Maça Kızı 8

Güneşçiçeği*🌻

Sevgili Maça Kızı 8 Ailesi,

171.Bölüm'ün sonunda, özel bölüm mü yayınlayayım yeni bölüm mü karar veremediğimi söylemiş, sizlerin de fikirlerinizi yazmanızı rica etmiştim.

Sonra da ben, yeni bölüm yayınlamaya karar verdim. Fakat gelen tweetlerin ve DM'ye düşen mesajların ardı arkası kesilmeyince kafam yine karıştı...🥹 Üşenmeyip tek tek baktım, baktık, saydım, saydık. Ve iki gün önce, özel bölüm isteğinin alenen daha çok olduğunu fark ettik. Acı bir fark ediş oldu tabii bu, yeni yıla sadece iki (🙄) gün kaldığı için. Yaparım, yapamam, yetiştiririm yetiştiremem derken kendimi özel bölümü yazarken buldum. Radikal bir karardı ve bu kararı ben mi verdim ve ne ara verdim, asla anlamadım.

Arzu ettiğim yerin daha gerisinden başladım bir de, anlam bütünlüğü tamamlansın diye, ben bir okur olsam oraları tamamen okumak isterim diye... Bendeki de ne cesaret ama!

Çok uzun olacaktı ve tamamını bugüne yetiştirememe ihtimalim çok yüksekti. Beni biliyorsunuz, alelacele veya içime sinmeyen bir bölüm yayınlamam mümkün değil. Genel kontroller, imlâ kontrolleri, tekrar tekrar okuma okutma, sesli okuma okutma rutinlerim de var. Dönüp dönüp üstünden geçmeye de zamanımın kalması gerekiyordu yayın gününde.

O yüzden, zaten Maça Kızı 8 Bölümleri'ne göre x2 uzunluğunda olacak bölümü -buradaki hâlinden şaşmadan- ikiye bölmeye karar verdim.

Bu akşam 102.Bölüm'ü... Yarın akşam da kısmetse 103.Bölüm'ü, Bora'nın bakış açısından okuyacağız.

Daha ilk kelimeler akıp giderken, beni ne kadar uğraştırırsa uğraştırsın, uykusuz da bıraksa, nefesimi de kesse, 2023'ü ağır bir yorgunlukla karşılayacak da olsam buna değeceğini anladım.

Önce yorumlarda buluşalım, 2022'ye Nazlı ve Bora ile veda edelim... Sonra ben koşup gideceğim, özel bölümü yazmaya devam edeceğim ve kısmetse, 2023'e yine Maça Kızı 8 yazarak gireceğim. Altıncı kez! Hem 2022'nin son akşamı, hem de 2023'ün ilk akşamı, Maça Kızı 8 okumak varmış demek ki sizlerin kısmetinde de.

2023'ün herkese sağlıkla, huzurla, mutlulukla, aşkla, bereketle ve uğurla gelmesini diliyorum. Yükleriniz uçup gitsin, dertleriniz devasıyla buluşsun, kalpleriniz ferahlığa ulaşsın. Gözlerinizi ya mutluluk ya da hikâyeler doldursun sadece. Gönlünüzden geçen neyse gerçekleşsin, hayallerinizden daha da güzelleri sizinle olsun.

Benim hayalim belli. Maça Kızı 8, 2023'te elimizde olacak. İmzalarımız başlayacak. Bol bol sarılacak, birbirimize kavuşacak, yüz yüze de Nazlı ve Bora konuşacağız. Bi' de Ada mı? 🐥💛

Sizi çok seviyorum yol arkadaşlarım.

İyi ki varsınız, daima var olun... 🫠✨🌻

🎲

Annemle yurtdışı tatillerine çıktığımızda, muhakkak müzeleri de gezerdik. İyi bir rehberdi. Gezdiğimiz bütün müzelerdeki sanat eserleri hakkında bir şekilde fikir sahibiydi ve bu hayatta bilmediği hiçbir şey olmadığını sanırdım. Koleksiyoner olduğu gibi, hiçbir zaman koleksiyonuna ekleyemeyeceği eserleri de sergilendikleri yerde görmeyi de severdi. Hatta tablonun zarar görmemesi için belirli yıl aralıklarla, yalnızca birkaç aylığına orijinalini sergileyen müzelerin kuyruklarında beklemişliğimiz var. Annem dünyaca ünlü ressamların eserlerini bile, daha sonra hiçbir yorumcuda rastlamadığım kadar değişik açılardan ele alırdı ve ablamla beraber, onu hayranlıkla dinlerdik.

"İyi bir resim," derdi. "Sende iyi ya da kötü, büyük bir duygu uyandırandır. Hiçbir şey hissetmediğin ama iyi olduğu söylenen bir esere saygı duy, sanatçısını takdir et ama o eseri sevmek zorunda hissetme. Çünkü aslında, bütün söylenenlerin aksine, dünyanın en iyi sanat eserleri listesi diye bir şey yoktur. Sanat görecelidir, sen kendi dünyana bak. Herkesin kötü diye parmakla gösterdiği bir eser, senin ruhuna dokunuyorsa, o senin dünyanın en iyi sanat eserlerinden biridir, buna inanmaktan vazgeçme ve onu sakın kaçırma."