"Gel hadi gidelim."
Uzattığı eline bakarak fısıldadım.
"Konuşmayacak mıyız? Hani sen o minik kuşu merak ediyordun."
Söylediğim şeyle düz bir ifadeyle bana bakıp elini geri çekti.
"O minik kuş ile çok ortak noktamız olduğunu düşünüyorum. Bu yüzden ar...
Umarım bu bölümü beğenirsiniz. Hepinize kocaman öpücüklü iyi okumalar ❤️❤️😘
Küçük bir not📍 Bölüm içerisinde geçen bir şarkı var ve ben o şarkıyı medyaya bırakıyorum. Dinlemek isteyen dinleyebilir.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
42. BÖLÜM
18.10.2022
Zonklayan başımla gözlerimi zorla açıp yatakta gerinere uyandım. Yanımda uyuyan Anna'ya gülümseyerek bakıp Natasha'ya benzeyen sarı saçlarını okşadım. Gözlerimden birer damla yaş süzülüp gittiğinde gözlerimi sıkıca kapatıp ellerimi karnımın üzerine koydum.
İki yıl olmuştu... Bebeğim benden gideli tam iki yıl olmuştu. Onu öğrendiğim o kısacık yirmi beş günlük sürede ona o kadar bağlanmıştım ki, kaybedeli kocaman iki yıl olmuştu ve hâlâ yokluğu koyuyordu.
Ellerimin üzerinde hissettiğim minik ellerle gözlerimi açtığımda Anna kocaman gülümseyemesiyle bana bakıyordu. "Günaydın Süveyda teyze." Elimi karnımdan çekip küçük minik burnunu sıktım. "Günaydın ballı katmerim." Kıkırdayarak yataktan kalkıp olduğu yerde zıplamaya başladı. "Bugün benim doğum günüm Süveyda teyze. Pasta yapacağız değil mi?" Söylediği şeyle yataktan kalkıp ellerini tutarak bende onunla beraber yatakta zıplamaya başladım. "Tabi yapacağız ballı katmerim. Benim küçük ballı katmerim yedi yaşına girmiş tabi ki de bir parti yapmamız gerek."
Kahkaha atarak yatakta zıplamaya devam ettiğimizde Natasha öfkeyle odaya girip Rusça konuşarak çığlık attı. "Küçük bebek, yatakta zıplamayı bırak!" Anna'yı kollarımın arasına alıp benimle beraber onu yatağa attım. İkimizde deli gibi kahkaha atarak güldüğümüzde Natasha yanımıza gelip ikimizinde kulaklarından tutup çekiştirdi. "Siz iki deli hemen yataktan aşağıya iniyorsunuz." Anna acıyan kulağını tutarak kalkıp koşarak banyoya gittiğinde bende yataktan kalktım. "Kızımı kendine benzetiyorsun. Anna çok uslu bir kızdı ama seninle tanıştıktan sonra seni örnek almaya başladı." Kahkaha atarak Natasha'ya baktım. "Ne güzel işte. Benden daha iyi örnek alınacak biri var mı?" Omuz silkip göz kırptım. "Yok maalesef Natasha." Kaşlarını çatarak üzerime yürüyüp bağırdı. "Deli!"
Koşarak odadan çıkıp kendi odama geldiğimde kendimi yatağa atıp gözlerimi kapadım. "Anna için pasta yapacağını söylemişsin." Yatakta doğrulup Natasha'ya baktım. "Evet pasta yapacağım." Natasha yanıma oturup kendini yatağıma attı. "Biz akşam Anna için parti yapacağız." Söylediği şeyle şaşkınca ona baktığımda sıkıntıyla nefes alıp konuştu. "Daha doğrusu Guarino yapacak." Şaşkınca yanına uzandığımda konuşmaya devam etti. "Ben Guarino'nun kızım için parti yapmasını istemiyorum." "Neden?" Omuz silkip yatağın üzerinde bana doğrulup bana baktı. "Benimle yada kızımla ilgilenmesini istemiyorum. Asena yanlış anlıyor ve ayrıca partiyi Eren hazırlamak istiyordu." Ellerimi başımın altına koyup fısıldadım. "Anladımm... Sen abimin kıskanmasını istemiyorsun."
