True Wolfs Mate (16+) SLOWLY EDITING

Een stapel lingerie

Ik weet nog steeds niet hoe, maar ik had Alec weten over te halen om mee te komen - en ons te brengen - naar The Wolf Cage. Misschien werkten mijn verleidingstechnieken toch beter dan ik zelf dacht. Dex en Jay gingen ook met ons mee en het tienermeisje, van wie ik de naam maar niet kon onthouden, was door Alec naar huis gestuurd. Blijkbaar was ze niet oud genoeg om binnen - je moest namelijk eenentwintig zijn - en daarnaast werd er ook nog eens enorm streng gecontroleerd.

Dus nu zaten we met zijn allen in Alec's classic Landrover Defender. En wat een lawaai maakte dat ding... Een van de raampjes kon niet helemaal goed dicht, waardoor het geluid van de motor nog luiden klonk. We hadden ons van te voren omgekleed, maar nu ik in de auto zat, twijfelde ik toch een beetje over mijn outfit. Ik voelde er niet echt "mezelf" in, hoewel dat volgens Edyth ook de bedoeling was.

Voordat we vertrokken, had Alec ons naar boven gestuurd zodat we het appartement konden bewonderen en iets anders aan konden trekken. Onze normale look was blijkbaar niet genoeg om binnen te komen in The Wolf Cage, daar was het iets te exclusief voor. Wie had dat verwacht in een dorpje als North Hill?

Alec was met ons meegelopen, zodat hij direct kon laten zien hoe je via het restaurant in het appartement kon komen. Gelukkig was dat niet de enige manier en zat er ook nog een achterdeur in de steeg tussen loup-garou en het restaurant ernaast. Hij had ons geholpen met het tillen van onze zware koffers - die zelfs hij belachelijk zwaar vond - en had gevraagd wat we allemaal mee hadden genomen, waarop Edyth een hele gênante poging deed om grappig te zijn. Ze had namelijk tegen hem gezegd dat ze een stapel lingerie en seksspeeltjes had meegesleurd... Serieus? Alec leek het vooral heel erg ongemakkelijk te vinden en ik zelf eigenlijk ook een beetje, hoewel ik zulke opmerkingen wel gewend was van Edyth.

Vervolgens had ik de deur van het appartement geopend en was ik naar binnen gelopen. En ik moest toegeven dat ik verbaasd was om wat ik zag. Jules had gezegd dat het klein was, maar zelf vond ik dat wel meevallen. Oké, het was er inderdaad niet echt ruim, maar ook weer niet zo bizar klein dat je overal tegenaan zou stoten.

Er was zo'n schattige bovenverdieping (waar ik direct verliefd op was geworden) die je vanaf de woonkamer kon zien en waar je met een klein trappetje naartoe kon klimmen. Daarboven zat de slaapkamer die ik direct geclaimd had als de mijne - aangezien ik degene was die de huur betaalde mocht ik natuurlijk als eerste kiezen - beneden was nog een slaapkamer, die naast de keuken zat en waar Edyth zou slapen.

Wat ik zelf het leukste vond, was dat er in de woonkamer een enorme boekenkast stond met een groot bureau dat uitzicht had op het stadsparkje dat achter loup-garou lag. Ik kon mezelf er al zien zitten tekenen terwijl ik naar buiten keek. North Hill voelde nu al inspirerend.

Alec had ons niet zoveel tijd gegeven om ons om te kleden, dus een hele modeshow werd het niet. Met ons haar deden we niets speciaals, maar een beetje mascara was wel echt nodig, al helemaal als het echt zo'n exclusieve club was als Alec beweerde.

Edyth had een knalrood jurkje uit haar koffer gehaald en bijpassende rode lippenstift opgedaan waardoor ze direct erg opviel. Zelf wilde ik het liefst een zo simpel mogelijk jurkje aantrekken, maar dat werd niet goedgekeurd door Edyth, dus had ze net zo lang in mijn koffer zitten rommelen tot ze iets had gevonden dat in haar ogen "gepast" was voor een avond als deze.

Zelfs Alec was onder de indruk, hij had me een soort-van-aangestaard toen ik het had aangetrokken, waar Edyth natuurlijk direct een opmerking over had gemaakt. Iets in de trant van: 'kwijl bij je mondhoek.'

Daarna waren we dus in Alec's auto gestapt - want de gitaristen vonden niet dat ze zich om moesten kleden, wat daar betreft hadden ze een iets te groot ego - en ik moest toegeven dat Alec er sowieso al fantastisch uitzag. En dat dacht ik echt niet alleen maar omdat er een heleboel alcohol in mijn lijf zat. Hij was echt knap. Maar dan ook echt-echt.

Inmiddels waren we er bijna en was ik best zenuwachtig. Jay had me wat dingen verteld over The Wolf Cage, wat het beeld dat ik in mijn hoofd had niet echt op een positieve manier veranderde. Blijkbaar ging het er soms best heftig aan toe. Er kwamen meestal aardig bekende dj's en soms werd er zelfs iemand ingevlogen. Hoe rijk was Mason Black wel niet? Er hingen geen halfnaakte vrouwen in kooien aan het plafond, maar er was wel een enorme kooi in het middel van de ruimte waar schaars geklede vrouwen in dansten. Niet erg veel beter dus. En soms werd er een striptease gegeven op de bar, vandaar dat het eenentwintig plus was.

Alec waarschuwde ook dat er veel mannen aanwezig zouden zijn en dat we dicht bij hem en de gitaristen moesten blijven als we geen behoefte hadden aan ongewilde aandacht. Daardoor gingen direct alle alarmbelletjes in mijn hoofd rinkelen. Wat was dit in godsnaam voor plek dat hij ons daar serieus voor moest waarschuwen? Was het hier soms oké dat mannen aan vrouwen zaten terwijl ze dat helemaal niet wilden?

'We zijn er!' Alec parkeerde de auto na een hobbelige rit door het bos - waar niet eens lantaarnpalen waren, of een verharde weg - waardoor ik plotseling begreep waarom je zo'n auto nodig had om er te komen. De Defender leek alles aan te kunnen, je kon overal overheen denderen met die enorme banden.

'Zal ik je helpen?' Alec deed mijn deur open en bood me zijn hand aan. Dankbaar pakte ik hem vast, maar toen ik wilde uitstappen, tilde hij me plotseling op en zette me voorzichtig op de grond. 'Ik was bang dat je anders misschien zou vallen', hij gebaarde naar mijn hakken. Nu was hij degene die zenuwachtig leek, en zag ik het nou goed: bloosde hij? Jay had in de tussentijd Alec's voorbeeld gevolgd en deed hetzelfde bij Edyth, die giechelde als een pubermeisje.

'Dankjewel', zei ik zacht.

'Beloof dat je dicht bij me blijft.' Het klonk bijna smekend, alsof hij het niet aankon dat ik af zou dwalen. Was The Wolf Cage echt zo gevaarlijk voor vrouwen? En als dat zo was, was het dan wel een goed idee om er naartoe te gaan?

'Moet ik bang zijn?' Want dat werd ik nu wel een beetje...

Maar hij schudde zijn hoofd, pakte mijn hand en kneep er geruststellend in. 'Nee, dat niet. Wees gewoon voorzichtig en blijf dicht bij ons.' Ik knikte snel en keek naar onze verstrengelde handen, hij zag het blijkbaar want hij liet me snel los en schraapte zijn keel om de ongemakkelijke stilte die tussen ons ontstaan was te doorbreken.

Ondertussen was Edyth de gitaristen al naar de ingang gevolgd en stond ze nu druk naar ons te gebaren dat we door moesten lopen. 'Zullen we die kant dan maar opgaan?' vroeg ik aan hem. Ondanks de vage waarschuwing over handtastelijke mannen, had ik eigenlijk best zin in een feestje. Wat best bijzonder was, want ik had dat echt nooit. Ik had een hekel aan drank, de vieze geur van bezweette mensen en de plakkerige dansvloer.

'Wacht... Ik wil nog iets tegen je zeggen.'

Ik keek hem afwachtend aan, benieuwd naar wat hij wilde zeggen. Maar hij deed alsof hij het was vergeten en mompelde dat het er eigenlijk ook niet toe deed, waardoor ik me bleef afvragen: wat wilde hij zeggen? En waarom had ik het gevoel dat het iets belangrijks was?

Oké ik heb een hele belangrijke vraag: wat zou jullie dream cast zijn voor True Wolfs Mate? En wat vonden jullie van dit hoofdstuk trouwens?