"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Nasılsınız bakalım? Umarım hepiniz çok iyisinizdir.❤️
Hadi gelin bugün hep birlikte geçmişe gidelim ve o gün, 19 Ekim günü ne yaşandığını bir de Kara'dan okuyalım. Sizleri daha fazla tutamadan hepinizi yeni bölümü okumaya bırakıyorum. Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Hepinize kocaman öpücüklü iyi okumalar ❤️❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
54. BÖLÜM
19.10.2020
KARA HANEDANOĞLU'NUN ANLATIMINDAN
Telefonumunun ekranında ki bebeğime ait ultrason görüntüsüne bakıp kocaman gülümsedim. Henüz çok küçüktü. Küçücük bir kesenin içinde bir kan pıhtısıydı. Ama o benim bebeğimdi.
"Sen neye bakıp gülüyorsun öyle?" Onur'un sorusuyla gözlerimi bir saniye dahi bebeğimin ultrason görüntüsünden ayırmayıp "Bebeğime bakıyorum." dediğimde Onur sert bir kahkaha attı. "Şerefsize bak Anıl. Adam bebeği ile bize hava atıyor." "Hava atmak değil kardeşim bu. Baksana duvar kağıdına bebeğinin ultrason görüntüsünü koymuş. Resmen bize sizden önce baba oluyorum diyor."
Söyledikleri şeyle gülerek telefonumun ekranını kapadım. "Telefonumun ekranına mı bakıyorsun Anıl?" "Oğlum baskına gidiyoruz. Sense iki saattir telefonun ekranına bakıyorsun. Benim de gözüm telefonuna kaydı kardeşim. Merakla baktım." Söyledikleri ile dalga geçerek güldüğümde Onur alayla kahkaha attı. "Ya bırak şunu Anıl. Baba olacak ya götü kalktı şerefsizin." Onur'un söylediği şeyle kaşlarımı çatarak "Onur kısa kes." dediğimde alayla kahkaha attı. "Tamam lan tamam. Kızma hemen."
"Kusura bakmayın beyler bu güzel neşenizi bölmek istemem ama hani baskına gidiyoruz ya biraz ciddi mi olsanız?"
Natasha arka koltuktan öne doğru eğilip bize bakarken başımı çevirip ona baktım. "Neşeli olduğumuzu da nerden çıkardın?" Sıkıntıyla nefes aldı ve bana göz devirip arka koltuğa yerleşti. "Doğru düzgün bir plan yapmadan elimizi kolumuzu sallayarak Mehmet Arıkan'ın karşısına çıkıp kızımı almaya ve o şerefsizleri öldürmeye gidiyoruz. Sence bu çok basit olmadı mı?" "Nasıl basit olmadı mı?" Öfkeyle oturduğu yerden kalkarak yanıma gelip oturdu ve sinirle sarı saçlarını cebinden çıkardığı toka ile topladı.
"Birkaç gün önce evini bastılar ve ben hâlâ o şerefsizlerden kızımı alamadım. Sen bir şeyler yapıp o şerefsizleri gebertmezsen ben öldürürüm!"
"Yapıcam! Var kafamda bir şeyler! Şu kaldıkları depoya bir gidelim. Halledicem ben!"
Natasha söylediklerimle alayla kahkaha attı. "Ben Süveyda yada Onur'a benzemem. Anlat planını birlikte birşeyler yapalım." Sıkıntıyla nefes alıp başımı ellerimin arasına aldım. "Doğruyu söyle bir planın yok değil mi? Hepimizi tehlikeye atacaksın."
