Ana Karakterlerle İlgilenmiyorum

Bölüm 95

Marquisate Blanche ve Lumière üyelerine karşı dava açıldı.

…Sonuç beklendiği gibi idam cezasıydı. Halkın kara büyü konusundaki kaygıları nedeniyle Lumiere'in cezasının infazı ileri alındı.

Elysia, cezasının infaz edilmesinden bir gün önce Cassian'la birlikte tapınağı ziyaret etti. Paladin ve Esteban Şövalyelerinin hapishaneyi birlikte koruduklarını görünce aileden bir şövalyenin selamını kabul etti ve Cassian'la konuştu.

"Dışarda bekleyebilir misin?"

"Ya bir şey olursa."

“Olamaz. Bir şey olursa bağırırım."

İyi olacağını söyledikten sonra yanağından öptü. Lumiere ile yalnız konuşmak istiyordu. Tabii ki konuşmak imkansız olurdu.

Cassian isteksizce başını salladı.

"Geri döneceğim."

Derin bir nefes alarak Lumiere'in olduğu yere adım attı. İçeriye ışık girmeyen karanlık bir hapishaneydi ama ileriye bakmakta hiçbir sorun yoktu. Elysia en iç kısma gittiğinde boş boş yerde oturabiliyordu.

"Lumiere."

…Onun çağrısını duydu mu?

Havaya bakan yeşil gözler ona döndü.

"Leydi Aiden müdahale etse bile, bunların hepsi senin yaptığın yüzündendi."

Yani Lumiere'in ölümüyle ilgili hiçbir duygusu yoktu. Bunu düşünen Elysia sessizce ona baktı ve sözlerini söyledi.

“Bu dünyaya neden geldim?”

Lumiere öldüyse nedeni sonuna kadar bilinemeyebilir. Geri dönmek istemese de Elysia bilmek istiyordu.

"Eğer orijinalse onun yerine Elysia orada olmalı."

Ve intihar edecekti...

Elysia dudaklarının kenarlarını çarpık bir şekilde kaldırdı ve getirdiği şeyi çıkardı. Nasıl bu duruma geldi…?

Lumiere'i düşündüğünde bu hep aklına gelen bir düşünceydi.

“Yarın İmparatorluğun tüm halkının önünde öleceksin. Bunu sana veriyorum çünkü Leydi Aiden olmasaydı Peloit'i bulacak kadar ileri gitmezdin diye düşünüyorum."

Lumiere'in aklı başında olsaydı kara büyüye dokunmazdı.

Eğer geri dönmüş olsaydı, Elysia ve Peloit'in nasıl biri olacağını herkesten daha iyi bilirdi. O halde kaçırılacağı gün Cassian'a iksir teklif etmezdi.

O sırada Elysia eğilip demir parmaklıkların arasından elini uzatıp zehir şişesini yere bıraktı.

"Beklemek!!"

"Sen…"

Lumiere tam vücudunu geri çekmek üzereyken Lumiere'i bileğinden yakaladı ve birisi aniden ona yaklaştı.

"Elysia."

Lumiere'in çığlığını duyan Cassian'ın sesi duyulabiliyordu. Onun yaklaştığını gören Elysia elini bıraktı. Daha sonra ayağa kalktı ve Lumiere'ye baktı.

Onu aramasına rağmen ruhu geri dönmüş gibi görünmüyordu.

Sanki birisi gelecekmiş gibi başını salladı ve titredi. Sonra tekrar havaya bakarken Elysia gitmesi gerektiğini düşündü. Cassian'ın bakışlarının arkasına döndüğünü görebiliyordu, bu yüzden başını çevirdiğinde Lumiere'in zehir şişesini tuttuğunu gördü.

"Ah…"

Kısa bir an için Elysia yanlış bir şey yapıp yapmadığını merak etti. Zehiri hemen yutan Lumiere'in elinden boş bir cam şişe düştü ve yere yuvarlandı.