52

43. BÖLÜM (BİR GIDIM BİLE Mİ?)

Arya bu kadar gevşek hareket eden alparslana karşı sinirlenmiş bir halde arkasından onun odasına girdi.

Alparslan koltuğuna yayılmış işlerini hallederken arya karşısında ki sandalyeye oturmuş ve bacaklarını orta sehpaya uzatmıştı.

Alparslan Aryanın hareketlerine karşı başını kaldırıp ne yaptığına baktı. Arya itinayle bacaklarını düzgünce yerleştirip alparslana döndü. "Eee alpçim beni daha ne kadar tutacaksın burda?" Alparslan ona alp diye seslenilmesine afallarken gülümseyerek "bu size bağlı"dedi.

Arya hmm derken ekledi. " Alpçim peki çiğdemi öldürmeye kalksak mesela..? Ne yapacaksın bana?"

Alparslan kaşlarını dikkatle çatarken "ne demek istiyorsun?"dedi. sesi fazla tehtidkar ve tehlikeli çıkmıştı. Arya omuzlarını silkti. "Seni test ediyordum. Bak hemen rengin attı" arya gür bir kahkaha atarken  alparslan aryanın ne yapmaya çalıştığını anlamaya uğraşırken "komik espriler yapıyorsun. Bir daha olmasın"  ciddiyet ve alay içeren ses tonlamsıyla cümlesini bitirdi.

Arya başını geriye atarken alparslanın ne dediğini umursamamış bir halde "beni burda rehin tutarak sılayı kızdırdığının farkında mısın?" Alparslan kısık gözlerle omuzlarını silkti.

"Sılayla beni mi korkutuyorsun? " Arya gözlerini kapatırken tehlikeli bir şekilde sırıttı. "Hayır onunla korkutmuyorun ama aslında korkman gerekiyor. Çünkü beni burda rehin tutuyorsun alp. " Kafasını kaldırıp alparslana baktı. " Ve ne kadar tehlikeli biri olduğumun farkında bile değilsin"  alparslan arkasına yaslanırken " ne kadar tehlikeli olduğunun farkındayım arya. Senin hakkında her şeyi biliyorum. Bu kadar rahat rehin alınman neye bağlı sanıyorsun? " Arya gözlerini kıstı. " Burdan oldukça rahat bir şekilde çıkabileceğimin farkındasın yani?" Alparslan kaşlarını çattı.  Cevap vermemesinin üzerine arya oturuşunu düzeltmiş ve alparslana doğru olmak üzere masaya eğildi.

"Bende senin hakkında her şeyi biliyorum alp. Kimsesizlerine verdiğin değerin ne kadar çok olduğunu.. ve her yerde o kimsesizlerin sayesinde bilgi aldığını. Peki ben o bilgi aldığın kimsesizlerini ifşa edersem ne olur bir düşünsene?" Alparslan gülümsedi.

"Onları bulamazsın" derken arya ciddiyetle " tı tı tı yanlış cevap. Ben onları zaten buldum. " Alparslan kaşlarını çattı. "Nasıl? Sıla.."cümlesine devam edemeden arya lafa atladı. "Hayır. Sıla sayesinde değil. Bu bilgileri ne kadar iyi sakladığının farkındayım. Bunu bilgisiyarsan bulmak neredeyse imkansız" Alparslan dikkatli bir şekilde aryayı süzdü "o halde nasıl buldun?" Arya omuzlarını silkti "kendi tarzımla alp. Beni küçümseme demiştim."derken sırtını yasladı.

Arya bir anda duygusal değişikliğine uğrarken " canım çok sıkılıyor alp. Sılanın gelmesi gerek artık. Canımı sıkıyorsun"dedi dudaklarını büzmüş bir şekilde.

Alparslan kaşlarını kaldırdı. "Oysaki pek heyecanlı dakikalar yaşadın hatırlarsan.
Sonuçta sen bana dolma kalem fırlattın! farkında mısın?"dedi alınmış gibi.  Arya gözlerini kıstı. "Hak etmemiş miydin alpçim? Bilmiyormuş ayağına yatarak çiğdemi sakladın üstüne bir de benden bir şey istemek için çiğdemi söyleyecekmiş gibi davrandın!"

Alparslan kabahatlerini bir bir sıralayan aryaya karşı gülümsedi. "Bakıyorum her dediğimi aklında tutuyorsun"

Arya sırıtan alparslana karşı "ne kadar sinir bozucu bir insansın sen? Kızman gereken yerlerde bana aşıkmış gibi gülümsüyorsun" alparslan arkasına yaslanırken yan bir gülümseme eşliğinde "belki de aşığımdır"dedi. Arya gür bir kahkaha attı.

"Ah alpçim o zaman ayvayı yedin. Bilakis seni az süründürmem" arya cümlesinin bitmesiyle  sıkıntılı bir nefes alıp bir anda ayaklandı. "of yetti ama. Sıla gelmeyecekse ben gidicem."  Alparslan aryanın dediğini umursamamaya çalıştı. Çünkü gitmeye kalkarsa ve onu engellerse elindeki kozlar eşliğinde masum insanların hayatını riske atmış olurdu. Bu yüzden sessiz kalıp yarım kalan işini yapmaya devam etti.