"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14. BÖLÜM
24.09.2020 / 09:00 KARA HANEDANOĞLU
Saatlerdir rahatsızca oturduğum masadan kalkıp derin bir nefes alarak camdan dışarı baktım. Mavi gökyüzüne karşılık gri bulutlar içimi karartırken ağrıyan başımı ovalayarak gözlerimi kapadım.
Dün geceden beri Süveyda'yı partiye nasıl getireceğimi, ona nasıl bu konuyu açacağımı düşünüp duruyordum. Daha doğrusu Süveyda o adamın yüzünü görmeye nasıl dayanayacağını ve onu bu plana korkutmadan nasıl dahil edeceğimi düşünüyordum. Ama bir türlü bir bir yol bulamamıştım. Ona yalan da söylemek istemiyordum. Hatta ona yalan söylemek düşünebileceğim en son şey bile değildi.
Başımı ellerimin arasına alıp ayağa kalktığımda ofisimin camından dışarıya bakarak boğazımı sıkan kravatımı gevşettim. Süveyda ile ilgili kararlar verdiğimde hep bu şekilde oluyordum. Kafam beynim sanki duruyordu ve nefes alamıyordum. Bu ne kadar normaldi bilmiyorum ama tek çabam onun canının yanmamasıydı. Odamın kapısı tıklatılırken sıkıntıyla nefes verip bağırdım. "Gel!" Öfkeli bağırışıma karşılık kapı yavaşça açılırken Süveyda'nın nazik sesi odada yankılandı. "Günaydın Kara." İsmimin iki dudağının arasından nazikçe dökülmesiyle gülümseyerek arkamı dönüp "Günaydın." dedim.
Birkaç saniye ikimizde sustuğumuzda çok geçmeden ikimizde aynı anda konuştuk. "Şey ben seninle bir şey konuşmak istiyorum." "Birşey konuşmak istiyorum." İkimizde aynı anda kahkaha atarak birbirimize baktığımızda başını eğerek o konuşmaya devam etti. "Önce sen konuş istersen. Benimki çok da önemli değil." Sıkıntıyla nefes alıp ona sırtımı döndüm. "Şey bu akşam bir parti var. Benimle birlikte katılırmısın diyecektim."
Tepkisini merak ederek arkamı dönüp yüzüne baktığımda kaşlarını öfkeyle çatmış gözlerimin içine uzunca bakarken gördüm. "Parti mi?" Alaycı küçük bir kahkaha atarak sağ elimle dudağımın kenarını kaşıdım. "Sadece küçük bir parti olacak Süveyda. " O da beni taklit edercesine alaycı küçük bir kahkaha atarak konuştu. "Öyle mi? Küçük bir parti?" Gülümseyerek kravatımı düzelttim. "Evet küçük bir parti. Daha önce hiç küçük bir partiye katılmadın mı Süveyda? Öyle parti işte."
Yalan söylüyordum. Gerçi yalan söylemesem partiye gelmeyi asla kabul etmezdi. Üstüne üstlük ona karımmış gibi davranmasını da isteyemezdim. Çünkü o bunu kabul etmezdi. Birde son yaşanan olaylardan sonra kabul etmesi mümkün bile değildi. Ama Süveyda partiye gelmeyi kabul etmezse ben bu işin içinden nasıl çıkacaktım? Abisine dahi söz vermiştim…
Sıkıntıyla nefes alıp ona tekrardan arkamı döndüğümde kolumdan tutup beni kendine çevirdi. "En son küçük bir partiye katıldığımda bir adam öldürmüştün Kara."
