Μη φεύγεις, αγάπη μου...

Κεφάλαιο 15

« Έτσι θα πας;!» ρώτησε η Ζωη με μια σοκαρισμένη έκφραση . Είχε αράξει στον καναπε και έπαιζε ένα παιχνίδι στο κινητο της ενώ η Αννα ανεβοκατέβαινε στο δωματιό της και άλλαζε ρουχα.

« Γιατί τι έχω;» είπε η Ζωη με ειλικρινή απορία. Είχε κάνει μπανιο, είχε περασει όλο το σώμα της με ένα αρωματικό λάδι, είχε φορέσει το κερασί κραγιόν στα χειλη και είχε μαζέψει ψηλα τα μαλλιά της σε μια αλογοουρά. 

«Μια χαρα είσαι, κουκλίτσα, αλλά σήμερα θα έπρεπε να χρησιμοποιήσεις ένα πιο δυνατό οπλοστάσιο. Καταρχάς έχεις υπερβολικά καλυμμένη σάρκα, ενώ σήμερα θα έπρεπε να επιδιώξεις το αντίθετο.»

Η Αννα αλληθωρισε για να δείξει πως αυτά που της έλεγε η Ζωη τής φαίνονταν εξωφρενικά:         « Γνωρίζεις πως εξω χιονίζει, ε;» 

« Ε, και; Η πραγματικά σεξι γυναίκα και στον Βόρειο Πόλο να έχει να βγει θα φορέσει λεπτο σανδαλάκι, ανάλαφρη φουστιτσα και βαθύ ντεκολτέ. Δεν θα αλλάξουμε και τα πατροπαράδοτα! Αυτά είναι βασικά πραγματα, δεν θα αναιρέσεις εσυ τους αιώνες παρατήρησης της αντρικής συμπεριφοράς, χαχα. Ένας εραστης μου, παλια, έλεγε πως οι άντρες βλέπουν τη γυναίκα σαν βιβλιο. Κανεις δεν θα μπει στον κόπο να διαβάσει το περιεχόμενο αν δεν του αρεσει το εξωφυλλο»

Η Αννα γέλασε: « Και τι το κακό έχει το εξωφυλλό μου;»

« Δεν είναι κακό, απλώς είναι θαμπό, είναι κάπως βαρετό, προδιαθέτει τον αναγνώστη  για περιεχόμενο κατάλληλο για ανήλικους ενώ εμείς θέλουνε να υποθέσει πως έχουμε περιεχόμενο ακατάλληλο»

Η Αννα σούφρωσε επιδεικτικά τα χειλη: « Βρε, Ζωούλα, αφού ξέρεις πως δεν μπορω να το υποστηρίξω αυτο το στυλ. Θα είμαι σαν καρικατούρα. Προτιμώ να φορέσω τις αναπαυτικές μποτιτσες  μου και το μάλλινο φορεματακι μου. Εξαλλου, το « περιεχόμενο» του φορέματος το έχει δει πολλές φορές ο Δημήτρης. Τι να παω να το παίξω τώρα αλλιως;»

« Βρε παιδάκι μου, είναι θέμα αντρικού ανταγωνισμού. Αν σε κυκλοφορεί αυτος και εσυ ξεσηκώσεις τα αντρικά βλέμματα, ανανεώνεται ο πόθος του. Άσε που με μια άλλη αμφίεση θα φαίνεσαι πως είσαι μια άλλη γυναίκα. Νομίζω πως μετά από δυο χρόνια δεσμού έχει ανάγκη να σε δει σαν να είσαι μια άλλη»

Η τελευταία πρόταση της Ζωής ξεσήκωσε ένα απροσδιόριστο αίσθημα  κινδύνου στην Αννα. Θυμήθηκε κάτι που είχε απωθήσει στο πίσω μέρος του μυαλού της. Εκεινο το άγνωστης ταυτότητας σλιπάκι στο δωμάτιο της Ζωης. Μήπως τελικά ο Ι διοκτητης ήταν οντως ο Δημήτρης; Ναι, ήταν εξωφρενική ως σκέψη, αλλά μήπως ήταν αληθινή, μια στο εκατομμύριο; 

«Τι εννοεις;» της είπε καχύποπτα. Η άλλη έδειξε να μην καταλαβαίνει πως στο μυαλό της Αννας είχε σημάνει συναγερμός. Ένας χωρίς αντικείμενο συναγερμός, γιατί ούτε στον εαυτό της δεν μπορούσε να παραδεχτεί πως "υποπτευόταν" τη Ζωή! Τη Ζωή!!!