Tajemnica.

Daj znać

-Na początku tylko podałam mu twój adres bo strasznie o niego prosił. Od wczoraj jednak nie daje mi spokoju i wypytuje o każdy szczegół twojego życia.-powiedziała Sylwia.
-Nie rozmawiaj z nim.-odparłam.
Bałam się że ten debil jej coś zrobi,a przecież ona i tak już wystarczająco dużo ostatnio przeszła.
-Dlaczego?-zapytała dziewczyna.
-Po prostu tego nie rób i koniec dyskusji.-rozkazałam.
-Ok. Niech Ci będzie. Gdzie jesteś? Może się gdzieś spotkamy?-Sylwia zmieniła temat.
-Z tym to będzie malutki problem bo jestem w Warszawie. -westchnęłam.
Do pokoju wszedł Florian. Minął mnie i wszedł do ubikacji. Po chwili usłyszałam jak woda leje się do wanny.
-Miałam nadzieję że wyciągniemy gdzieś Monię.-głos mojej przyjaciółki wyrwał mnie z zamyślenia.
-Właśnie co z nią jest? Dostałam od niej sms'a, że potrzebuję mnie.-powiedziałam.
-Chyba chodzi o chłopaka. Nie wiem dokładnie bo nie chce z nikim gadać.-westchnęła Sylwia.
-Zaraz do niej zadzwonię.-zadecydował.
-Dobry pomysł. Jak się czegoś dowiesz to daj znać.-poprosiła.
Nie zdążyłam jej odpowiedzieć, ponieważ dziewczyna rozłączyła się. Westchnęłam cicho i wybrałam numer Moniki.
-Dlaczego nie zadzwoniłaś wcześniej?-usłyszałam na dzień dobry.
-Byłam zajęta. Wybacz. Powiedz mi lepiej co się dzieje.-poprosiłam.
-A co ma się dziać?-zapytała Monia.
-Błagam nie drażnij się ze mną tylko powiedz co jest grane.-wywróciłam oczami i od razu rozejrzałam się czy skkf'a nie ma gdzieś w pobliżu.
-Łukasz powiedział że nie czuję tego samego co ja.-powiedziała prosto z mostu moja przyjaciółka.
-Boże Monika przykro mi.-odparłam.
-Nie udawaj. Nawet nie wiesz co teraz czuję. Ty masz kurwa idealne życie. Znana jutuberka. Dużo przyjaciół. Chłopak który jest obiektem wzdychań miliona nastolatek... Wiesz co mam cię dość.