldı.
Yıllarca beni bir başıma bırakıp gelmeyişini bu kadar kolay affedemezdim. Hemen her şeyi kabullenip ona bu şekilde asla yaklaşamazdım. Ya da iki yıl önce 19 Ekim'de yaptığı o iğrenç şeyi böyle çabuk unutmazdım. Bebeğimi onun yüzünden kaybedişim ise asla unutamazdım.
Öfkeyle dişlerimi sıkıp elimi yumruk yaparak indirdiğimde yumruk yaptığım elimi sol göğsünün üzerine bastırdım. Parmaklarımın altında hissettiğim kabarıklıkla başımı yavaşça eğip sol göğsüne baktım. Sol göğsünün üzerinde gördüğüm kocaman izle gözlerim ayrılırken yataktan yavaşça doğruldum. Kara homurdanarak yüzüstü yatarken karnının üzerinde ve omzunda da aynı izleri gördüm. Titreyen ellerimi yavaşça kaldırıp karnındaki izin üzerine koydum ve gözlerimi kapadım.
Dün gece bu izleri nasıl farketmemiştim? Nasıl hissetmemişim bu izleri? Acaba nasıl olmuştu tüm bunlar? Canı çok yanmış mıydı? Canını çok yakmış mıydı?
