"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Hepinize iyi okumalar. Bölüm ile ilgili yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayın lütfen 😉❤️
Herkese iyi okumalar ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
30. BÖLÜM
GUARİNO ROSSO'NUN ANLATIMINDAN
"Küçük hanımın neyi var doktor?" Doktor bomboş gözlerle bana bakarken gördüğümde Türkçe konuştuğumu farkettim. Sıkıntıyla nefes alıp boğazımı temizleyerek İtalyanca konuştum. "Tam olarak nesi var? Daha iyi olacak mı?" Elindeki kağıdı bana uzatıp konuştu. "İyi olacak. Ancak bu ilaçları kullanmak zorunda." Elindeki kağıdı alıp başımı salladım. "Anladım teşekkürler." "Ayrıca lütfen bundan sonra aç karnına daha az içki içmesini söyleyin." "Tamam."
Doktor odadan çıkıp Eren odaya girdiğinde Asena'nın baş ucuna oturdum. "Doktor merak edilecek bir şey olmadığını söyledi. Aç karnına çok fazla içmişler." Eren yanımıza gelip yatakta uyuyan Asena'nın ayak ucuna oturdu. "Hep böyle olur. Bu iki deli bir araya gelince kendilerini kaybediyorlar." Elimdeki kağıda bakarak konuştum. "Ben şu ilaçları alsam iyi olacak. Sen zaten buradasın." "Aynen buradayım."
Ayağa kalkıp arkamı döndüğümde üzerimdeki gömleğin arkasından çekilmem ile yavaşça arkamı dönüp Asena'ya baktım. "Görkem ile…" Gömleğimi çekiştirdiği parmaklarına baktığımda yavaşça yerinden doğrulup mırıldandı. "Konuşmak istiyorum." Parmaklarını gömleğimin ucundan çekip koluma dokundu. "Görkem'i arar mısın?" Kolumdaki minicik eline baktığımda yavaşça doğrulup benden destek alarak ayağa kalktı. "Eren abi Görkem'i arayalım lütfen."
Kollarıma dolanmış olan ellerini sıkıca tutup ona destek oldum. "Bu şekilde kalkmamalısın." Söylediğim şeyle kaşlarını çatarak bana baktığında ellerini kolumdan çekip sallanarak yürüdü. "Eren abi Görkem seni engellemişti değil mi? O zaman başka bir telefondan arayabilir miyiz?" "Ararız tabii ki de kardeşim. Ama sen önce dinlen istersen."
Başını sallayarak yavaşça yürüyüp odadan çıkarken yanına gidip cebimdeki telefonumu uzattım. "Al telefonu. Ara onu ve istediği kadar konuş. Ama ondan önce uzanıp dinlensen iyi olur." Bir bana bir de elimdeki telefona bakıp güldü. "Sen bana yardım mı ediyorsun?" Affalayarak yüzüne baktığımda elimin arasında ki telefonumu alıp yatağa doğru yürüdü. "Bazen gerçekten de çok can sıkıcı bir insan oluyorsun ama yinede teşekkür ederim." Yatağa oturup telefonumu salladı. "Şifre var sanırım açamıyorum."
Şaşkınca yanına gidip elindeki telefonumu alıp parmak izimi okuttum. Telefonum açıldığında ona uzatarak konuştum. "Sadece şu haline acıyorum. O yüzden yardım ettim yanlış anlama." Kafasını elindeki telefonumdan kaldırıp gülümseyerek bana baktı. "Anladık anladık…" Gülümseyerek başımı çevirdiğimde Eren ile göz göze geldim. Eren gözlerini hızla benden kaçırırken ona omuz silkip Asena'ya baktım.
