Kumusta Kras Mo Series

#TGFY 13

THE GIRL FROM YESTERDAY

A/N: Gusto kong idedicate itong chapter na ito sa babaeng, nagsabi na idediacate ko naman raw ang isang chapter nang KKM BOOK 2 ?(the Girl From Yesterday). ahha at dahil malapit na ang pasko. at bukas Dec. 6 birthday ko. eto ginarant ko na yung wish mo ahhaha

hope you like it.

mhuwags!

xoxo

Wackymervin. 

#TGFY 13

“Ang maging Masaya para sa kanya?, mukhang mahirap ata?, pero kung ito yung gusto nya, gagawin ko nalang. Dahil kung saan sya Masaya, hmmmm hindi pwede. Tsk! Sige na nga, dahil gusto ko, happy sya. Hmmm sige, sila”

-Karlo.

……………………………….

Adrienne’s POV

 

Lunch break,Noong nag-yayang lumabas kami ni Bench, na kaming dalawa lang. at pumayag naman ako, sa isang sosyal na restaurant nya ako dinala, sinabe ko na sa kanya na ayaw ko sa mga ganitong mga lugar, pero nagpumilit sya.

Omorder sya nang napakaraming pagkain, yung feeling mo last supper mo na?. shete ang daming mga pagkaing hindi ko kilala, paano ko hindi makikilala?. Eh hindi naman ako fan nang isang Italian cuisine. Hmmm mas bet ko yung Filipino foods, mas marumi, mas masarap! Joke!.

“Ano nga pala yung pag-uusapan natin?” tanong ko sa kanya, habang pinapaikot tinidor ko doon sa pasta na inorder ni Bench sa akin. Habang nakatingin sa kanya. Parang kanina pa wala sa sarili si Bench, hindi ito mapakali, at panay ang tingin sa ibang lugar. Oo kausap ko sya ngayon pero parang malayo ang iniisip nya at wala sa akin yung atensyon na gusto ko sa minutong ito.

“Hoy” sabay sigaw ko sa kanya, napukaw yung tingin nya sa akin, at halatang nagulat ito.

“Ano yung tanong mo?” tanong nya sa akin, na may halo paring pagkagulat.

Hindi ako sumagot, bagkus sumimangot ako. Well may karapatan akong sumimangot, para kasing hidni sya interesado sa tinatanong ko. Pero sa totoo lang, gusto ko malaman yung iniisip ngayon ni Bench, tungkol sa amin ni Karlo. Uhmmm I know that he deserve to know everything between me and karlo. Pero dahil nakakabadtrip sya, tsk! Parang ayaw ko na munang sabihin.

Hinawakan nya yung kamay ko’t itinaas ang aking mukha gamit ang kanyang kamay sa pag-hawak nang aking baba. Nagkatitigan kaming dalawa. Ang ganda talaga nang mga mata ni Bench. Kulay asul, nakakamangha.

“Don’t mad at me huh, wala lang talaga ako sa wisyo kanina, I’m so sorry” paghingi pa nya nang tawad. Parang bigla naman tuloy akong nakunsensya, kung hindi ko sya papatawarin.