Ik volg Collin en Tyler als we de drukke club inlopen, er zijn nu al zoveel mensen dat we half geplet worden terwijl we onze weg zoeken. Iemand drukt een rood bekertje in mijn hand, ik wil nee zeggen maar de persoon is al weg en ik heb het toch al in mijn hand. Snel volgde ik Collin en Tyler weer die richting een groepje mensen liepen. Het zijn dezelfde mensen van het strand, May zwaait naar me. Ik loop naar haar toe en ga naast haar zitten op één van de barkrukken.
Natuurlijk komen precies op dat moment Mason en Lynn aangelopen, hij heeft zijn arm om haar middel geslagen. Ik kan wel kotsen.
Collin stelt me voor aan wat vrienden die ik nog nooit eerder gezien had, iedereen glimlachte naar me, behalve Mason natuurlijk.
Een knappe jongen met warrig blond haar steekt zijn hand naar me uit. Zijn handen zijn een beetje koud door het bekertje dat hij net nog vasthield.
Hij glimlacht vriendelijk naar me. 'Ik ben Deyn, waar kom je vandaan? Ik heb je hier nog nooit eerder gezien.' Vraagt hij aan me. Ik zie zijn blik over mijn lichaam glijden, vanuit mijn ooghoek zie ik Mason boos kijken. Onbewust moest ik glimlachen, dit was precies mijn bedoeling.
Het was misschien erg, maar als hij het spelletje zo wilde spelen met Lynn, dan kon ik dat ook.
'Ik kom uit Parijs, ik ben hier maar voor een half jaar.' Ik lach en hoor Mason iets fluisteren, maar ik negeer hem. 'Wauw, dat is echt een geweldige stad. Ik ben er één keer geweest, het was er echt prachtig.' Deyn lacht terug.
'Wil je misschien wat drinken?' Vraagt hij me.
'Nee, ik heb net ook al een bekertje gekregen, maar eigenlijk drink ik nooit.' Vertel ik hem.
'Leuk, een saai tutje', hoor ik Lynn mompelen.
Mason schiet in de lach, ik kan wel in mijn schoenen zakken. Snel herpak ik mezelf en schenk hem een verbluffende glimlach, 'maar weetje wat? Laat ik vanavond eens losgaan, daar heb ik ook wel eens zin in!' Deyn grijnst en regelt een nieuw bekertje voor me. Ik neem een slokje en heb meteen al spijt dat ik ja heb gezegd op zijn aanbod, ik hou helemaal niet van alcohol.
Ik zet het snel op de tafel, 'sorry, ik voel me niet helemaal goed. Ik ga even naar buiten.' Zeg ik tegen Deyn. Hij werpt me een bezorgde blik, 'moet ik anders met je mee?' Ik schud snel mijn hoofd, 'nee, ik kom zo wel weer terug.' Hij knikt, ik draai me om en loop snel weg.
Ik had nu ook op bed kunnen liggen met een lekker boek...waarom wilde ik ook alweer mee?
Ik heb geen idee, maar op dit moment voelt alles beter dan hier zijn. Op dit vreselijke feest met dronken mensen en mensen die ik op dit moment echt totaal niet wil zien...Mason...
Ik ga vlakbij een vuurkorf zitten en negeer de neiging om als een gek te gaan rillen. Ik had mijn jas aan moeten trekken voordat ik naar buiten liep. Mijn mobiel trilde, snel haalde ik hem tevoorschijn. Het was een bericht van Nic.
Ik mis je...
Ben blij dat ik over een paar weken bij je ben!
Dat kon er ook nog wel bij...ik moest echt bedenken wat ik tegen Dominic ging zeggen.
Wat ik nu deed kon echt niet, hij dacht waarschijnlijk dat we iets hadden wat er niet was.
Want meer dan vriendschap voelde ik niet voor hem. Een groep dronken meisjes liepen giechelend en struikelend voorbij. Ik rolde met mijn ogen, de debielen.
Ik heb er ook al super veel zin in!
Ik mis jou en Edyth echt heel erg, het is zo anders zonder jullie...
Xx
'Kut, sorry!' Hoorde ik een mannelijke stem zeggen, een seconde later voelde ik iets kouds en waterigs op de voorkant van mijn topje.
De jongen die was gestruikeld hijst zichzelf omhoog, 'mijn schuld, sorry.' Mompeld hij nog voordat hij verder wankelt. Lekker dan, alsof het nog niet erger kon worden...wel dus.
Mijn topje is nat en doorweekt van god weet wat voor drankje, het ruikt in ieder geval sterk en veel te zoet. En het plakt...ik ril doordat ik het zo gigantisch koud heb. Zuchtend stop ik mijn mobiel weg en loop weer naar binnen, ik moet echt een toilet vinden. Ik zie een bordje staan bij de trap met wc erop, het is dus boven.
Maar boven lijken alle deuren hetzelfde, ik heb geen idee welke het moet zijn. Ik besluit er maar gewoon één open te trekken op goed geluk.
Ik morrel eraan, hij blijkt op slot te zitten.
Na een tijd vind ik een deur die wel opengaat, helaas is het geen toilet. Het is een slaapkamer.
Net wanneer ik me afvraag waarom er in godsnaam een slaapkamer in de club is, zie ik Mason...en bovenop hem ligt Lynn.
Ze draait zich om en kijkt me aan. Ik sta verstijfd en kan ze alleen maar aanstaren. 'Is er iets?' Vraagt ze poeslief op een verschrikkelijke, mierzoete toon. Ik kan haar we wat aandoen!
Mason gaat rechtop zitten met Lynn nog op zijn schoot. Zijn ogen staan emotieloos, er is geen spoortje spijt of schaamte te bekennen. Gewoon helemaal niets!
'Oh...umhh...sorry, ik was op zoek naar de toilet.' Ratelde ik, 'iemand heeft drinken over mijn topje gemorst...ik...' Lynn begint te lachen, 'dat zie ik ja. Maar de toiletten zijn niet boven maar beneden, heb je het bordje niet gezien? Alleen bevoegden of personeel mag hier komen...en dat ben jij duidelijk niet.' Ze werpt me een arrogante blik en draait zich dan weer naar Mason toe, vervolgens beginnen ze te zoenen. Ik zie dat als een hint en ga er zo snel mogelijk vandoor. Beneden kijk ik nogmaals naar het bordje, het pijltje wijst toch echt naar boven...
'Nogmaals sorry.' Ik draai me om en zie de gast die het drankje over me heen had geknoeid.
Hij wankelde niet, hij stond rechtop, hij leek in de verste verte niet dronken. Hoe...
Hij boog voorover om het bordje goed te doen, 'wat vervelend, iemand heeft het vast express zo gedraaid. Eigenlijk is daar de wc', hij wees naar een deur op een paar meter afstand. Weer keek hij me aan, een geamuseerde blik in zijn ogen.
Toen viel het kwartje.
'Trouwens...' ging hij verder, 'heb je mijn goede vriendin Lynn nog ergens gezien? Ik kan haar echt nergens vinden...zo vervelend.' Ik balde mijn handen tot vuisten en knarste met mijn tanden. Rustig in en uitademen, rustig ademen...
Dacht ik continu, mijn avond was toch al verpest, dit kon er echt nog wel bij.
'Maar goed, ik zie je nog wel.' Toen liep hij weg.
Ik stond op het punt om in tranen uit te barsten toen Deyn me vond. 'Daar ben je, ik zocht je al de hele tijd. Gaat het alweer wat?' Vraagt hij.
Ik knik en glimlach als hij zijn arm om mijn schouder slaat, 'gelukkig maar...wil je dansen?'
Hij neemt me mee naar de dansvloer waar we beiden beginnen te dansen. Wat inhield dat we eerst gewoon wat gek deden, maar algauw had hij zijn armen om mijn middel geslagen en begonnen we serieus te dansen. Ik voelde me goed, in ieder geval een stuk beter dan een uurtje geleden.
'Weetje wel hoe ongelofelijk sexy je danst?' Fluistert hij zacht in mijn oor. Ik giechel en schud mijn hoofd, 'nee...hoezo?' Hij pakt mijn hand en leid me naar een wat rustiger stukje van de club.
Plots greep hij me bij mijn heupen en drukte me hard tegen de muur, zijn handen gleden over mijn lichaam. Hij boog zijn hoofd voorover en drukte zijn lippen op de mijne, ik probeerde hem van me af te drukken, maar zijn greep was ijzersterk.
'Kom op schatje...'
'Laat me los!' Schreeuwde ik, dit was niet wat ik wilde. Ik probeerde me los te wringen, wat niet lukte. Dus trapte ik hard op zijn voet, hij liet me in een reflex los en kreunde. Ik was voor het eerst deze avond blij dat ik hakken aan had getrokken.
Snel greep ik mijn kans en schoot bij hem vandaan, ik probeerde door de mensenmassa te komen...wat moeizamer ging dan verwacht.
Aan mijn rechterzijde zag ik de deur van het toilet, de deur waar die gast naar had gewezen toen hij me duidelijk had gemaakt wat er allemaal echt speelde. Snel ging ik naar binnen, voordat ik de deur achter me dichttrok zag ik dat hij me gezien had. 'Shit...' vloekte ik zacht.
Ik zocht naar mijn telefoon maar voelde hem nergens, was hij gestolen? Dat ook nog...
Ik leunde tegen de muur en keek naar mijn spiegelbeeld, wat moest ik nu? Ik ademde diep in en uit, ik was bang dat ik ging flauwvallen als ik niet snel rustiger zou ademhalen.
Het lukte mezelf om kalmer te worden, mezelf de hele tijd wijsmakend dat hij gewoon dronken was en niet echt wist wat hij deed. Hij zou me heus niet...nee...
Trillerig liep ik naar de wastafel, opende de kraan en gooide wat van het koude water in mijn gezicht. Ik probeerde mijn haar weer wat normaal te krijgen en ging er een paar keer met mijn vingers doorheen. Uiteindelijk durfde ik de toilet uit te gaan. Toen ik weer door de club liep en merkte dat hij nergens te bekennen was werd ik weer wat rustiger. Ik zou gewoon op zoek gaan naar Collin en Tyler en naar huis gaan.
Maar vanuit het niets werd ik naar opzij getrokken, mijn lichaam werd ruw tegen de muur gedrukt, veel harder dan zonet. Angst schoot door me heen toen ik opkeek, het was hem weer.
Hij had me gevonden en leek duidelijk erg geïrriteerd door mijn actie van net.
'Laat me gaan!' Gilde ik toen zijn handen weer over mijn lichaam gleden en hij zijn lippen op mijn kaak drukte. Alarmbelletjes rinkelden in mijn hoofd, ik voelde me compleet machteloos.
Dit gebeurde niet echt...
Ik kon hem niet van me afkrijgen, hoe erg ik me ook verzette of hem weg probeerde te duwen. Ik keek om me heen voor help, maar de luide muziek overstemde mijn gegil en mensen liepen gewoon langs en deden alsof ze het niet zagen.
'Alsjeblieft, laat me gaan!' Vanuit het niets werd hij van me af getrokken en stond ik te trillen op mijn benen. 'Ze zij: laat me gaan, dus het lijkt me meer dan logisch om haar met rust te laten.' Hoorde ik een bekende stem zeggen. Deyn leek bang, heel erg bang en knikte.
'Sorry Alpha...' Hoorde ik hem zacht zeggen.
Ik keek op naar Mason, door hem zo te zien...zo woedend...liet me de adem benemen. Zijn gouden ogen namen me bezorgd op, elektriciteit schoot door me heen door zijn blik.
Vuur laaide weer in me op.
En ik wist dat ik hem nodig had, dat ik hem wilde. Er was niemand anders voor mij...alleen hem en hem alleen.
Meer te weten komen over TWM, When Angels Fall of Forever In Love? Volg me dan ook op Twitter: @Anna_Kriztina
