Hayatımın son on yedi ayını dolduran canım ailem,
Bu bölüm, benim için en özel Maça Kızı 8 Bölümü. Açıkçası çok heyecanlıyım. İlk gördüğüm resim, ilk satırlarım bu bölümde hayat buluyor ve Maça Kızı 8 benim için bu bölümün sonunda başlıyor. Bu bölümün karşılığı, bizim geride bıraktığımız on yedi ay aslında.
Bu bölüm başında ve sonunda iki ayrı açıklama yapacağım; aylarca bölüm girizgahı yapamayacağım, beni anlarsınız biliyorum.
Bir gün, bir okurumla tartışmıştım. Konuyu bilen bilir, bilmeyen de boş versin; artık benden başka kimse için çok da önemli değil. Doğru cümlelerle kendimi açıklayamayacak kadar yolun başındaydım, toydum, belki de fazla stresliydim. Bazı günler yanlıştır, sizde ya da karşınızdaki insanda bir yanlışlık yoktur ama yanlış yerden bakarsınız birbirinize. O konu orada kalsın isterdim, büyümesin isterdim ama gören gelmişti ve tam bir kaostu benim için. Konunun kabahati karakterde değil yazarda bulunduğunda, "Siz okumayın!" diyerek de konuyu kapatmıştım kendim için.
Ne kolaydı öyle söylemek. Kırıldığım ya da incindiğim zaman fevri tepkiler verebiliyorum, bunu hala törpüleyemedim. Ama o günü hiç unutmuyorum. O gün, benim daha ılımlı olmayı öğrenmem gerektiğine kanaat getirdiğim gün oldu. Sonra ne kaoslar gördüm ben, dile kolay geride 88 Bölüm bıraktık fakat bir daha hiçbir konuyu böyle kapatmadım. Çünkü o gün, henüz daha yorumu gönderdiğimde pişman olmuştum. Kendi kalp kırıklığınız zamanla geçiyor ama bir kalbi kırdığınızı isteseniz de unutamıyorsunuz.
Öncelikle, kırık bir kalple de olsa Maça Kızı 8'i okumayı bırakmadığı için çok teşekkür ederim Ayşem'e. Hala okumaya devam ettiğini fark ettiğimde 64.Bölüm'e kadar gelmiştik ve ben şoke olmuştum. Çok samimi söylüyorum, ben bunu yapamazdım. Fakat şuna sevindiğimi söylemeden de geçemeyeceğim, sayesinde kendimle gurur duydum; yazarına ne kadar gıcık olursa olsun, hikayeden kopmamış, kopamamış. Oy bile vermiş mesela, halbuki Wattpad'in raconu kızdığın yazara oy vermemekmiş; ben de bunu başka birisinden duymuştum. Alenen bana "bir daha sana oy vermeyeceğim" demişti de.
Bazen diyorlar, öylece bakakalıyorsunuz...
Wattpad yolculuğu bana çok şey öğretti. Çok fazla insan tanıdım, kimisinden kaçarak uzaklaştım, kimisinden kaçarak uzaklaşmam gerektiğini biraz geç anladım. Kaç kez çok yorulduğumu hissettiğimi, kaç kez usandığımı, kaç kez "Bırakıyorum Wattpad'i, kaldırıyorum kitabı oradan" dediğimi bilmiyorum bu yolculukta. İlk 62 Bölüm de zordu ama benim için 8 ay ara verip 63'den devam etmek de çok zor oldu.
Hayatım boyunca yaşamadığım kadar üst üste felaket yaşıyorum Haziran ayından beri. Bugünüme de şükür tabii ki fakat yine bilen biliyor, (bilenler de valla yorumları takip edenler, ben yorumlarda bazen hayatımı anlatıyorum) Temmuz'dan beri hastayım, bir enfeksiyonla mücadele ediyorum ki ah geçmiyor. 63'ten 89'a gelebildiğimize de şükrediyorum aslında. Şerdeki hayır olsa gerek, tek konsantrem Maça Kızı 8'di bu süreçte.
Kiminiz beni hali hazırda ben Wattpad'e gelmeden tanıyordu, kiminiz benim için Wattpad açtı, kiminizle ise yolda tanıştık. Wattpad öyle bir mecra ki, burada kitap yazanın ve kitap okuyanın hor görüldüğü bir toplumda yaşıyoruz maalesef. Bu beni hep kırdı ve sanırım bazı zihniyetler değişmediği sürece de kırmaya devam edecek.
Sevgili Maça Kızı 8 Ailesi, ben bu algının belki de değişebilir olduğuna dair umudumu sizlerden aldım. Çünkü bu mecra aracılığıyla hayatıma giren sizlere hayranım. Her birinizin adını yazamam ama her biriniz, yorumlarda konuştuğum herkes öyle kalbimde yer tutuyor ki bunu nasıl izah edeceğimi gerçekten bilmiyorum. Bildiğim tek şey şu, ilk 62 Bölüm ve 8 aylık aradan sonraki 63.Bölüm'den itibaren devam etmemiz arasında Milat'tan Önce, Milat'tan Sonra gibi bir uçurum var.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Maça Kızı 8
General Fiction"Verdiğim acıyı silebilmek için her bir saç telini öpmek istiyorum," dedi. Önce nefes almayı bıraktım. "Ama bazen öpünce de geçmez," dedi. Buz kestim. ... BU HİKAYEDEKİ OLAYLAR TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜDÜR VE GERÇEK KİŞİ VE KURUMLARLA BİR İLGİSİ BULUN...