52

6.BÖLÜM(işe alındın)

*medya ilker altunsoy*

sıla plakayı araştırırken plakanın ölmüş birinin altında alındığını görmesiyle " bu iş beklediğimden daha karmaşık belliki" demiş ve arabanın mobese kayıtlarından nereye gittiğini bulmaya çalıştı.

son gittiği yeri bulmasıyla tuanaya dönerken "adres bu. gideceksen tek gitme "tuana sılaya kaşları kalkık bakarken "gitmmeyi düşünmüyordum ama madem ısrar ettin giderim"diyerek adresi not etmiş ve odadan çıkmıştı.

arya  telefonuna dalmış giderken kendi kendine mırıldanır vaziyette "bu şikete girmem lazım. böylelikle tasarımlarım için kumaş alabilirim" gözleri parlar şekilde telefondan ayrıldı.

sıla ona bakarken "zaten işimiz varya arya. ne diye işe girmeye çalışıyorsun. akşam kazandığın paralar yetmiyor mu?" arya gözlerini devirirken "kumaşları hafife alıyorsun. o paralar bile yetmez"diyerek odadan çıktı.

sıla bu tripli haline karşı ne söyledim şimdi ben diyerek çemkirirken her neyse diyerek bilgisiyarının yanında takılı olan usb belleğini alarak odasına ilerledi. hazırlanıp çıkmalıydı. bugün bir şirkete güvenlik ile ilgili yazılımını satacaktı. gerekli görüşmeler yapılmış adamlar yazılımı istemişlerdi. bu yüzden sıla hazırlanıp evden çıkmalıydı. aynı anda kızlar evden çıkmış hepsi farklı yerlere dağılmıştı. 

sıla vardığı iş yerine karşı usulca arabasını park etmiş ve aşağı inmişti. kendi güvenlik şirketi vardı  ve her sattığı yazılım için yüksek paralar alıyordu. bu iş baya karlıydı.

sıla keyifle otoparkın asansörüne binerken aynı zamanda yer altında kendilerine konum nasıl açacağını kafasında tartıyordu. bu normal mafya işleri değildi. bu kumar mafyasıydı. bir şekilde buraya girmeliydi. aynı murat gibi... ama nasıl yapacaktı işte onu uzun uzadıya düşünmesi gerekiyordu.

birinin onları mafyaya sokması gerekiyordu. o kişi kim olacaktı işte o tartışılırdı. zaten şuanda muratın yeri boştu. acaba orda yer iddia edip öyle mi girseydi? ama o zaman tehlikeli olabilirdi. en iyisi muratın yer altında bağlantıları olan arkadaşını köşeye sıkıştırıp yer altına girmelerini sağlamaktı.

  o kendi düşüncelerine dalmış bir haldeyken asansörün kapısı kapanmadan açıldı. içeri iki erkek girmişti. sıla gözleriyle adamları iyice süzdü. kendisi adamların arkasında kaldığı için yüzlerini net görememişti. çünkü adamlar asansöre binerken sıla başını eğmiş düşünüyordu.

  sıla bakışlarını erkeklerden çekerken tuşlara baktı. erkekler 13.katta iniyordu. sılanın üç kat üstü. sıla kendi katına geldiğini belli eden asansörün sesiyle harekete geçerken  ilerlemek için adım attı. iki erkek asansörün kapısını kapattıklarından aralarından zorla geçmiş ve asansörden inmişti.

kendi kendine söylenerek danışmanın olduğu yere ilerledi. danışmanda duran kıza tebessüm ederken " ben burcu sönmez.  yazılım için geldim" kız anında ayağa kalkarken "hoş geldiniz burcu hanım. beni takip edin lütfen."kız önden sıla arkadan giderken beraber bir odaya girdiler. sıla girdiği odayı incelemeye başladı. kız "berkay bey birazdan gelir burcu hanım. " sıla başıyla onaylarken kız çıkmak için hazır bir şekilde ilerlerken aklına gelenle sılaya dönmüş "bir şey içer misiniz?"diye sormuştu. sıla gülümseyerek "evet şekerli kahve olursa sevinirim." kız başıyla onaylarken odadan çıktı. sıla masanın önünde duran sandalyeye oturarak usb belleği ellerinde çevirerek oynamaya başladı. 

arya büyük şirketin önüne yanaşırken üstüne giydiği kendi tasarımı olan gömleğiyle özgüvenle şirkete girdi.

onun hayali kendi tasarım kıyafetlerini satmaktı. önceliği tasarımlarını satmak değildi. tasarımlarını hayata geçirmekti.