Μη φεύγεις, αγάπη μου...

Κεφάλαιο 75

Το κινητό της χτύπησε και το σήκωσε αφηρημένη. 'Αγνωστο κινητό... ΄Ήταν η Λέλα.

Ήταν η πρώτη φορά που η Αλεξανδράκη χρησιμοποιούσε το κινητό της - πάντα την ειδοποιούσε η Γιώτα ή ο Πέτρος ή ο... Γιάννης. Δεν ήξερε καν πως διέθετε κινητό.

" Έλα αμέσως" της είπε κοφτά.

Τσακίστηκε να ετοιμαστεί. Τα δάκτυλά της μπερδεύονταν καθώς κούμπωνε τα κουμπιά του πουκαμίσου της και από το στρες φόρεσε ανάποδα το πουλόβερ της. Ωστόσο κατάφερε να είναι στο διαμέρισμα της Αλεξανδράκη σε λιγότερο από 4 λεπτά.

Τι την περίμενε; Τι θα άκουγε; Επίπληξη ίσως... Είχε εξαφανιστεί με τον Γιάννη, αφήνοντας τη Λέλα ολομόναχη. Πάνω στο πάθος της είχε ξεχάσει πως συνόδευε τη Λέλα, η οποία της είχε δείξει απίστευτη καλοσύνη. Πως της το είχε ανταποδώσει; Με αδιαφορία, με ...αχαριστία. Δεν είχε πει ούτε καληνύχτα. Άραγε είχε δει τη σκηνή των "αποκαλυπτηρίων" η εργοδότριά της; Μακάρι να την είχε δει! Μακάρι! Γιατι τότε η Άννα θα είχε ένα καλό άλλοθι για την απουσία της.

" Σε ευχαριστώ που ήρθες τόσο γρήγορα" άκουσε πνιχτή τη φωνή της Λέλας από το μπάνιο. Ήταν καθισμένη στα πλακάκια, με το κεφάλι της στη λεκάνη. Κάτωχρη, περίεργη στην όψη, αναμαλλιασμένη, εκατό χρόνια γερασμένη.

" Θεέ μου, τί πάθατε;" ρώτησε η Άννα και την πλησίασε. Έπιασε τον σφυγμό της που ήταν ταχύς και ασταθής. Ένα κύμα ναυτίας απαγόρευσε την απάντηση της ηλικιωμένης. Ακολούθησε ένας μικρός εμετός και η Λέλα, αναστενάζοντας βαριά, είπε:

" Ή έχω hangover ή πεθαίνω"

Η Άννα την ανασήκωσε με στοργή και της έπλυνε το πρόσωπο στον νιπτήρα.

" Πάμε να ξαπλώσετε, να σας πάρω την πίεση και να πάρουμε κάτι για το στομάχι"

Η άλλη την ακολούθησε πειθήνια.

Η πίεσή της ήταν παραδόξως καλή. Η Άννα τη βοήθησε να ξαπλώσει βάζοντας αρκετά μαξιλάρια πίσω στην πλάτη της ώστε να είναι σε ημικαθιστική θέση. " Νιώθετε καλύτερα;"

" Μάλλον...Νομίζω με βοήθησε ο εμετός αν και ένιωθα πως με βρείτε νεκρή με τα μαλλιά μου να παριστάνουν το πιγκάλ της τουαλέτας"

" Αφού μπορείτε και αστειεύεστε, μάλλον είστε καλύτερα"

" Πέρασα τραγικό βράδυ. Είχε ξεχάσει πως πάντα πληρώνεις το καλό μεθύσι της προηγούμενης βραδιάς με κάτι τέτοια αηδιαστικά φαινόμενα. Αλλά είχα τόση ανάγκη να πιω που ξέφυγα από τον έλεγχο".  Έπιασε το μέτωπό της: " Νομίζω πως θα σπάσει το κεφάλι μου..."