"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Bu hafta sadece bir bölüm paylaştım. Bu haftadan sonra da büyük ihtimalle sadece bir bölüm paylaşmaya devam edeceğim. Bunu ileride duyuru yaparak anlatıcam. O zamana kadar bu şekilde haftada bir bölümle devam edeceğiz. Bu bölüm bayağa uzun ve bayağa derin bir bölüm oldu. Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Eğer beğenirseniz Asena ve Guarino'nun yer aldığı bölümler daha fazla gelebilir. Bunun için de ufak bir yorum yapmanız yeterli 😉
Hepinize iyi okumalar ❤️😘
Bölüme oy vermeyi unutmayın canlarım ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
35. BÖLÜM
10.10.2020 / İstanbul ASENA YİĞİT
"Sizi eve bırakacağım değil mi?" Guarino'nun sorusuyla başımı yasladığım camdan kaldırıp dikiz aynasına baktım. Dikiz aynasından onun kara gözleri ile göz göze geldiğimde sıkıntıyla nefes alıp konuştum. "Evet... Eren ve ben Süveyda gelene kadar benim evde kalıcaz." Guarino kaşlarını çatarak konuştu. "Siz ikiniz aynı evde tek başınıza mı kalacaksınız?" Söylediği şeyle ona göz devirip mırıldandım. "Evet... Eren ve ben aynı evde birlikte kalıcaz." "Anladım..." "Neden sordun Guarino? Bir sorun mu var?" Eren'in sorusuyla Guarino'ya baktığımda kaşlarını çatarak Eren'e baktığını gördüm. "Ne sorun olabilir ki? Siz sonuçta arkadaşsınız ve uzun zamandır birbirinizi tanıyorsunuzdur." "Arkadaş değiliz..." Eren'in Guarino'ya verdiği cevapla şaşkınca ona baktığımda onun da Guarino'ya öfkeyle baktığını gördüm. "Asena benim kız kardeşim. Benim gözümde Süveyda'dan bir farkı yok." Kocaman gülümseyerek Eren'in koluna girip başımı omzuna koydum. "Benim için de öyle. Sen ve Süveyda benim ailemsiniz."
Eren gülümseyerek saçlarımı okşarken dikiz aynasında Guarino ile göz göze geldim. Öfkeli bakışlarını önce gözlerimde sonra ise saçlarımda gezdirdi. "Ne bakıyorsun öyle?" Sorduğum soruyla gözlerini gözlerimden kaçırıp yola baktı.
"Sana baktığımı nerden çıkardın?"
"İdiota... (Gerizekalı...)"
Ona İtalyanca Gerizekalı dediğimde Guarino bana hiçbir şey söylemesede homurdanarak ellerini direksiyonun üzerine vurduğunu görebilmiştim. Neden böyle tuhaf davrandığını anlamamıştım ama bu hareketleri çok garipti.
"Asena?" Eren'in sesini duymamla bakışlarım ona kaydığında gözlerini kısarak beni incelediğini gördüm. "İyi misin sen? Daldın sanki." Gülümseyerek ona başımı salladığımda Guarino arabayı kenara çekip durdurdu ve arkasını dönüp bize baktı. "Geldik." Gözleri gözlerimde gezinirken ona cevap vermeden arabadan indim. Arabadan inmemle evime bakıp kocaman gülümsedim. Şu birkaç günde evimi çok özlemiştim. Belkide Görkem hâlâ evdedir. Kim bilir belki de beni evde bekliyordu.
