Collin belde de volgende morgen al vroeg aan.
Ik had ontbeten met de hele familie en gezegd dat ik weer naar school ging. Brynne en Celeste hadden gestraald van trots, zei wisten al dat ik weer sprak. Maar mijn broers en Jules...die schrokken. Ze hadden me de hele tijd met grote ogen aangestaard. Toen ik mijn jas, sjaal en wanten pakte, greep Cars me bij mijn bovenarm beet. Ik rukte me onmiddellijk los.
'Blijf van me af Cars!' Siste ik naar hem.
'Vandaag blijven Danny en Kyan bij je in de buurt, in de pauze ga je bij hun zitten. Is-dat-duidelijk?' Ik voelde dat hij zijn Alpha toon gebruikte, het trilde in de lucht en liet me huiveren. Maar ik kon hem weerstaan, in tegenstelling tot heel veel anderen.
Ik sloeg mijn armen over elkaar en keek hem koppig aan, 'en anders wat?' Daagde ik hem uit.
Hij vernauwde zijn ogen tot spleetjes, 'speel dit spelletje niet met me April...' Zijn stem klink laag en dreigend. Het bezorgde me kippenvel.
Ik rolde met mijn ogen, 'Collin is toch al de hele tijd bij me, misschien wil ik in de pauze wel bij hem zitten?' Ik wilde me naar de deur omdraaien om hem voor Collin open te doen, maar Cars hield me direct tegen. Hij duwde me ruig tegen de muur, zijn gezicht dicht bij het mijne.
'Het is een bevel April, en vanaf dit moment volg je mijn bevelen op. Je valt onder mijn gezag, bent een lid van mijn Roedel. Begrepen?' Het was geen vraag. Zijn greep werd strakker toen ik niet meteen antwoord gaf, snel knikte ik.
Hij liet me los, eindelijk.
Ik wreef over mijn arm, die hij zowat fijn had geknepen. 'Moest het zo hardhandig!' Snauwde ik naar hem. Hij grijnsde duister naar me, 'wen er maar vast aan zus, welkom in onze wereld.'
Met die woorden liep hij weg en liet mij verbluft achter in de gang. Snel opende ik de deur.
Collin schonk me direct een stralende glimlach toen hij me zag. 'Kom je mee?' Vroeg hij.
Ik knikte en pakte zijn hand die hij me uitstak.
Zo liepen we dan, hand in hand naar school.
We maakten grapjes onderweg, bliezen wolkjes en ik gooide zelfs een sneeuwbal naar hem.
'Een sneeuwbal April, meen je dat serieus?' Had hij hoofdschuddend gevraagd. Ik had mijn schouders opgehaald en kreeg vervolgens de volle lading terug. Ik had het kunnen verwachten.
Maar toen we bij de schoolpoort kwamen bevroor ik in mijn pas. Daar stonden we dan...
Nu kwam het erop aan.
'Ben je er klaar voor?' Fluisterde Collin met zijn lippen dicht bij mijn oor. Ik draaide me naar hem toe en hij sloeg zijn armen om me heen, drukte vlug een kus op mijn voorhoofd.
'Blijf je de hele dag bij me?' Vroeg ik zacht.
Hij keek me aan, zijn ogen glinsterden.
'Natuurlijk doe ik dat, dat had ik je toch beloofd?' Ik knikte, ging op mijn tenen staan en gaf hem een snelle kus op zijn lippen.
Ik voelde hem gewoon glimlachen tijdens de kus.
'Bedankt Collin, dat betekent veel voor me.' Mijn stem was schor van de emotie.
Hij haalde zijn schouders op en grijnsde, 'er is tijd zat om me te bedanken en me te overladen met...' Hij wreef over zijn kin.
'Mmhh...met kusjes misschien?' Hij grinnikte om mijn gezicht, snel gaf ik hem een plagerige duw. Hij duwde speels terug en greep mijn polsen beet, trok me naar zich toe.
