Μη φεύγεις, αγάπη μου...

Κεφάλαιο 89

Δεν είχε προλάβει καν να γεμίσει το ποτήρι της με κρασί, όταν εμφανίστηκε στην τραπεζαρία η Ελισάβετ. Χαιρέτησε με ένα σφικτό, επικριτικό ύφος την παρέα που είχε πια εκτροχιαστεί σε ξέφρενα γέλια, και μετά, είπε αυταρχικά στην Άννα:

" Σε χρειάζομαι. Το παιδί έκανε εμετό και παραπονιέται για πονοκέφαλο. Έλα αμέσως, εκτός αν είσαι μεθυσμένη, οπότε θα πρέπει να καλέσω κάποιον νηφάλιο". Μιλούσε τόσο επιθετικά που στο πρόσωπο της Άννα έφτασαν σταγόνες από σάλιο.

" Το παιδί δεν είναι καλά;" είπε η Λέλα και σκοτείνιασε.

" Θα μας πει η Αννούλα" είπε ειρωνικά η Ελισάβετ. " Νομίζω για αυτό είναι εδώ και όχι για να διασκεδάζει και να κάνει βολτούλες στην εξοχή"

Η Άννα ένιωσε να καταβυθίζεται σε ένα πηγάδι από την ντροπή.

Ο Αλεξανδράκης σηκώθηκε από την καρέκλα και είπε: " Πάω εγώ, Άννα..."

" Είσαι νοσοκόμα και δεν το ξέρω;" είπε η Ελισάβετ με ειρωνεία.

" Πάω, πάω" είπε η Άννα και ανασηκώθηκε ρίχνοντας ένα ποτήρι με νερό στο τραπεζομάντιλο από τη βιασύνη.

" Σε τέτοιο άτσαλο άτομο εμπιστευόμαστε την υγεία μας" κάγχασε η Ελισάβετ.

Τότε πετάχτηκε η Ζωή: " Κυρία μου δεν σας ξέρω, αλλά ξέρω την Άννα καλά. Και μπορώ να σας διαβεβαιώσω πως ξέρει πολύ πολύ καλά τη δουλειά της"

Η Ελισάβετ έριξε ένα βλέμμα στη Ζωή, μετρώντας την πατόκορφα: " Ποια είσαι εσύ πάλι;"

" Είμαι η φίλη της..."

" Αααα, η φίλη της. Μάζεψε και φίλες για να διασκεδάσουν όλες μαζί..." είπε σιγανά, στον αέρα.

" Ελισάβετ, σε παρακαλώ, φέρσου κόσμια στους καλεσμένους μας" είπε ο Αλεξαδράκης και η Λέλα άνοιξε τη βεντάλια της και άρχισε να κάνει αέρα στο πρόσωπό της με έκδηλη αποδοκιμασία με τη νύφη της. Η Άννα την άκουσε να λέει στη Ζωή: " Η στριφνή νύφη μου είναι αυτή, μία κακή επιλογή του Παύλου μου..."

" Μητέρα!" είπε θιγμένα η Ελισάβετ.

" Μητέρα και πατέρα!" είπε κοροιδευτικά η Λέλα, προκαλώντας ένα πάγωμα στην παρέα. "Σου είπα να μην με λες μητέρα' αν σε είχα γεννήσει εγώ θα σε έπνιγ..."

" Παιδιά, παιδιά, παιδιά!" είπε ο Γιώργος και χτύπησε ένα πιρούνι στο ποτήρι του. "Σας καλώ να επανέλθουμε στην τάξη. Το παιδί είναι μόνο του, ας πάει η Άννα να το εκτιμήσει και ας αφήσουμε τώρα τις κακιούλες. Γιατί να χαλάμε τις καρδιές μας. Προέχει το παιδί τώρα. Πήγαινε Άννα, και σε περιμένουμε να συνεχίσουμε το γλέντι"