Heee lieve mensen, hier is weer een hoofdstuk van TWM!!!! Geniet ervan en vergeet natuurlijk niet te voten (hihi, ja...ik blijf het vragen).
'Ik dacht dat we super ver moesten rijden!' We zaten amper tien minuten in de auto en nu waren we er al. Mason parkeerde zijn auto op een speciale bewaakte parkeerplaats waar nog veel meer dure auto's stonden. 'Dat klopt, maar ik had geloof ik nooit gezegd dat het ver rijden was, of wel?' Ik schudde mijn hoofd, daar had hij gelijk in. 'Waar zijn we eigenlijk?' Vroeg ik hem.
Hij stapte uit en ik deed hetzelfde, 'we zijn in Playa d'en Bossa, en we gaan nu hierheen', hij wees naar het gigantische en prachtige gebouw. 'Dit is het Hard Rock Hotel, de place to be hier op Ibiza...tenminste, als je wilt feesten. We gaan natuurlijk ook nog naar alle andere clubs, maar dit is een leuke plek om te beginnen.' Zei hij.
'Ik heb V.I.P kaartjes voor ons geregeld, dus we kunnen op het V.I.P Deck.' Hij sloeg zijn arm om me heen en vertelde me allemaal dingen over Ibiza, over de mooiste plekjes, over de clubs.
Al snel bevonden we ons in de drukte en werd ik omringd door drukkende mensen, Masons stem kon ik allang niet meer horen, enkel nog de beat van de muziek. 'Hier langs!' Schreeuwde Mason over het geluid heen. Ik kon zijn stem nog net horen. Wij hoefden niet in een ellendig lange rij te staan maar werden direct doorgelaten door een gigantische bodyguard toen we onze kaarten lieten zien. 'Kijk, dit stuk is speciaal voor VIPS', hij wees naar de afbakening. Buiten het stuk waar wij stonden was het veel drukker en stonden de mensen bijna tegen elkaar gedrukt, wij hadden een eigen bar en zwembad, ook waren er lounge hoeken. Toch was het zelfs hier druk, alleen hadden wij tenminste de ruimte om rond te lopen, iets te drinken en ergens rustig te gaan zitten.
'Heb je wel door wie de DJ is?!' Ik luisterde naar de muziek, mijn ogen werden groot toen ik Addicted To You hoorde. 'OMG!' Schreeuwde ik keihard, ik greep zijn handen vast en kneep erin. 'Dit is Avicii! Je hebt VIP kaarten voor Avicii geregeld, hoe wist je dat ik van zijn muziek hield?!' Ik stond praktisch op en neer te springen van plezier, hij was echt geweldig! Ik vloog hem om de hals en kuste hem vervolgens spontaan.
'Dankje, dankje, dankje!' Gilde ik blij.
Hij grinnikte en trok me nog even tegen zich aan.
'Wil je nog wat champagne?!' Vroeg hij me.
Ik knikte en hij vertelde me dat hij een speciale loungehoek had afgehuurd met het beste uitzicht op het podium, hij wees het aan. 'Ga er anders alvast heen! De bodyguard zal je doorlaten als je je kaartje laat zien!' Ik knikte en gaf hem snel nog even een kus, 'ik zie je zo!' Hij draaide zich om en liep tussen de mensen door richting de bar.
Ik ging de andere kant op, Mason had gelijk over de bodyguard, hij liet me direct door en groette me zelfs. 'Miss Black', zei hij met een knikje.
Ik glimlachte en liet me op de zachte bank zakken. Hier had je inderdaad het beste uitzicht op het podium en de DJ. 'Dit is echt zo gaaf...' Mompelde ik in mezelf. 'Hallo daar, wie ben jij als we vragen mogen?' Geschrokken keek ik op naar drie gasten die plotseling bij me kwamen zitten, ik wierp een blik in de richting van de bodyguard maar die leek te zijn verdwenen.
'Ja ach...Ibiza hè? Hier kun je iedereen met geld afkopen.' Legde de gast uit die het dichtst naast me zat. Hij sloeg zijn arm om me heen en schonk me een stralende glimlach. 'Mijn naam is trouwens Zedd, en jij bent?' Ik probeerde me onder zijn arm weg te wurmen, maar hij hield me stevig vast. 'Niet zo snel schatje, ik weet je naam nog niet eens. Wat doet zo'n schitterend meisje als jij hier trouwens helemaal alleen? Dat kan toch gewoon niet, of wel soms?' Zijn vrienden begonnen te lachen en mompelden iets van: nee, inderdaad... Ik kreeg een onbehaaglijk gevoel dat dit niet echt de goede kant op ging en dat deze gasten niet echt het "juiste soort"gasten waren.
'Ik ben hier niet alleen', zei ik tussen mijn tanden door. Zedd wisselde een blik met zijn vrienden, hij geloofde het duidelijk niet. 'Mmhh...vast', mompelde hij terwijl hij zijn hand over mijn arm liet glijden. 'Ik meen het!' Siste ik, 'mijn ma...mijn vriend zou het niet leuk vinden, dit!'
Ze begonnen keihard te lachen. 'Lieve schat, je "vriendje"is duidelijk nergens te bekennen. Als je hier met hem was, dan zou hij bij je zijn...en dat is duidelijk niet het geval, of wel?' Hij schudde zijn hoofd met een gemaakt meelevend gezicht.
'Maar gelukkig zijn wij er nu om je gezelschap te houden, dat is toch alleen maar mooi?' Ik huiverde en probeerde me voor de zoveelste keer los te maken uit zijn greep. Waar bleef Mason toch en waarom duurde het in godsnaam zo lang?
'Je ziet er trouwens schitterend uit in die jurk, heel...verleidelijk en sexy, om op te eten gewoon.' Fluisterde hij in mijn oor. Weer huiverde ik, zijn adem voelde ijskoud tegen mijn huid. Ik voelde zijn tanden over de gevoelige huid in mijn nek gaan en duwde hem zo hard als ik kon van me af. 'Laat dat! Blijf verdomme van me af!' Gilde ik boos.
Woede schoot door me heen, als ik niet oppaste zou ik straks nog mijn ware aard verraden door mijn ogen... 'Oeh is het wolfje boos?' Plaagde hij me. Mijn ogen werden groot en hij grinnikte, 'dacht je dat ik dat niet doorhad schatje van me? Ik kon het al van een kilometer afstand ruiken, je geur is...' Hij snoof de lucht diep in, 'verrukkelijk, om eerlijk te zijn.' Hij veegde het haar uit mijn nek en boog zich dichter naar me toe, 'ik zou een moord plegen om je te proeven...' Hij glimlachte en liet daarbij zijn glinsterende tanden zien. Ik schoot bij hem vandaan en gilde, wat was hij in godsnaam?
Hij was geen wolf, dat was wel duidelijk.
'Oh, heeft het wolfje nog nooit een vamp gezien? Wat schattig toch.' Hij trok me met een ruk weer naar zich toe en liet zijn handen onder mijn jurk glijden, steeds verder naar boven.
'Laat me los! Laat me los!' Met al mijn kracht probeerde ik hem van me af te duwen, desnoods te schoppen. Het kon me helemaal niets meer schelen als iemand mijn ogen zag, als het moest zou ik zelfs veranderen. 'Nee, nee, nee, mooi niet schatje van me...ik ben nog lang niet met je uitgespeeld, zo'n puur meisje als jou...' Hij kreunde, 'zo heb ik ze al in geen tijden meer gehad.' Hij trok me op zijn schoot en greep mijn heupen vast, 'stiekem wil je dit zelf ook...geef maar toe.' Fluisterde hij op een lage toon.
Ik schudde mijn hoofd en begon hem zo hard ik kon te slaan tegen zijn borst, maar hij leek het niet eens te voelen. 'Word maar agressief, daar hou ik wel van', lachte hij.
'Laat me los! Laat me onmiddellijk los!' Paniekerig keek ik om me heen, 'Mason!' Gilde ik zo hard als ik kon, hopend dat hij het zou horen. 'Dus zo heet je "vriendje" hè? Ik ben benieuwd of hij echt zal komen.' Hij knipte met zijn vingers, zijn vrienden stonden op en gingen als bodyguards voor de afscheiding staan.
'Hij zal echt wel komen!'Snauwde ik naar Zedd.
Hij lachte alleen maar en begon mijn nek en hals te strelen, 'dat zullen we nog wel zien...'
Zijn tanden flitsten tevoorschijn en hij boog zich voorover, klaar om te bijten, toen ik Mason eindelijk hoorde. 'Blijf met je gore poten van mijn mate af!' Gromde hij woedend.
Zedd liet me los en schonk Mason een stralende glimlach, 'dus schatje, je loog dus niet over je vriendje?' Hij keek Mason dan wel aan, hij sprak tegen mij. 'Ze is je schatje niet en dat zal ze ook nooit worden!' Mason wilde dichterbij komen, maar Zedds vrienden hielden hem tegen.
'Dacht het even niet vriend, ze is voortaan van mij. Hoepel nu een eind op en laat me mijn gang gaan ja?' Zedd zei het alsof het niets was, maar ik hoorde de onderliggende dreiging.
'Denk jij...' Begon Mason, 'dat ik me laat tegenhouden door deze twee sukkels hier?' Hij snoof verontwaardigend en schudde zijn hoofd, 'dan heb je me namelijk echt te laag ingeschat.' In een flits vloog hij op de twee gasten af, ik hoorde twee snelle knakjes, hij had hun nekken omgedraaid. 'Zo...nu dat klaar is.' Hij wreef in zijn handen, 'wil ik dat je onmiddellijk mijn mate loslaat, NU!' Gromde hij terwijl hij dreigend op Zedd afkwam. Zedd liet me los en schoot overeind, 'rustig, rustig...het was allemaal maar een grapje vriend, niks aan de hand. Laten we er zand overheen gooien en het vergeten, het is tenslotte Ibiza hè? Zoiets moet toch kunnen, het is maar een vergissing...' Het was bijna grappig om te zien hoe stoer Zedd net deed en hoe bang hij nu was. Maar goed, Mason bleef dan ook wel een grote stoute wolf...hij was echt intimiderend.
'Sorry vriend', snauwde Mason, 'maar zo gemakkelijk vergeet ik dit niet.' Hij dook op Zedd af en greep hem bij zijn keel, vervolgens gooide hij hem keihard op de grond en begon op hem in te slaan. Ik sloeg geschrokken een hand voor mijn mond om een kreetje te onderdrukken.
'Jij wilde verdomme mijn, ja mijn mate bijten...en dat is de grootste fout die je ooit gemaakt hebt!' Grauwde hij vlak boven Zedds gezicht. Vanaf hier kon ik zien dat Mason zijn tanden tevoorschijn waren gekomen, die er heel wat groter en gevaarlijker uitzagen dan die van Zedd. 'Rustig man, laat me gewoon gaan.' Zei Zedd sussend, maar Mason was niet meer rustig te krijgen, dat zag ik meteen.
Zijn wolf was al zo prikkelbaar en gespannen, hij zou zichzelf nu nooit meer onder controle kunnen krijgen. Dat was praktisch onmogelijk.
'Je gaat eraan!' Dreigde Mason op een zachte lage toon, wat heel wat griezeliger was dan zijn gegrom. Hij ramde zijn vuist in Zedds gezicht en zette zijn tanden hard in zijn nek, ik kromp ineen en wendde mijn gezicht af. Dit hoefde ik niet te zien... Ik hoorde gekraak en begon te beven, het was het engste en verschrikkelijkste geluid dat ik ooit gehoord had. Wat volgde was misschien nog wel erger, het was namelijk stil.
Avicii was blijkbaar klaar met een nummer, want de stilte was oorverdovend. Toen begon het applaus en kon ik eindelijk weer ademen. Ik durfde op te kijken en zag Mason bij Zedds lichaam zitten, met trillende en shakende benen liep ik op hem af. 'Mason...' Zei ik zacht.
Met een ruk draaide hij zich naar me om, ik schrok en deinsde achteruit. Hij verstijfde, teleurstelling en verdriet was duidelijk in zijn ogen te zien. 'Je bent bang voor me', hoorde ik hem zeggen. Hij stak zijn hand naar me uit en ik deed mijn best om stil te blijven staan, 'ze wilden je...hij wilde je bijten April, dat kon ik toch niet zomaar laten gebeuren?' Hij smeekte me hem te begrijpen. 'Ik...ik weet het', bracht ik gesmoord uit, 'ik weet dat je me alleen maar wilde beschermen, maar ik...ik schrok gewoon Mason. Je hebt hem net vermoord.' Ik begon te snikken en liep op hem af, hij sloeg zijn armen om me heen en trok me dicht tegen zich aan.
'Ik weet het, maar hij is een vampier April. Hij zou op je blijven jagen, tot hij je zou hebben. Ik zag het in zijn ogen, ik zag gewoon al wat hij met je wilde doen...het werd me teveel, ik moest wel.' Hij drukte zijn lippen tegen mijn voorhoofd en veegde vervolgens zacht mijn tranen weg.
'Wees alsjeblieft niet bang voor me April, alsjeblieft', smeekte hij me weer.
Ik keek in zijn bezorgde ogen, hoe kon ik ook bang voor hem zijn? Ja, ik was geschrokken, het had me geschokt wat hij net had gedaan...
Maar hij deed het voor mij, hij wilde mij beschermen. En dat zou hij ook altijd blijven doen, hij was mijn mate en zou nog voor me door het vuur gaan, over lijken lopen zelfs. Hij zou zijn leven voor me geven...
Dus hoe kon ik ook bang zijn? Ik hield van hem, zo vreselijk veel! Ik drukte mezelf dichter tegen hem aan, 'natuurlijk ben ik niet bang voor je Mason, ik ben wel geschrokken...maar bang kan ik niet voor je zijn.' Ik hoorde hem zuchten van opluchting, hij had er duidelijk over in gezeten.
'Ik begrijp dat je geschrokken bent April', hij glimlachte treurig, 'dat zou ik zelf ook zijn.'
Hij pakte mijn hand, 'laten we hier weg gaan...'
Ik knikte en volgde hem, 'laten we er nog een leuke...nacht van maken, ik heb een idee.' Ik lachte en schonk hem een ondeugende blik, hij kreunde, 'April...kijk me niet zo aan.'
Ik sleurde hem mee naar de bar en bestelde twee champagne, toen ik het kreeg klokte ik het in één keer achterover. Vol ongeloof staarde hij me aan, ik grinnikte en kuste hem vol op zijn mond. 'Laten we dronken worden en losgaan, daar kwam we hier toch ook voor of niet?' Hij schoot in de lach en sloeg zijn glas ook in één keer achterover. 'Laten we dan gaan dansen! Ik heb altijd al eens met je willen dansen!' Zijn ogen werden donkerder toen hij het zei. Ik rolde met mijn ogen omdat ik precies wist wat hij met "dansen" voor ogen had. 'Goed...' Giechelde ik.
Ik rende zowat het VIP Deck af en stormde de drukke dansvloer op, Avicii draaide The Nights, één van mijn favoriete nummers van hem.
Ik gooide mijn armen in de lucht, net zoals de anderen deden en begon als een gek op en neer te springen. Gasten op gigantische kannonen spoten water over iedereen en ik schreeuwde het uit van plezier. 'OMG! Dit is echt geweldig!' Schreeuwde ik naar Mason. Hij schudde lachend zijn hoofd maar besloot uiteindelijk toch met me mee te doen. Het was misschien gek, en wat debiel, maar zo kon ik wat er net gebeurd was wel van me afschudden. Zo kon het toch nog een fantastische avond worden, dit had ik nodig! En toen ik naar Mason zag besefte ik dat hij dit net zo hard nodig had als ik.
Ben je ook zo gek op dit verhaal en zou je True Wolfs Mate het liefst in de boekhandel zien liggen? Help mij dan met het laten uitkomen van mijn droom: dit boek laten uitgeven! Ik doe op dit moment namelijk mee met een schrijfwedstrijd: de #MoonYAcontest van Sweek en om te winnen heeft mijn verhaal zoveel mogelijk volgers nodig! Hoe help je me? Door de volgende stappen te volgen:
1. Ga naar www.sweek.nl
2. Maak een account aan
3. Zoek naar ALPHA #MoonYAcontest (ALPHA is namelijk de nieuwe titel van True Wolfs Mate)
4. Begin met lezen
5. Klik onderaan het hoofdstuk op de "+" om mijn verhaal te volgen
6. HOERA! Je hebt me onwijs geholpen!
7. Hopelijk ga ik dankzij jullie hulp deze schrijfwedstrijd winnen!
8. Wil je me op nog een andere manier helpen? Help me dan met het overtuigen van anderen om ook op dit verhaal te stemmen (vrienden, klasgenoten, familieleden) want iedere stem telt!
Haaayyy iedereen!!!! Zoals jullie misschien weten ben ik vandaag naar The Model Convention geweest! Ik kan jullie vertellen...ik ben NIET gescout/gekozen/jwz! Ook kan ik vertellen, dat ik dat totaal niet erg vind, of jammer, etc. WANT, mijn grote droom is natuurlijk om schrijfster te worden, dat modellen gedoe is sws niets voor mij. Maar dat betekend natuurlijk niet dat ik het niet super gaaf vond! Want OMG het was echt heel erg GAAF!!!!! Behalve dan het urenlang wachten, en wachten, en wachten.... wat het eigenlijk grotendeels was natuurlijk!
En wat vond ik dan het aller, aller, aller leukst van de dag...umh...op de CATWALK lopen natuurlijk, ik bedoel...duh...best logisch, dat is ook gewoon mega vet gaaf en fantastisch! Het spannende eraan was natuurlijk dat er HONDERDEN ogen op je gericht waren. Want er deden zo'n 535 meisjes mee, en die namen allemaal ook nog begeleiders mee...en vrienden...dus je kunt je vast voorstellen hoe druk het wel niet was!
Nou, dat was dus mijn grote: model voor 1 dag ervaring. Ik weet direct dat ik mega blij ben dat ik misschien binnenkort, na mijn journalistiek opleiding, aan de andere kant sta en de modellen intervieuw in plaats van zelfs het model te zijn...
Ohh en lieve schatten, vergeet me niet te volgen op Facebook! Daar zet ik namelijk dingen op die echt leuk zijn als aanvulling van TWM, zo kun je bijvoorbeeld zien wat voor jurk April in dit hoofdstuk aanheeft. Ook zet ik er grappige nieuwtjes en weetjes op over TWM, dus echt de moeite waard! Kijk af en toe ook eens op mijn blog: www.truewolfsmate.blogspot.nl!
Nu komt natuurlijk de vraag: hoe vonden jullie het hoofdstuk??? Was het een beetje leuk???
En vinden jullie Mason niet steeds leuker worden? Ik namelijk wel!!! Hihihi
Niet vergeten te voten, commenten en te followen!!! :D
