Maça Kızı 8

83.Bölüm

Sevgili Maça Kızı 8 Ailesi,

Son zamanlarda adım seslerimizin çoğaldığını duyuyorum, her geçen gün aramıza yepyeni insanlar katılıyor, hayal gücünüz hayal gücümle birleşiyor ve sizlerin şahane analizleri, çizimleri, kolajları, geleceğe dair tahminleri, yorumları, şarkı paylaşımları, sevgisi... gücüme güç katıyor. Sanıyorum ki burada geçirdiğim en güzel günler bugünler.

Ailemize yeni katılan okurlar için bir açıklama yapmak istiyorum. Bizler soluksuz 62 Bölüm'lük bir okuma sürecinden geçtik ve sonra 8 aylık bir ara verdik. Birinci kitap, ikinci kitap diye ayırmadan hepsini tek bir başlık altında derledik. Yakın zamanda ise ikinci kitabın finalini yapacağız ve bir aranın ardından, üçüncü kitaba devam edeceğiz.

İkinci kitabın finalinin tahmini hangi bölüme tekabül edeceğini bilmediğim gibi, aranın da ne kadar süreceğini şimdiden kestiremiyorum ve fakat elimden geldiğince kısa tutacağımı biliyorum. Çünkü sizleri çok seviyorum. Birlikte geçirdiğimiz son zamanlar ve yakında tekrar ayrılacağız diye belki, içimdeki hüzüne engel olamıyorum. Belki on yedi aydır kesintisiz iletişim içinde olduğumuz için, sizleri öyle tanıyorum ve sizlere öyle alıştım ki... Burayı mesken eyledim, ilk fırsatta kendimi hep burada, sizlerin arasında buluyorum. Zaman içinde belki fikir ayrılıklarına düşmüşüzdür, belki birbirimizi karşılıklı olarak kırmışızdır, belki üzmüşüzdür... Hayat ya bu, her şey bizler için. Ama günün sonunda yine birlikte olmak, her cuma burada buluşmak, günleri saymak gerçekten çok güzel.

Neyse, ağlamayacağım sadece mola, daha devamı var devamı!

Bölüme geçmeden önce, bugünlerde içimdeki okuma dürtüsünü kamçılayan iki hikayeden söz etmek istiyorum size. Ben kolay hikaye tavsiye etmeyen ve hatta herkesin okuma zevkinin kendisine olduğunu düşündüğüm için, kendi arkadaşıma dahi "Bunu okusana..." demeyen birisiyimdir ama herkesin bir kırılma anı oluyor illaki...

Birisi sevgili iremmipelin 'e ait, 222 | Fortis et Liber, bu benim uzun zamandır beklediğim, üzerine çokça konuştuğumuz ve beni inanılmaz heyecanlandıran bir hikayeydi. Bu süreci onunla paylaşmaktan inanılmaz mutluyum.

İkincisi ise sevgili Invictus1408 'e ait ANKA. Zannediyorum ki uzun zaman sonra, keyifli dakikalar geçirmek adına kendim için yaptığım en güzel şey bu hikayeye başlamak oldu.

Sevgiyle, öpüyorum herkesi. 💛🌻

♠️

Bildiğim tek bir şey vardı ve artık bu ezberim olmuştu; Kara böyle davranmaya mecburdu. Mecburiyetlerine sarıldığım adamın, yaşamak ve yaşatmak için başka hiçbir çaresi yoktu. Böyle olmamasını dilerdim ama onu sevmeyi kalbim, onunla evlenmeyi ise aklım kabul etmişti; itiraz etmeye, baş kaldırmaya, hak aramaya hakkım yoktu.

"Gökhan Abi," dedi, tanımadığım bir adam. Anıl kalkalı on iki dakika, yedi saniye olmuştu. Bu teklifi düşüneceğini söylemişti fakat bakışlarından anladığım kadarıyla, bilahare benimle özel konuşmak isteyecekti. "Haluk Kozan geldi abi."

"Ne?" dedi Gökhan, şaşkınlıkla. Ayağa kalktı. "Ne diyorsun oğlum sen?!"

Gökhan'ın atmaya başladığı adımları duraksatan kurşun sesleriyle birlikte, kahve fincanı ellerimden kayıp gitti.