Goed...er komen nog wat "spelregels" bij, dit houdt het spannend!!!!!
Hahaha, ik vind het zo leuk om al jullie inzendingen binnen te krijgen met al die goede/geweldige/fantastische ideeën! Het is echt super leuk om het allemaal te lezen, hihi :D
Maar...er kunnen maar 3 door naar de volgende ronde, zoals een aantal van jullie (waarschijnlijk) al weten... Wat de meesten nog niet weten, is dat er Tickets te winnen zijn.
Er zijn er 2, een Golden Ticket en een Silver Ticket. Ik moet jullie melden dat de Golden Ticket al weggegeven is, wat betekend dat er nog maar 2 (ja echt) plaatsen zijn!!!! Wie de Tickets hebben gewonnen en wie door zijn, dat wordt bekend gemaakt op 2 december. Dus niet vergeten dan extra goed te kijken! Owh...en houdt mijn profiel in de gaten, soms plaats ik dingen die van belang zijn ivm de wedstrijd, Xxx
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Snel, en nogal verbaasd van mezelf, trok ik me terug. Collin staarde me aan, hij leek al net zo uit het veld geslagen. 'Je...je kuste me?' Stammelde hij, zoekend naar woorden. Ik knikte maar wat.
'Waarom?' Vroeg hij zacht.
Nu wist ik niet wat ik moest zeggen, waarom had ik Collin gekust? Misschien omdat hij er altijd voor me was...omdat hij mijn beste vriend was geworden. Omdat...omdat ik misschien, heel diep verborgen iets voor hem voelde? Kon dat?
Was dat echt mogelijk, dat ik iets voor hem voelde? Ik wist het echt niet...
'April, waarom kuste je me?' Zijn stem klonk al heel wat krachtiger en zelfverzekerder.
'Ik-ik weet het niet', zei ik terwijl ik naar de grond keek. Ik waagde het niet op te kijken.
'Je weet het niet...'zijn stem stierf weg, 'en toch kuste je me.' Ik hoorde hem zuchten.
'Komt dit niet omdat je het moeilijk hebt met wat Mason heeft gedaan...omdat dit je nu op dit moment even heel goed uitkomt.' Zijn woorden klonken somber en verdrietig. Hij pakte mijn hand, 'April, ik weet dat je van hem houd en dat je het moeilijk vind om over hem heen te komen...maar het is nu een maand geleden, vind je niet dat dit lang genoeg heeft geduurd?'
Ik bleef mijn blik strak op de grond gericht houden. Ik wist dat hij ergens wel gelijk had, dit kon ik niet voor eeuwig en altijd volhouden, ik was er al mee gestopt door te praten.
Maar toch...weer verdergaan...het leek me verschrikkelijk. Moest ik dan weer terug naar school, waar ik elke dag met hem geconfronteerd werd? Of ik zou hem zien op straat.
Dat zou ik niet trekken, ik zou eraan kapot gaan.
Zoals ik er nu al aan onderdoor ging door hem alleen al te zien op een tekening.
'Ik weet niet of ik het kan Collin', fluisterde ik.
Hij sloeg zijn armen om me heen en trok me naar zich toe, 'dat begrijp ik...heus, maar je bent mijn aller beste vriendin April. Ik wil je niet zo zien lijden, het is vreselijk om je zo te zien.' Hij duwde me een beetje van zich af zodat hij me aan kon kijken, 'je verdient dit niet, je verdient zoveel meer. En hij is gewoon een klootzak omdat hij niet inziet hoe geweldig je bent.' Ging hij verder.
Zijn woorden waren lief en klonken gemeend.
Hij was echt serieus over dit.
'Wat nu?' Vroeg ik hem stilletjes.
Hij haalde zijn schouders op, 'zeg het maar, wat wil jij April?' Hij bracht zijn hand naar mijn gezicht en streelde teder mijn wang.
Ik voelde dat ik warm werd vanbinnen en bloosde lichtjes onder zijn lieve aanraking.
Het voelde...anders dan met hem. Maar het voelde goed, in feite voelde het meer dan goed. 'Houd me voor nu gewoon even vast', zei ik.
Hij knikte en trok me dichter tegen zich aan.
Ik leunde tegen hem aan en sloot mijn ogen, een paar kleine tranen biggelde over mijn wangen.
Snel veegde ik ze weg, voordat hij ze zag.
Ik wilde niet aan hem denken, maar deed dat toch.
Zou het hem pijn doen als hij wist dat ik Collin had gekust? Zou hij ook maar iets voelen als hij erachter kwam? Of zou hij nog altijd zo emotieloos zijn en zou het hem niets uitmaken?
'Waar denk je aan?' Vroeg Collin me zacht.
Met zijn vingers streek hij over mijn arm, ik ontspande me automatisch door zijn aanraking.
Ik kon niet zeggen dat ik aan hem dacht, dus verzon ik heel snel iets anders.
'Eerlijk gezegd dacht ik aan jou...' Het was het eerste dat in me opkwam, het was mijn mond al uit voordat ik besefte wat ik nou eigenlijk zei.
Wat voor effect het zou kunnen hebben...
Collin glimlachte en kuste zacht mijn voorhoofd.
'Ik denk ook steeds aan jou.'
Ik slikte moeizaam, een machtige, overweldigende golf van spijt rolde over me heen. Het was een bijna verstikkend gevoel.
Ik bewoog me ongemakkelijk in zijn armen.
Collin wilde net iets zeggen toen de deur openvloog, het was Cars.
Zijn blik viel meteen op ons, op hoe ik in Collins armen lag en we op de grond zaten. Hij trok een wenkbrauw op maar zei er niets van.
'Collin, Jules en ik hebben je nodig voor iets.' Zijn toon klonk commanderend, gevuld met autoriteit en gezag. Ik huiverde, ik kon het voelen als hij die ene toon gebruikte. Het was iets waarover een Alpha beschikte.
Collin knikte en kwam direct overeind. 'Ik kom eraan, geef me een minuutje.' Cars wierp ons een sceptische blik maar verdween zwijgend.
'Ik moet gaan...' Fluisterde hij.
We stonden tegenover elkaar, ik keek naar de grond en voelde me niet echt op mijn gemak.
'Goed...ik kom morgen weer.' Ging hij verder.
Ik knikte en keek hem nog altijd niet aan.
Toen ik niet antwoordde zette hij twee passen naar voren, waardoor er nog maar een paar centimeters tussen ons in waren. Ik voelde zijn warme adem...
'Kijk me aan.' Zei hij.
Ik deed niet wat hij vroeg.
'April, kijk me aan.' Zijn stem klonk krachtig.
Ik twijfelde maar deed toch wat hij vroeg, dus keek ik hem aan. Hij glimlachte tevreden.
'Is dit voor jou serieus of niet?' Vroeg hij.
Hij wilde weten of ik verder met hem wilde, of ik die kus meende...of ik ook iets voor hem voelde.
Maar wat moest ik antwoorden?
Aan de ene kant was ik er nog helemaal niet klaar voor, hij zat nog altijd in mijn hoofd en mijn hart.
Maar aan de andere kant...het had fijn gevoeld, hoe hij me aanraakte, hoe hij me kuste.
Ik had het gemist, zo vreselijk gemist.
Ik had hem nodig, ik had hem nodig om over hem te komen, om over die verschrikkelijke ellendige pijn te komen. Zonder Collin zou ik het nooit redden. Dus glimlachte ik verlegen en knikte.
'Ja...dit is serieus.'
Dat was het moment waarop hij de laatste afstand tussen ons overbrugde en mijn gezicht vastpakte.
Hij drukte zijn lippen hard en vurig op de mijne, niet om toestemming vragend, maar het gewoon nemen. Hij kuste me dieper...zijn tong verkende mijn mond, liet vuurwerk binnen in me exploderen. Ik greep hem vast bij zijn shirt en trok hem dichter naar me toe.
Dit was wat ik wilde... zo zou ik hem kunnen vergeten...
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Het plaatje, dat is Mason met zijn sexy goudgloeiende ogen!!! OMG..hihi
Meer te weten komen over TWM, When Angels Fall of Forever In Love? Volg me dan ook op Twitter: @Anna_Kriztina
