Heee iedereen, hier is weer een hoofdstuk van TWM!!!! Niet vergeten te voten :D
Het was warm op Ibiza, heel erg warm.
Het eerste wat ik dacht was: wat een verschil met de Rocky Mountains. Mason dacht duidelijk hetzelfde, verwonderd keek hij naar de palmbomen die zelfs al hier, bij het vliegveld stonden. Mason had een auto geregeld, die op de parkeerplaats klaar zou staan voor ons. Wat ik niet had verwacht, was dat het een mega dure en splinternieuwe Porsche zou zijn. 'Dit had niet gehoeven Mason...' Mompelde ik toen hij de sleutels aanpakte van één of andere gast en de deur voor me openhield. Hij glimlachte en keek me aan, 'jawel April...ik wil gewoon alleen het beste voor je.' Ik stapte in en hij sloot de deur, vervolgens zag ik hoe hij naar de bestuurderskant liep en zelf ook instapte. 'Dus, waar gaan we precies heen?' Vroeg ik toen hij de motor startte.
'Dat is een verrassing...' Zei hij nog altijd lachend. Ik rolde met mijn ogen, natuurlijk moest hij het weer geheim houden. Dat betekende vast dat het me of niet aanstond, of dat ik het te belachelijk voor woorden vond, of dat het echt iets mega geweldigs was waar hij zich heel erg voor had uitgesloofd. Ik had zo het vermoeden dat het een soort combinatie van alle drie was.
Ik zag aan de borden waar we langsreden, dat we richting Eivissa gingen. Volgens Mason was het de hoofdstad van het eiland, wat ik merkte toen we de drukte in reden. 'Vind je het niet eng om hier met deze auto te rijden? Kijk hoe smal die weggetjes zijn en...zag je dat!' Ik wees naar een auto die plots langs een andere schoot en net op tijd een andere auto kon ontwijken die van de andere kant kwam. Ik was blij dat ik niet hoefde te rijden... 'Lieverd, ik beschik over supersnelle reflexen. Natuurlijk vind ik het niet eng, als we weer terug zijn dan leer ik je ook jou reflexen optimaal te benutten.' Hij ging naar rechts en we reden wat omhoog, verwonderd keek ik om me heen. Eivissa was echt mooi, met al die kleine straatjes en winkeltjes. Alles was gewoon nog open, terwijl het echt mega laat was.
In de Rockys zou het rond deze tijd doodstil en uitgestorven zijn, maar hier kwam nu het nachtleven in volle gang. Ik zag jongeren voor een club staan, sommigen keken bewonderend naar de auto en floten zelfs. Mason grinnikte, 'vind je het echt niet leuk om in zo'n auto te zitten?' Hij keek me even snel van opzij aan.
Natuurlijk was het wel grappig dat iedereen naar de auto keek alsof er beroemdheden inzaten, maar ik vond het ook wel weer ongemakkelijk.
'Ik heb geregeld dat we ons eerst even kunnen omkleden in een hotel, ook kunnen we daar even rustig wat drinken voordat we verder gaan.' Hij reed een klein, schattig pleintje op. Overal leek het te vol te zijn om te parkeren, even dacht ik dat we verder zouden gaan om een plekje te zoeken. Dat bleek niet het geval te zijn, er was namelijk een plek gereserveerd...er stond een naambordje bij met: Mr. Black, het was gewoon te gek voor woorden. Ik gaapte hem aan, 'dit meen je toch niet serieus?' Vroeg ik hem ontsteld.
Hij haalde zijn schouders op en parkeerde rustig de auto, via de achteruitkijk spiegel kon ik zien dat er iemand aan kwam rennen. Mijn deur werd opengedaan en ik werd uit de auto geholpen.
'Miss Black, welkom', hij boog zijn hoofd alsof ik koninklijk was en hij zich zo hoorde te gedragen. Was dit normaal op dit eiland?
Ik zag Mason ongemakkelijk kijken naar de man die nog altijd mijn hand vast hield, 'goed...' Hij liep op ons af en schonk de man een intimiderende blik, direct liet hij me los.
'Mijn excuses Mr. Black, ik was uw...gebruiken vergeten.' Mason knikte geërgerd en sloeg zijn arm om mijn middel, hij trok me dicht tegen zich aan. 'Komt u beide verder, ik laat u de kamer zien waar alles klaar staat. Ik had begrepen dat u zich beide wilde omkleden?' Het hotel zag er schitterend uit, het was klein en knus maar prachtig ingericht. Ik begreep dat Mason deze plek had gekozen, het was hier niet te druk maar was wel centraal gelegen. 'Mr. Black! Wat geweldig om u hier weer eens te zien!' Een wat kleine en stevig gezette man, kwam met een brede glimlach op ons aflopen. 'Gustavo! Het lijkt alweer eeuwen gelden, vind je ook niet?' De man grinnikte en klapte Mason op zijn schouder, toen kreeg hij mij in het oog. 'Oelala, dit moet de jonge señorita zijn.' Hij pakte mijn hand vast en drukte er een kus op, 'het is een eer je te ontmoeten, Mr. Black heeft al veel over je verteld via de telefoon.' Hij gebaarde dat we hem moesten volgen, dus liepen we achter hem aan.
'Het is altijd heerlijk om weer eens welgestelde wolven over de vloer te hebben, sommige gasten zijn echte barbaren. Maar jullie kennen de andere volken...ze zijn niet allemaal even goed opgevoed natuurlijk', babbelde hij er vrolijk op los, ik wisselde snel een vragende blik met Mason. Ik had niet verwacht dat Gustavo afwist van onze wereld, maar blijkbaar was het de normaalste zaak van de wereld voor hem. 'Bent u ook een...' Begon ik vragend, hij draaide zich om en schudde lachend zijn hoofd. 'Ach nee señorita, was het maar waar. Ik ben zo menselijk als maar kan, dankzij je vriend hier ben ik in jullie wereldje gerold. Het blijft me iedere dag weer een waargenoegen om vertrouweling te zijn, het is heerlijk bevrijdend als je weet van het onbekende.' Hij knipoogde en drukte op het knopje van de lift, niet veel later gingen de deuren met een ping open. 'Volgen jullie mij', in de lift drukte hij weer op een knopje en de liftdeuren gingen dicht. Voor ik het wist stond ik in een prachtige kamer, volgens Gustavo was het de mooiste van het hotel. Het was het pareltje, hun enige loft. 'Kijk eens, hier heb ik alles laten neerzetten wat jullie nodig zouden kunnen hebben. Ook heb ik al champagne voor jullie besteld, ik neem aan dat jullie straks weer doorgaan?' Hij wendde zich tot Mason en nam hem even apart, 'ik zou het een groot genoegen vinden als jullie deze week nog even langs zouden komen om bij te praten...over lopende zaken, als je begrijpt wat ik bedoel. Ik...' Maar meer kon ik er niet van verstaan omdat ze een andere kamer inliepen. Ik volgde de warme zomerse bries en kwam uit bij openstaande deuren die naar het balkon leidden. Ik stapte de buitenlucht in en keek mijn ogen uit, het uitzicht was schitterend. Onder me lag de prachtige stad en rechts van me zag ik het oudere gedeelte met de hoge en oude stadsmuren, daarachter lag een nog onbekende wereld die ik snel met Mason wilde verkennen. Dit hotel was prachtig, maar ik begreep dat dit niet de plek was waar we zouden overnachten. Het was maar een korte tussenstop.
Ik leunde over de balustrade, als ik goed luisterde kon ik de zee horen. 'April?' Ik draaide me om en zag Mason in de deuropening staan. Zijn ogen fonkelden in het donker en leken te stralen van plezier. Het deed me een genoegen om hem zo te zien, in zo'n goede en vrolijke bui. Ooit had ik hem nog bot, en zelfs hard en gemeen gevonden. Zou ik hem ook veranderd hebben? Ik had namelijk het gevoel van wel, we hadden elkaar veranderd en het beste uit elkaar gehaald.
'Kom je binnen?' Vroeg hij glimlachend.
Ik vroeg me af of hij mij net zo had zitten bestuderen als ik hem. 'Ja, ik kom al.'
Ik keek nog even naar de schitterende stad onder me en volgde hem toen, ik zou nog vaak genoeg de gelegenheid krijgen om van het uitzicht te genieten. 'Waar is Gustavo gebleven?' Vroeg ik toen ik de vriendelijke man nergens meer zag.
'Die is weer naar beneden gegaan, hij moest nog veel dingen regelen. We zeggen hem zo nog wel even gedag, voordat we verder gaan.' Mason leidde me naar een slaapkamer waar overal kleren, tassen, schoenen en accessoires lagen en hingen. 'Wow, wat is dit allemaal?' Hij trok me naar zich toe en sloeg zijn armen om me heen, vervolgens boog hij zich dichter naar me toe om iets in mijn oor te fluisteren. 'We hebben niet meer de tijd om te winkelen, dus heb ik dit geregeld...het is nogal een chique gelegenheid.' Dit was ik totaal niet van Mason gewend. Ik wist dat hij rijk was, dat hij veel geld had, hij woonde bovendien in een gigantisch huis dat meer weg had van een kasteel. Maar hij was nooit eerder zo met geld omgegaan, niet waar ik bij was in ieder geval. Ik wist niet of ik het nu wel of niet leuk vond. Ik waardeerde het dat hij aan me dacht, dat hij het beste voor me wilde...maar dit was echt teveel van het goede. 'Dit zijn topontwerpen van de duurste designers, het staat je vast allemaal prachtig...' Fluisterde hij op een zijdezachte toon in mijn oor. 'Iedereen mag zien hoe mooi je bent, en dat je van mij bent natuurlijk.' Ik had kunnen verwachten dat hij dat zou zeggen.
Ik keek naar alle jurken, lang en kort, allemaal waren ze oogverblindend mooi...
'Ik zal je even alleen laten', zei hij zacht.
Hij liep de kamer uit en wierp me nog één laatste glimlach voordat hij de deur achter zich dichtdeed. Nu was ik alleen en moest ik een keuze maken. Ik zuchtte, dit kon nog een lange nacht worden...
Ben je ook zo gek op dit verhaal en zou je True Wolfs Mate het liefst in de boekhandel zien liggen? Help mij dan met het laten uitkomen van mijn droom: dit boek laten uitgeven! Ik doe op dit moment namelijk mee met een schrijfwedstrijd: de #MoonYAcontest van Sweek en om te winnen heeft mijn verhaal zoveel mogelijk volgers nodig! Hoe help je me? Door de volgende stappen te volgen:
1. Ga naar www.sweek.nl
2. Maak een account aan
3. Zoek naar ALPHA #MoonYAcontest (ALPHA is namelijk de nieuwe titel van True Wolfs Mate)
4. Begin met lezen
5. Klik onderaan het hoofdstuk op de "+" om mijn verhaal te volgen
6. HOERA! Je hebt me onwijs geholpen!
7. Hopelijk ga ik dankzij jullie hulp deze schrijfwedstrijd winnen!
8. Wil je me op nog een andere manier helpen? Help me dan met het overtuigen van anderen om ook op dit verhaal te stemmen (vrienden, klasgenoten, familieleden) want iedere stem telt!
En??? Hoe vonden jullie het hoofdstuk? Krijgen jullie al beetje een indruk van de pracht en praal waar Mason April mee overlaad...beetje uitsloverig, vinden jullie niet??? Hahaha, ik heb het zelf bedacht, maar oke...(toch heb ik soms het gevoel dat ik er niet helemaal de overhand in het verhaal heb, maar dat de personages ook een eigen wil hebben gekregen...mmhh...).
Ik was dus gisteren naar Amsterdam geweest!! Het was weer eens super leuk, ik hou echt van winkelen... Ik heb weer wat schattige en leuke dingetjes bij SuperTrash gekocht, MY FAVO SHOP hihi ;) En natuurlijk heb ik even lekker een caramel macchiato bij Starbucks gehad!!!!
Het grappige is, zondag ga ik alweer naar Amsterdam!!!! Hahaha, mijn moeder, zusje en ik zijn gewoon gek! Wonen we in Friesland en gaan we alleen maar naar Amsterdam of Haarlem... (maar goed, geef toe dat je daar echt fantastisch kunt winkelen! En alles is beter dan Friesland...ik kan het weten...). Zo goed, genoeg gekletst, ik zal jullie niet meer vervelen!
Niet vergeten te voten, commenten en te followen!!!!! Jullie zijn echte schatten, echt de beste en liefste fans/lezertjes die er bestaan! Ja, dat moest echt even gezegd worden :D
