Kumusta Kras Mo Series

#TGFY 38

THE GIRL FROM YESTERDAY

#TGFY 38

“Madaling mag-panggap, kesa sa masaktan”

…….

Adrienne’s POV

                May nakapag-sabi sa akin, na wag ko raw iikot ang mundo ko sa iisang tao. Dahil kapag ginawa ko iyon, masisira ang mundong ginagalawan ko. Dahil, kapag nasaktan ako nang taong iyon, tiyak pati yung mundo ko sira. Katulad nang relasyon namin ni karlo. Meron nga ba kaming relasyon ni karlo? Sa tingin ko? Wala! Meron, pero bilang magkaibigan. Pero more than that? Wala talagang Chance.

Siguro, fate talagang maging magkaibigan kami. Para tulunga ko siya, in goodtime and in his worst. Nandito ako ngayon, sa kasal nilang dalawa ni Sophia. Yeah! BridesMaids, ako ni Sophia. Wala nang kahalo-halong bitterness, masaya ako ngayon.

Lalong lalo na sa mukha ng Mapapangasawa ni Sophia. Nasa loob pa kami ng kotse, ilang minuto nalang ay magiging isang Misis Sophia Kate Anderson Mandirigma, na itong si Sophia.

“Kinakabahan ako” si Sophia habang hindi makahinga sa suot niyang Gown. Medyo masikip kasi yung gown na suot nito, pero isa lang ang masasabi ko sa kanya. ang Ganda niya. She’s pretty and Gorgeous sa suot niyang Plain White Gown.

Ningitian ko lang siya.

“Why are you staring at me like that? May problema ba Adrienne?” tanong ko nito sa akin.

“Wala, ang ganda mo lang kasing tignan. Mukhang natotomboy na ata ako sa iyo ah?” sabay, sabay kaming dalawa tumawa, then tumunog na ang bell. That’s the sign na kelangan na naming lumabas ng kotse, para tulungan si Sophia ihanda para sa pagharap nito sa altar.

“Wag kang kabahan okay?” then I kiss her sa pisngi. At dahan-dahan nang bumukas ang pintuan ng simbahan. Napawow! Ang mga tao noong nasilayan na nila ang Bride, at habang hawak-hawak ko ang habang gown ni Sophia, ay kitang-kita ko naman sa nilalakaran ko ang Excitement sa mukha ni Karlo.

At noong nagkita na sila sa may altar ay kaagad na hinalikan ni Karlo ang mapapangasawa nito sa pisngi, saka sila sabay na naglakad patungo sa altar at nagpalitan ng Vows.

“I may not be the Best wife in the world, but I’ll make you sure. That I will be the sexiest wife in your eyes baby” nakangiting sabi ni Sophia.

“I will love you, till my last breath Sophia” huling sabi ni Karlo. Bigla akong napaiyak, oo. Bigla nalang tumulo ang luha sa mga mata ko. Ewan ko! Sabi ko sa sarili ko, hindi na ako magpapa-apekto pero bakit ganito parin ang nararamdaman ko?

May biglang humawak nang kamay ko. Napatingin ako sa kanya, sa sobrang tangkad niya, ay kelangan ko pang tumingala pala lang makita ko ang gwapong mukha niya.

“Stop Crying, Daig mo pa yung kinakasal eh” saway sa akin ni Pierre. Sabay pisil sa pisngi ko. Binigyan ko siya nang mahigpit na yakap.

“Thank you Pierre” bulong ko pa sa kanya.

“Darating din tayo diyan, tiwala lang” sambit pa nito sa akin. Then he kiss me on my forehead.

……

After the ceremony. Ay hindi ko na tinapos yung iba pa. dumeretso na kami sa Reception na kung saan ay kelangan ko pang tumulong. Kasama ko parin si Pierre, sa Hotel na kung saan napili nila Sophia ang Reception sa may Makati.

After an hour ay dumating na sila. Dahil ako ang inatasan bilang host ng kasal, at wala naman akong nagawa kundi gawin ito dahil isa ito sa mga gusto ni Karlo.

Ang saya nilang tignan, habang pinupuntahan nilang dalawa ang mga bawat bisitang dumalo sa kasal nila. Ang mga taong saksi sa tunay na pagmamahal nilang dalawa.

Sumayaw pa silang dalawa sa magandang musika na kinanta ng live ni Aiza Seguerra. kahit maputi na ang buhok ko. Then after that, people are asking a question about them, some people are giving tips of how to have a long lasting relationship. As if na meron naman talagang paraan? Pero para sa akin, as long as mahal niyo ang isa’t isa, tatagal at tatagal kayo, kahit isang daang taon pa yan.

And when it was my turn. Nagtinginan ang lahat.

“How about you, what’s your message to your bestfriend Adrienne?” tanong sa akin ng co-host ko na classmate ni Sophia. Napatingin ako sa kinauupuan nilang dalawa, sa may stage. Yung mata ko ay tumama sa mga mata ni Karlo.

“Uhm…” sabay ngumiti. Sa totoo lang, hindi ko alam ang sasabihin ko. If I say best wishes, parang ang boring naman. Kaya ito nalang ang sinabe ko.

“Sana, mahalin niyo ang isa’t isa. At kung magkaroon man kayo ng problema. Sana madali niyo itong ayusin. Wag kayong magsawa na mahalin at intindihin ang isa’t isa. Lalong lalo na si karlo, sophia. Mahal na mahal ko yan. Nahirapan nga akong pakawalan yan eh, masakit pero kelangan kong gawin. Gaya nga nang sabi ng iba, if you love someone, learn to set him free. And I set him free” saka ko binitawan ang mikropono’t tumakbo palabas ng Hotel.

Nakita ko pang hinabol ako ni karlo, at pagkalipas ng ilang segundo. Sana likod ko na siya.

“Best?” yung kamay ni karlo ay nasa likod ko. Iniharap ako ni karlo. At humarap naman ako, na tumutulo parin ang mga luha ko.

“Stop crying okay?” sabay mahigpit akong niyakap nito.

“I didn’t mean to make a scene on your party” pagpapaliwanag ko pa. yung mukha ko ay nasa dibdib parin niya. Naririnig ko pa nga yung pagtibok ng puso nito, medyo dahan-dahan pero tuloy-tuloy.

“It’s alright. I understand, I think Sophia will surely understand it too. I know that, sa lahat. Ikaw yung pinaka-masasaktan at nahihirapan ngayon, dahil all of my life. Ikaw yung kasama ko. Then kelangan nating medyo mahihiwalay, dahil may pamilya na ako. At ikaw, may boyfriend ka na. sa katauhan ni Pierre. I know that he’s a good man. And I felt it. I just hope just like me, he will take good care of you, and loves you so much. So much of what I did” nakangiting sabi nito. Sabay muli akong hinalikan nito sa aking noo.

I feel free.

Masaya ako.

Nakakangiti na ako.

I surely and honestly accept the fact that, karlo is not mine. and he'll not be mine, forever!

Gagamitin ko ulit yung sinabe ni karlo sa akin before.

Drifting away from you close friend, is one of the SHITTEST feeling ever.

Masakit pero kelangan kong mag-move on. Lagi ko nalang sinasabeng mag-momove on ako. Pero ngayon siguro kelangan ko na talagang gawin. At kahit na tinutulungan ako ni Pierre, ay nagpapasalamat ako, dahil all this time hindi siya nagsawa, he is willing to wait. Until mapagod na ako sa kakahabol sa isang taong, hindi kelan man mapapasakin.

What I need to do now, is to learn how to love others who are much, more willing to love me back.

……

 AUTHOR'S note.

1 MORE CHAPTER, then epilogue na po. haha sa wakas. matatapos ko narin itong nakapahabang nobela ng buhay ng isang taong nagkakagusto sa may gusto din sa kanya. Crush crush crush.

ang hirap talagang magmahal. lalo na kung may mahal na yung taong mahal mo.

Sentil lang

-WAckymervin.

guys! malapit na palang maging libro yung isa kong story. sana kapag naging book siya eh bumili kayo ah. irereveal ko soon.

#iloveyouguys

#kumustakrasmo?

#ThegirlfromYESTERDAy

#wACKYMERVIN