ဇာတ်လိုက်မရဲ့ သိမ်မွေ့နူးညံ့တဲ့ သူငယ်ချင်းလေး။

Part 12

Unicode

အခန်း ၁၂

အနည်းအကျဉ်းမျှ အလှဆင်ထားသော ရုံးခန်းထဲတွင် ချီလိသည် သူ၏ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘက်တွင် ထိုင်နေသော နို့လက်ဖက်ရည်လေးသောက်ကာ စာချုပ်စာတမ်းများကို လက်မှတ်ထိုးနေသော အမျိုးသမီးကို ကြည့်လိုက်သည်။ သူမသည်

မထုံတတ်သေးဖြင့် ဉာဏ်နီဉာဏ်နက်များပြီး လှည့်စားတတ်သူဖြစ်သည်ဟု ဆိုကြသော်လည်း ထိုမိန်းကလေးသည် အသက် ၂၆ နှစ်ဟုဆိုသော်လည်း အသက် ၁၈ နှစ်အရွယ် မိန်းမငယ်တစ်ဦးကဲ့သို့သာ ပြုမူနေသည်မှာတော့ သိသာထင်ရှားလှသည်။

ကလေးမလေး တစ်ဦးကဲ့သို့ပင် သူမသည် မည်သည့်စကားမျှမပြောဘဲ နို့လက်ဖက်ရည်ကိုသာ ပိုက်တစ်ချောင်းဖြင့်သောက်နေလေသည်။ သူမ၏ မျက်ဝန်းနက်နက်ကလေးများသည် ကြည်လင်၍ အပြစ်ကင်းစင်နေလေသည်။

ရှေ့နေလောကတွင် စီနီယာတစ်ယောက်အနေဖြင့် ချီလိသည် အမှုသည်ပေါင်းများစွာဖြင့် တွေ့ကြုံဆက်ဆံနေရသူဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် သူသည် လူကဲခက်သည့်နေရာတွင် ကျွမ်းကျင်ပါးနပ်လှသည်။

သူသည် အန်းရှကို မမြင်ဖူးသော်လည်း မော့ယွီစန်းနှင့် ဝမ်ခန်ဝမ့်ထံမှ တဆင့်ပြောစကားများအရတော့ သူမသည် ခင်ပွန်းနှင့်သားကို ဂရုမစိုက်ဘဲ ဇိမ်ခံပစ္စည်းများဝယ်ယူရန်သာ စိတ်ဝင်စားပြီး ငွေကြေးဖြုန်းတီးသူတစ်ဦး ဖြစ်သည် ဟူ၍ပင်။

ထိုကဲ့သို့သော အမျိုးသမီးမျိုးသည် လောဘကြီး၊ ဇီဇာကြောင်၍ စေ့စပ်သေချာမှုရှိသော ပုံစံမျိုးဖြစ်နေရမည် ဖြစ်သည်။ အနည်းဆုံးတော့ သူ၏ အရှေ့မှ မိန်းမငယ်လေး၏ ပုံစံမျိုးတော့ မဖြစ်နိုင်ပါ။ သို့သော် ထိုမိန်းကလေးသည် အသက် ၁၈ နှစ် သို့မဟုတ် ၁၉ နှစ်အရွယ် မိန်းကလေးငယ်လေး တစ်ဦးကဲ့သို့ ဖြူစင်၍ ရိုးသားနေလေသည်။

“မင်း ဒီစာချုစ်စာတမ်းတွေကို တစ်ချက်တောင် မကြည့်ဘဲ လက်မှတ်ထိုးလိုက်တာလား”။ ချီလိသည် မနေနိုင်သည့်အဆုံးတွင် ထိုကဲ့သို့ မေးလိုက်မိတော့သည်။

အန်းရှသည် နို့လက်ဖက်ရည်ကို တစ်ခါမျှ မသောက်ဖူးသူဖြစ်သည့်အလျောက် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင် သောက်သုံးနေလေသည်။