70 01
"အပိုင်း (၇၀)"
"ရှရှ... အခုက နောက်ကျနေပြီလေ။ ဘာလို့ အထုတ်အပိုးတွေ ပြင်နေရတာလဲ..."
ညဘက်သို့ရောက်သောအခါ အမျိုးသမီးအန်းသည် နွားနို့တစ်ဖန်ခွက်ကို ဖျော်၍ အန်းရှ၏ အခန်းထဲသို့ ယူသွားသောအခါ သမီးဖြစ်သူသည် အထုတ်အပိုးများ ပြင်နေသည်ကို တွေ့လိုက်ရလေသည်။
အန်းရှသည် ဖုံးကွယ်ထားခြင်းမရှိလေဘဲ မော့ကျားရှု ဖျားနာနေခြင်းအကြောင်းကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောပြလိုက်လေသည်။
ထို့နောက် သူမသည် ချမ်းသာကြွယ်ဝသော ခင်ပွန်းဟောင်းကြောင့် မော့ကျားရှုနှင့် ရင်းနှီးခွင့် မရရှိခဲ့ရကြောင်းကိုပါ မိသားစုဝင်များကို ပြောပြလိုက်လေသည်။
မော့ကျားရှုသည် သူတို့သမီး၏ ကလေးဖြစ်ပြီး သူတို့၏ မြေးလေးဖြစ်နေသောကြောင့် သူတို့အနေဖြင့် တစ်ခါမျှ မတွေ့မမြင်ဖူးသေးသော်လည်း ချစ်ခင် မြတ်နိုးနေကြလေသည်။
"ဖျားနေတာလား... ဒါဆိုရင် သမီးသူတို့ဆီကို သွားကြည့်လိုက်ဦးလေ..."
အမျိုးသမီးအန်းသည် အန်းရှထက် စိတ်အားထက်သန်နေလေသည်။ သွေးသည် ရေထက်ပိုပျစ်သည် ဟူ၍သာ အန်းရှသည် တွေးမိလိုက်တော့သည်။
မူလပိုင်ရှင်နှင့် မော့ကျားရှုသည် အချိန်အတော်ကြာအောင် အတူရှိမနေကြချေ။ မော့ကျားရှု၏ သူမအပေါ်ထားရှိသော သဘောထားများသည်လည်း သာမန်မျှသာဖြစ်လေသည်။
သို့သော် သူမ ထွက်ခွာမသွားခင် သူမအပေါ်တွင် အမေအဖြစ် မသတ်မှတ်ထားသော မော့ကျားရှုကို လက်မလွှတ်နိုင်သေးချေ။
"ဟုတ်ကဲ့... သမီး မနက်ဖြန်မနက်မှာ လေယာဉ်နဲ့သွားမှာပါ..."
"ကောင်းပါပြီ... သမီး ကျားရှုအတွက် တစ်ခုခု ယူသွားဦးမှာလား..."
"မယူသွားတော့ပါဘူး အမေ... အဲဒီလူက လိုလေသေးမရှိ အရမ်းချမ်းသာတယ်..."
"အဲဒီလိုတော့ ဘယ်ဟုတ်ပါ့မလဲ။ သူက အမေတို့ရဲ့ မြေးဖြစ်နေသေးတယ်လေ။ သူ့အတွက်တစ်ခုခု ပြင်ဆင်ပေးရမှာပေါ့။ နေဦး... အမေ မင်းအဖေကို မေးကြည့်လိုက်ဦးမယ်..."
YOU ARE READING
ဇာတ်လိုက်မရဲ့ သိမ်မွေ့နူးညံ့တဲ့ သူငယ်ချင်းလေး။
Romanceဘာသာပြန်သူ - စွဲညို့အသင်း ရိုရိုချိုချိုနဲ့ မခါးတာလေး ဖတ်ချင်ရင် လာနော်
