Μη φεύγεις, αγάπη μου...

Κεφάλαιο 2

Η βροχή είχε τώρα δυναμώσει και η υγρασία τρυπούσε κοκκαλα. Η Αννα ψαχούλεψε τα πάνω ράφια της κουζίνας όπου συνήθως φύλαγαν το ρουμι. Η Ζωη είχε πολλά χαρίσματα αλλά η νοικοκυροσύνη δεν ήταν ένα από αυτα. Όταν έβλεπε την Αννα να καθαρίζει σχολαστικά το σπιτι, να γυαλίζει τα ξύλινα επιπλα, να σκουπίζει διαρκώς τις τριχομπαλες που άφηνε πίσω του ο Μαρτιν, της ελεγε κοροιδευτικα: « Αννα μου, η τάξη είναι μικροαστική συνηθεια, πρέπει να απαλλαγείς από αυτη!" Βεβαια, απολάμβανε το αποτελεσμα του μικροαστισμού της Αννας: την πάντα τακτοποιημένη κουζίνα, το καθαρό μπανιο που μύριζε πάντα απολυμαντικό,  τα τρόφιμα που ήταν βαλμένα κατά μέγεθος συσκευασίας. Η Αννα παραβλεπε την ακαταστασία της Ζωής,  γιατί η φίλη της πρόσθετε αλλα, «πολύχρωμα» στοιχεία στο σπιτι, έναν κοσμοπολίτικο αέρα,  μια μποεμικη  ατμόσφαιρα. Τώρα όμως, η Αννα γρύλισε εκνευρισμένη μιλώντας στον αέρα: « Που έχεις βάλει το ρούμι, βρε,Ζωούλα;»  Έψαξε όλη την κουζίνα ανοιγοκλείνοντας ντουλάπια. Δεν μπορούσε τις ματαιώσεις, θα έβρισκε το ρούμι οπωσδηποτε. Ακόμα και αν χρειαζόταν να ψάξει κάθε γωνία του σπιτιού. Ήθελε να απολαύσει τη Ζυλετ Μπινός σιγοπινοντας  το κακάο της με μια πρεζα ρούμι. Έτσι όπως έκανε πάντα. Η ταινια αυτή ήταν η αγαπημένη της. Της άρεσε ο τρόπος με τον οποίο η Μπινός υποδυόταν τη νοσοκόμα: οι γρήγορες, κοφτές κινήσεις της ηθοποιού, που δήλωναν αξιοσύνη και ευστροφία, τα γλυκα της, αεικίνητα μάτια, που ήταν γεμάτα συμπόνια για τον ασθενή της, η έλλειψη επιτήδευσης, το πράο της ύφος. Ήταν το πρότυπο της η ερμηνεία της ηθοποιού. Έτσι ήθελε και αυτή να προσεγγίζει τους ασθενείς της. Αποτελεσματικά, υπεύθυνα αλλά με συμπόνια.

 Τελικά, η Αννα κατευθύνθηκε προς το δωμάτιο της Ζωής, σίγουρη πια πως η Ζωη είχε το προηγούμενο βραδυ φιλοξενήσει κάποιον αντρα στο δωμάτιο της, το οποίο είχε ποτίσει με ρούμι. Η ιδια είχε βραδινή βάρδια και όπως φαινεται η Ζωη είχε εκμεταλλευτεί την απουσία της για να περασει μια από τις συνηθισμένες ξέφρενες νύχτες της με κάποιον πιλότο. Αντίθετα με την Αννα, η Ζωη απολάμβανε την εναλλαγή εραστών, απολαμβανε το χωρίς δεσμεύσεις σεξ, απολάμβανε την λαγνεία. Η Αννα ένιωθε άβολα με αυτή της τη συμπεριφορά, όχι από πουριτανισμό, αλλά επειδή μια τέτοια προσέγγιση των σχέσεων της ήταν ξένη. Η Αννα ήθελε ο ερωτας να είναι σαν δυο ζεστές παντόφλες μια κρύα νύχτα: γλυκός, τρυφερός, οικείος. Δεν μπορούσε τα ξεβόλεματα, την έκθεση σε καινούργια  σώματα, σε καινουργια χούγια, σε περίεργες, καινούργιες ερωτικες αξιώσεις. Η σχέση της με τον Δημήτρη την κάλυπτε εξ ολοκλήρου.  Της άρεσαν οι ήρεμοι ρυθμοί του στον έρωτα, τα αγαπησιάρικα φιλια του, τα γλυκόλογα που της ψιθύριζε στο αυτί. Μετά από δυο χρόνια σχέσης, είχαν πια εναρμονιστεί πλήρως ερωτικά, και κατά βάθος λυποταν τη Ζωη που ακόμα έψαχνε ταίρι. Το δωμάτιο της φίλης της ήταν σε χειρότερα χαλια απ ότι συνήθως. Παντου υπήρχαν πεταμένα ρουχα, με αναποδογυρισμένα μανίκια, και η ντουλάπα έχασκε ανοικτή. Στους τοιχους τριγύρω η Ζωη είχε τοποθετήσει καθρέπτες, γιατί της άρεσε να βλέπει διαρκώς το είδωλο της. « Τα ομορφα κοριτσια χρειάζονται παντου καθρέπτες για να τσεκάρουν την ομορφιά τους» έλεγε συνήθως η Ζωη και κουβαλούσε διαρκώς καθρέπτες από όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης: ξυλογλυπτους καθρέπτες σε ναιβ τεχνική από την Αφρική, χρυσοποίκιλτους από την Ασία, γεωμετρικούς από την Αμερική. Όταν κρεμούσε τον κάθε καθρέπτη, έκλεινε πονηρά το μάτι στην Αννα και έλεγε γελαστά: " Για να δουμε ποιος τυχερός θα με χαρεί, και live, και μέσα από τον φρεσκοκρεμασμενο καθρέπτη»  Υπήρχε ένας άγραφος νόμος στο σπιτι τους. Σπάνια έμπαινε η μια στο δωμάτιο της άλλης όταν κάποια από τις δυο έλειπε, έτσι όπως επέβαλλε η διακριτικότητα και η ευγένεια. Εκτός από περιπτώσεις ανάγκης, όπως πχ όταν η Αννα έψαχνε κάτι που η Ζωη είχε καταχωνιάσει κάτω από τις στοίβες ρούχων της. Ευτυχως το ρουμι ήταν πάνω στο κομοδίνο. Δίπλα του ήταν αφημένος ένας ροζ στηθόδεσμος της Ζωής. Κλασική Ζωη, σκέφτηκε η Αννα, και άρπαξε τον λαιμο του μπουκαλιού βιαστικά και απότομα, θέλοντας να φυγει όσο πιο γρήγορα από το ξένο δωμάτιο, που ακόμα μύριζε το άρωμα της Ζωής ( boucheron) γιατί το έριχνε πάνω της με το κιλό.