Μη φεύγεις, αγάπη μου...

Κεφάλαιο 97

Ο Αλέξανδρος φαινόταν μια χαρά και η Αννα ολοκλήρωσε την αδρή νευρολογική εξέταση, κάτω από το άγρυπνο βλέμμα της Ελισσαβετ, λέγοντας:

- Μα εσύ είσαι Σούπερμαν πια! Φαίνεσαι μια χαρα!

- Και νιώθω μια χαρά! είπε πολύ ώριμα το παιδι. 

- Νομίζω πως μπορεις να βγαίνεις πια από το δωμάτιο και να κυκλοφορείς στο ξενοδοχειο χωρίς όμως να κουραζεσαι.

- Κουράζεται πολύ περισσότερο μέσα, μπροστά στο ταμπλετ, είπε η Ελισσαβετ και η Αννα 

ανεβοκατέβασε το κεφάλι συμφωνώντας μαζί της.

- Βρε, Αλέξανδρε, δεν είπαμε να αποφεύγουμε την οθόνη;

- Έκοβα τις φλεβες από βαρεμαρα, είπε ο μικρός.

- Δεν μιλάμε έτσι, τι εκφράσεις είναι αυτές..., είπε η Ελισσαβετ μαμαδίστικα. 

- Θα τα πούμε λοιπόν, είπε η Αννα και κινήθηκε προς την πόρτα. Η Ελισσαβετ την πλησίασε και της είπε σιγανά: « Σε ευχαριστω για όσα έκανες για τον γιο μου. Δεν σε συμπαθώ αλλά σου οφείλω αυτο το ευχαριστώ. Και θα σου δωσω μια συμβουλή: Όπως κατάλαβες ήδη, ο Γιάννης είναι επιπόλαιος. Μην επενδύεις πάνω του. Φαινεται στιβαρός,  αλλά είναι ακόμα ένα επιπόλαιο αγορακι, κολλημένο στη Λέλα. Ο θάνατος του αντρα μου οφείλεται αποκλειστικά στην επιπολαιότητες του. Οδηγούσε  μεθυσμένος, ξέρεις, όταν συνέβη το δυστύχημα. Γυρνούσαν από Γιάννενα, και να , μπαμ και κάτω, σκότωσε τον ίδιο τον αδελφό του, άθελα του βεβαια...αλλά, ναι, έτσι γίνανε τα πραγματα...» Η Ελισσαβετ σιώπησε με νοημα. Το βλέμμα της είχε αποκτήσει ένα μελαγχολικό βαθος. « Δεν στο ειπα για να τον κατηγορήσω... Έτσι κι αλλιως ο θάνατος είναι ένα ραντεβόυ με τη μοίρα. Είναι να συμβεί  και συμβαίνει. Απλώς, θέλω να σου τονίσω πως καμία φορα οι άνθρωποι είναι διαφορετικοί από ότι φαίνονται. Είναι κρίμα να πληγωθείς, δεν πρόκειται να βγει τιποτα από αυτή τη σχέση. Αν ονομάσουμε σχέση το να σε στριμώχνει στις γωνιές...»

Η Ελισσαβετ μιλούσε μεστά και χωρίς πάθος. Φαινόταν και εκείνη διαφορετική από τη συνηθισμένη της εικόνα. Ηρεμη, σοβαρή, καπως τσαλακωμένη. Τα λεπτά ξανθά μαλλιά της έπεφταν αχτένιστα στους ωμους. Το συνήθως περιποιημένο προσωπό της ήταν θαμπό, γεμάτο σκιές. Το μυαλο της Αννας προσπαθούσε να επεξεργαστεί  τις πληροφορίες. Οι λέξεις της Ελισσαβετ είχαν αφήσει πίσω τους μια πένθιμη ηχώ. Ήταν μεθυσμένος... Σκότωσε τον αδελφό του..  

Ήταν αληθεια ολα αυτά;

Τα μάτια της Αννας γέμισαν με εικόνες της Μεμας. Τρομακτικές, σκοτεινές εικόνες. Κούνησε το κεφάλι για να τις σβήσει.