Als het lot tegen je keert...

3.4

"Hey schoonheid? Zo alleen?"

Nadia verstijfde helemaal...ze draaide zich langzaam om...Tot haar verbazing zag de jongen er wel goed uit..maar wat was hij arrogant joh! Ze negeerde hem en liep stijf voorbij hem..

"Hey, ik vroeg iets!"

".."

Hij greep Nadia bij haar arm vast, daar schrok ze van

"Ik word niet graag genegeerd, schoonheid.."

"En ik word niet graag lastiggevallen!"

"Ahha, lastigvallen, maar jij valt mij lastig..In mijn buurt."

"Jouw buurt?"

"Ja, mijn buurt schoonheid.."

"STOP met me schoonheid te noemen, arrogantheid!!!"

"Ahaha, je laat me lachen..Maar zoals ik al zei je kan niet zomaar een winkel in mijn buurt openen..Tenminste niet zondr mijn toestemming.."

"Excuseer?"

"Zie zonder mijn toestemming zouden er 'ongelukjes' kunnen gebeuren..Heel toevallig allemaal natuurlijk.."

"..dat meen je niet!!"

"Zie de gewoonte hier is gewoon mij betalen en dan gebeurt er niets met dat bakkertje van je..Maar voo jou wil ik wel een uitzondering maken, wat dacht je ervan me te betalen met een zoen of misschien wl meer"

Nadia voelde zich onveilig..De hand van de jongen gleed over haar gezicht..

"Zoveel woede in je ogen? Hoeft toch niet zina.."

"Laat me met rust..."

"Goed, maar je moet niet denken dat je bakkertje het lang zal overleven Tot nog eens schoonheid.."

Nadia trilde helemaal hoe durfde hij? Arrogant, hij zat gewoon uit zijn nek te kletsen! Maffia, laat me niet lachen..Toch had ze een bang voorvermoeden..

Toen ze haar bakkertje had geopend was ze het incidentje allang vergeten..Ze bleef heel de dag open. Ze wou het maximul uit haar zaakje halen. Ze vond het tof om in de winkel te staan..Tot nu toe waren er nog niet veel problemen geweest..Tot rond een uur of 5...Er kwamen een stuk of 5 jonge gastjes naar binnen. Ze voelde zich ongemakkelijk, maar ja ze was een bakker voor iedereen.

"Ja, wat zal het zijn?"

"Euhm wat dacht je van 20 broden..", zei er eentje hatelijk..

Nadia besloot gewoon hun bestelling te geven,

"Dat is dan 15 euro"

"Neen, maar zie je betalen is ons ding niet Wij nemen gewoon wat we willen..snap je?"

Nadia kreeg klamme handen..

"Sorry jongeman ik moet je vragen om mijn bakkerij te verlaten.."

"Ach jouw bakkerij Ik dacht het niet..Je hebt niet betaald, dusja dan is het onze bakkerij"

".."

"Zie je als je betaalt dan kunnen we ons weerhouden van, bv, ramen kapot te slaan.."

Toen ging de jongen naar het deurtje van haar winkel en sloeg er doorheen..Nadia bleef vol ongeloof kijken..

"He wat denk je wel dat je aan het doen bent?"

"Schatje geen grote mond, of er gebeuren nog meer ongelukjes zoals de deze"

De jongen ging naar haar toonbank en schoof alle koffiekoeken op de grond, de koeken waar ze zo hard om op had gewert. Nadia kreeg tranen in haar ogen.