"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
1. Kitabın finaline doğru adım adım yaklaşırken gelen birazcık endişeli birazcık hüzünlü bir bölüm ile geldim. Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Hepinize iyi okumalar ❤️😘
Bölüme oy vermeyi unutmayın canlarım ❤️
💫💫💫
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
37. BÖLÜM
1 HAFTA SONRA
17.10.2020
SÜVEYDA HANEDANOĞLU
Karnımın üzerinde hissettiğim ağrıyla inledim önce… Ardından gözlerimdeki ağırlığa rağmen inatla gözlerimi açıp sağ yanıma baktım. Kara kollarını sıkıca belime sarmış uyumaya devam ederken korkuyla gözlerimi çıplak karnımda gezdirdim. Kasığımda ki yaranın üzerinde derin bir acı hissederek Kara'nın kollarını belimden çözüp ellerimi kasığıma koydum. Ellerimi yavaşça kaldırıp baktığımda avuç içlerimde kan görmemle korkuyla kasığıma baktım. Kasığımda boylu boyunca derin bir kesik ve her yerde kan vardı. Korkuyla ne yapacağımı bilemeyip hızla yanımda yatan Kara'ya baktım. Ama Kara yanımda yoktu. Yatak bomboştu… Korkuyla ellerimi karnımın üzerine koyup acıyla inleyerek yataktan kalkıp bağırdım. "Kara!" Hiç bilmediğim ve daha önce hiç görmediğim bir odada kendimi bulurken korkuyla odadan çıkıp ağlayarak etrafıma baktım. "Kara!" Karnımda ve kasığımda hissettiğim acıya rağmen zorla merdivenlerden aşağı inip salona geçtim. "Kara neredesin?" Kasığımda ki ağrıya daha fazla dayanamayıp yere diz çökerek acıyla çığlık attım. "Bebeğim!"
Bacaklarımdan aşağıya akan kanı görmemle hıçkırarak ağladığımda baş ucumda bir silüet belirdi. Ağlayarak başımı kaldırıp başım ucumda duran kişiye baktım. Aydın kucağında beyazlar içinde bir bebekle tam karşımda durup öfkeyle bana bakıyordu. "Görüyor musun Süveyda? Bak bebeğine! O da bebeğim gibi kayıp gidiyor!" Korkuyla titreyen ellerimi karnımın üzerine bastırıp acıyla çığlık attım. "Bebeğim! Ne yaptın bebeğime!" Aydın kucağındaki bebekle arkasını dönüp giderken ayağa kalkıp bağırdım. "Bebeğimi ver bana! Aydın bebeğimi geri ver bana! Bacaklarımdan tutulup yere çekilip karla kaplı bir ormanın içine sürüklendim. Korkuyla gözlerimi sıkıca kapatıp kocaman bir karanlığın içine çekilirken bağırdım. "Kara!
Gözlerimi hızla açıp çığlık atarak yataktan kalktım ve hemen ellerimi karnımın üzerine koydum. "Kara!" Korkuyla önce sol yanıma baktım. Kara'nın yattığı tarafı bomboş görmemle etrafıma bakıp titreyen ellerimi karnımdan çektim ve ellerime baktım. Ellerimde hiç bir şey göremediğimde korkuyla yutkunup üzerimdeki geceliği sıyırıp kasığıma baktım. Kasığımda kan görmezken derin bir nefes alıp başımı yastığa koydum. "Ah! Yine rüyaymış." Ağlayarak başımı sallayıp ellerimi başıma koydum. "Rüyaymış… Yine rüyaymış
