5.1

376 27 0
                                    


Wat een rare jongen, vond Nadia. Toch vond ze hem echt aardig..Maar trouwen? Neen, dat wou ze echt niet. Het zag er naar uit dat hij haar niet zou dwingen, maar zomaar een ander kiezen wil hij ook niet..Wat wou hij dan van Nadia? Hij gaf precies een hint..Maar ze verstond deze hint niet. Wat wou ie nu? Zucht..

Denk

Denk

(!)

Nadia heeft hem! Ze moet vluchten..'zonder dat hij het weet' , zogezegd. Ja! Geweldig. Plots glimlachte Nadia heel vriendelijk naar hem, hij glimlachte samenzweerderig terug. Nadia begon snel na te denken..Toen zonk de moed in haar schoenen.. Jeetje..Ze had geen geld, ze moet naar Yasmina bellen en haar om geld vragen. Ze moet het dan maar opsturen en snel! Nadia wachtte tot de gasten en ook de jongen weg waren.
"Zie je wel dat hij meevalt", zei haar tante gluiperig.
"Jaja, maar tante ik ga eventjes naar de markt..Een en ander gaan halen.."
"Oké, maar kom snel terug é", antwoordde Nadia's tante niets vermoedend..
"Beslama"
"Beslama"
Nadia negeerde de versierende jongens en ging het cybercafé binnen. Ze ging snel een telefooncel in en tikte het nummer van Yasmina in.
"Ja, met wie spreek ik?", vroeg Yasmina onzeker
"Ik ben het! Nadia"
"Nadia joh! Waarom nam je nooit op? Waarom belde je niet??"
"Dat zal ik later wel uitleggen! Het is nu heel belangrijk dat je geld voor tickets opstuurt"
"Huh? Tante ging die toch betalen?"
"Neen, plannen zijn veranderd.."
"Waarom dan?"
"Doet er niet toe! Stuur me nu gewoon geld op. En snel"
"Yasmina..Jafar is vandaag geopereerd.."
"Jaja tuurlijk.."
"Wel..Al ons spaargeld heb ik juist afgegeven.."
"...Neeeeen..."
"Ik heb enkel nog geld opzij liggen, maar dat is voor die maffia baas..Ik kan het niet opsturen, ze slaan het kot kort en klein.."
"..snif..snif"
"Toe huil niet Nadia..Weet je wat? Ik regel het wel..Goed? Over drie dagen is het geld bij je.."
"Insh'allah"
"Insh'allah"
"Oké..Hoe gaat 't met Jafar?"
"Goed.."
"Hebben jullie de kans gekregen om terug een band op te bouwen.."
"Jaja, tuurlijk", loog Yasmina..
"Goed, maar tot over een week dan insh'Allah..Thalla.."
"Beslama NAdia(k)"

Met een bang hartje zou Yasmina naar die lugubere persoon moeten stappen, als dat maar goed afloopt..

Yasmina vond dat het niet zo'n goed idee is om alleen te gaan. Ze belde Adam op, man het was echt al weken geleden dat ze hem nog had gesproken..Maar Yasmina was ook veranderd..Ze was asociaal, maakte met iedereen ruzie..Ze had Jafar nog niet gesproken..ze zou wachten tot hij bekomen is van de operatie en dan zou ze wel eens langs gaan, maar ze zou voet bij stuk houden: Yasser komt er niet in! Ze belde Adam op..
"Hey..Yasmina?"
"Ja."
"Lang geleden.."
"Ik weet het..Sorry..."
"Niet erg.."
"Adam ik zou je iets willen vragen.."
"Doe maar.."
Yasmina vertelde hem alles..Hij wou eerst niet meekomen..Zou hij dan schrik hebben? Ze wist het niet. Er zat iets achter en dat wist ze wel..

Ze wachtte Adam op aan het vijvertje. Wat zag hij er goed uit, maar er zat een bezorgde frons op zijn voorhoofd..Toen stelde hij een logische vraag.
"Euhm en waar zit die gast dan ergens??"
"...Pfff!! Helemaal niet aan gedacht;("
"Kom laten we naar het bakkertje van je zus gaan en hem daar dan maar opwachten..Wanneer komen ze gewoonlijk het geld halen?"
"Om de drie weken..Dus vandaag eigenlijk"
"Ja, maar om welk uur"
"Ow die komen gewoon de winkel binnengevallen en eisen dan het geld op"
"Goed dan wachten we hen op in de bakker."
Het was een eindje lopen en ze begonnen te praten.
"Ik heb je gemist Yasmina"
"uhu"
"Luister je wel?"
"Wat? Welk..Ow sorry..kan mijn gedachten er niet bij houden.."
"Wat zit er je dan dwars?"
"Adam..Ik kan het niet meer aan. Ik zweer het je..Het beeld blijft me achtervolgen. Ik durf 's nachts niet te slapen, elke keer als ik mijn ogen sluit zie ik Hurriya's gezicht. Bloederig, bleek, maar toch vredig. Ik mis haar zo ontzettend hard! Het beeld blijft me achtervolgen."
Yasmina barstte in snikken uit. Adam schrok van haar uitbarsting.;
"Lieve schat.."
Hij wist niets zeggen.
"Kom sshhht..Niet huilen..Aub"
"En Jafar..Ik heb ruzie met hem...Maar pfff...Het is gewoon ongelofelijk verwarrend en verscheurend..Wat als hij het niet overleeft? Adam dan sterf ik met hem mee..En de pesterijen op school worden steeds erger en erger...Adam..Als zelfmoord niet haram was, had ik het al lang gepleegd.."

"Toe Yasmina zo mag je niet praten", antwoordde Adam ongerust..
"Mja..Kom laten we, maar in de winkel wachten"
En dat is wat ze deden. Ze wachtten af in volle spanning. Ondertussen was het bijna sluitingstijd en nog altijd geen spoor te zien. Plots hoorden ze vele stemmen.
"Dat zijn ze..", zei Yasmina zachtjes.
Ze kwamen weer luidruchtig de winkel binnen. Plots had Yasmina geen schrik meer! Dit moest lukken! Haar grote zus had zoveel voor haar gedaan en nu is het Yasmina's beurt om iets terug te doen!
Er begon een jongen te spreken.
"Zo zoetie waar is het geld?"
"Ze is je zoetie niet", zei Adam kil..
"Zo grote mond? Ken ik jou niet ergens van?"
Yasmina draaide zich naar Adam..Hier klopte iets niet..Adams ogen schoten in vuur.
"Ow nu weet ik het weer Jouw zusje?? Ahhaha. Eeh jongens ken je Adam nog met zijn zusje!! Ahha..."
Yasmina voelde dat die opmerking in het verkeerde keelgat schoot..

Adam werd lijkbleek. Hij balde zijn vuisten en zei zachtjes..
"Als je man bent, herhaal je dat nog eens.."
"Ow", zei de jongen gemeen, "Zal het herhalen, ik zei dat je zus een **** is en dat je moeder een **** is. Nog eens?"
Yasmina keek toe hoe Adam veranderde in iemand die ze helemaal niet kent..Adam ging op de kerel af en begon te slaan. De jongens er rond wisten eerst niet wat er gebeurde: zo snel ging het. Toen ze zagen dat hun makker in gevaar was, sprongen ze allemaal op Adam af.
"Stop!! Stop !!!", riep Yasmina, maar tevergeefs..Zag ze iets blinken? Een mes? Ze moest hen uit elkaar halen.. Ze bleef roepen , maar ze bleven op Adam slaan, niet dat hij zich niet redde..Hij verweerde zich als een stier, maar hij werd moe en de overmacht werd duidelijker..Yasmina raakte in paniek ze nam de jongens bij de kraag vast en trok hen af Adam, maar ze schudde haar van hen af. Toen greep Yasmina Adams kraag vast..Ze trok en toen, zomaar en plotseling riep Adam: "JIJ MOET HIER NIET TUSSEN KOMEN!! OKE ****! DENK JE DAT IK HULP NODIG HEB VAN 1 OF ANDER WIJF?" En hij sloeg Yasmina recht in het gezicht..Yasmina wreef verbijsterd over de plek waar Adam haar had geslagen..Ze kreeg tranen in haar ogen en liep de kamer in waar alle ovens stonden..Nooit had iemand haar geslagen..En hij, Adam, had haar geslagen..Tussen al deze jongens, hij had haar vernederd..haar voor **** uitgescholden. Was dit de jongen waar ze zoveel van hield? Waarom keerde alles tegen haar..en hoe moest ze nu contact leggen met "the big boss"..

Als het lot tegen je keert...Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu