Μη φεύγεις, αγάπη μου...

Κεφάλαιο 82

Καθώς αναδύθηκε από την επιφάνεια, είδε τη φιγούρα ενός άντρα, μέσα από τα κολυμβητικά της γυαλιά, και καθόλου τυχαία, ευχήθηκε αυτός ο άντρας να είναι ο Αλεξανδράκης. Αλλά όχι... Ο Γιώργος στεκόταν μπροστά της φορώντας το μπουρνούζι του ξενοδοχείου.

" Τσα!" της είπε, όταν εκείνη τον πλησίασε με απλωτές. " Όπου και να κρυφτείς σε βρίσκω"

" Καλά, εσύ αναστήθηκες;"

" Νιώθω πιο ανθηρός από ποτέ. Λίπασμα μου 'δωσες;"

" Τι ήρθες να κάνεις εδώ;" τον ρώτησε, κάπως απότομα.

"Γυρνούσα άσκοπα στο λόμπι και ο ρεσεψιονίστας - από μόνος του!- μου είπε πως είσαι εδώ. Μάλλον έχουν αντιληφθεί όλοι την αδυναμία που σου έχω...Οπότε πήγα, φόρεσα ένα βρακί calvin Klein, σφικτό και προκλητικό, και να μαι. Θα φτιάξω και τα νυχάκια μου, επί ευκαιρία, χαχα"

" Το σπα είναι κλειστό..." είπε η Άννα,

" Δηλαδή να μην ελπίζω σε ένα μασαζάκι;"

" Λείπει η κυρία, στα Γιάννενα"

" Εσύ πως τα πας με το μασάζ; Έχεις δυνατά δάκτυλα;"

" Σταμάτα, Γιώργο, θα βουλιάξω" είπε εκείνη και η βαριά της διάθεση εξαφανίστηκε. Άρχισε να γελάει.

" Αν βαριέσαι εσύ, μπορώ να σου κάνω εγώ μασάζ...Ταυλανδέζικο, Κινέζικο, Γαλλικό"

" Υπάρχει Γαλλικό μασάζ"

" Ναι, αμέ. Είναι αυτό που πέφτεις πάνω στον άλλον και τρίβεσαι αλύπητα πάνω του"

Η Άννα έβγαλε τα γυαλιά της και του τα πέταξε πειραχτικά.

" Εσύ είσαι δελφίνι σαν τον Φελπς, διαπίστωσα"

" Δεν θα βουτήξεις;"

" Θα βάλω πρώτα τα δακτυλάκια μου, μήπως είναι κρύο το νερό..." είπε εκείνος και τυλίχτηκε θεατρικά στο μπουρνούζι του. " Ωπ, κοίτα εδώ, έχει και ηχοσύστημα, ολόκληρη κονσόλα..." Άρχισε να πειράζει διάφορα κουμπιά. Η Άννα τον κοιτούσε αγχωμένη.

" Μην πειράζεις τίποτα! Κανονικά, δεν θα έπρεπε να είμαστε εδώ. Με την ανοχή του Πέτρου ήρθα, η πισίνα είναι κλειστή για το κοινό"

" Κάτσε να βάλω λίγο χαλαρωτικούς, λευκούς ήχους, να έρθει να ηρεμήσει το νευρικό μας σύστημα" Ακούστηκαν σε τρομερή ένταση ήχοι νερού που τρέχουν, κελαιδίσματα, ονειροπαγίδες.

" Έλεος, το έβαλες δυνατά..."

" Ελα, σόρρυ, το φτιάχνω". Εκείνος ρύθμισε την ένταση και μετά, με μία κίνηση που θύμιζε επιδειξία, άνοιξε το μπουρνούζι του. Το κορμί του ήταν λευκό, λεπτό και κάπως άγουρο, σαν να μην είχε ακόμα ωριμάσει, παρατήρησε η Άννα. Βυθίστηκε δίπλα της από την σκαλίτσα, βγάζοντας αστείους ήχους. " Καλά, μπούζι είναι, έχασα μέσα στο Calvin Klein τον μικρό Γιωργάκη"