"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Bugün sizi Alkan'ı tanımanız ve nasıl biri olduğunu anlamanız için birazcık geçmişe götürücem. Hemen ardından Süveyda'nın analtımından bölüm devam edecek. Anlayacağınız uzun bir bölüm sizi bekliyor. Umarım hepiniz bu bölümü seversiniz. Hepinize kocaman öpücükler. Hepinize iyi okumalar ❤️😘
Şarkı; Metris - Hüseyin Ay
Ölmek için doğmuştur ya insan, o yüzden her yağmur sonrası toprak kokusunu sever. - Lev Nikolayeviç Tolstoy
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
74. BÖLÜM
ALKAN HANEDANOĞLU
~Geçmiş~
"Bence kızımız bu beşiği çok sevecek sevgilim."
Ebru küçük kahkahalar atarak kızımızın boş beşiğini sallarken ben elimdeki küçük çerçeveyi dolabın üzerine koydum ve karıma doğru yürüdüm. Bir melek kadar güzel olan karım beşiği sallayarak bana bakarken yanına gidip ellerimi karnının üzerine koydum. Henüz altı aylık olan kızımız küçük hareketlerle kendini belli ederken Ebru aşkla gözlerime baktı.
"Denizin de huzur bulduğum adamın kızını karnımda taşıyorum. Ben çok şanslı bir kadınım."
İlk tanıştığımızda ve ilk çıktığımızdan itibaren ben Ebru için denizinde huzur bulduğu adamıydım. Ama o benim için sadece melekti. Dokunmaya kıyamadığım melek, meleğim...
"Asıl ben çok şanslı bir adamım. Yeryüzüne düşen bir melekle evliyim ve o melek kendi gibi masum bir kız çocuğu dünyaya getirecek."
Aşkla bakan kahverengi gözlerini mavi harelerimde uzunca gezdirerek elleri ile yüzümü avuçladı ve dudağımın üzerine küçük bir öpücük kondurdu. "Seninle birlikte olmak için acaba nasıl bir iyilik yaptım da karşım çıktın. Seni çok seviyorum Alkan." Yanağımdaki ellerini sıkıca tutup avuç içlerine küçük öpücükler kondurdum. "Ben de seni çok seviyorum hayatım. İyi ki beni karım olmuşsun."
Yanaklarındaki gamzelerini gösterircesine cilveli bir kahkaha atıp başını sol omzuma yasladığında ben de meleğimin beline kadar uzanan kahverengi saçlarını okşadım. "İsim konusunda emin misin? Ben hâlâ kızımızın isminin Masal olması konusunda ısrar ediyorum." Dudaklarını büzerek omuz silkip eliyle göğsümü okşadı. "Olmaz! Israr etme Alkan. Bizim kızımızın ismi Rüya olacak. Ve tıpkı rüyalarımda gördüğüm gibi güzel ve masum bir kızımız olacak." Söylediği şeyle küçük bir kahkaha atıp güldüm. "Sen kızımızı rüyalarında görüyorsun. Peki ben ne zaman görücem?" Kocaman gülümseyerek ellerimi tuttu ve karnının üzerine koydu. "Rüya henüz çok küçük babası. Ve tam tamına üç ayımız var. Birazcık daha beklemen gerekiyor." Meleğimin karnını okşayarak alnına küçük bir öpücük kondurup fısıldadım. "Yıllarca bekledim. Bir üç daha beklerim..."
