Η 'Αννα είναι μια 28χρονη νοσοκόμα που έχει μια καλά ρυθμισμένη ζωή. Λατρεύει το αγόρι της , λατρεύει τη δουλειά της, λατρεύει τη συγκάτοικό της. Απεχθάνεται όσο τίποτα τις αλλαγές. Όταν όμως η σχέση της με τον Δημήτρη διαλύεται με αναπάντεχο τρόπο...
" Καλώς ήρθατε στο σπήλαιο του Περάματος!" είπε η ξεναγός με τη μελωδική της φωνή. Ήταν μία νέα γυναίκα που φορούσε παντελόνι παραλλαγής, μπότες και ένα γιλέκο με πολλές τσέπες. Η Άννα κρεμάστηκε από τα χείλη της. " Καλώς ήρθατε σε έναν υπέροχο κόσμο, από αυτούς που μόνο η φύση ξέρει να δημιουργεί με υπομονή και αφάνταστο μεράκι" συνέχισε η ξεναγός. "Το σπήλαιο μας έχει ηλικία 1.500.000 χρόνων. Η διαδρομή μας θα είναι 1.100 μέτρα και η ξενάγηση θα έχει διάρκεια 45 λεπτών. Η θερμοκρασία μέσα στο σπήλαιο είναι σταθερή και η υγρασία είναι 100%.Θα ήθελα να σας θυμίσω, πριν αρχίσουμε, πως απαγορεύεται η φωτογράφιση του σπηλαίου..."
Άρχισαν να ανεβαίνουν σε ένα μονοπάτι φτιαγμένο από μπετόν και από σκάλες. Η ομορφιά του σπηλαίου έκοβε την ανάσα.
" Το σπήλαιο ανακαλύφθηκε το 1940 όταν οι κάτοικοι του χωριού το χρησιμοποιούσαν για να προστατευτούν από τους βομβαρδισμούς. Μετά το τέλος του πολέμου, ο ερασιτέχνης σπηλαιολόγος, Κωνσταντίνος Κασβίκης φωτογράφισε το σπήλαιο και οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν στον τύπο,κίνησαν το ενδιαφέρον της Άννας και του Ιωάννη Πετρόχειλου, οι οποίοι και άρχισαν την εξερεύνηση και χαρτογράφηση του σπηλαίου"
Η Άννα κοιτούσε έκθαμβη το εσωτερικό του σπηλαίου, κρατώντας το χέρι του Γιώργου, ο οποίος της το είχε προσφέρει πολύ ιπποτικά για να μην γλιστρήσει στο γλιστερό από την υγρασία μονοπάτι.
Η ξεναγός σταμάτησε να μιλάει, πήρε μία βαθιά ανάσα για να δώσει έμφαση:
" Δεξιά μας, απολαύστε την Αίθουσα του Σταυρού"
Όλοι οι τουρίστες γύρισαν με ενδιαφέρον το κεφάλι τους προς τα δεξιά. Ένας σταλαγμίτης σε ύψος μικρού παιδιού είχε το κανονικό σχήμα ενός σταυρού! Ένα μουρμουρητό θαυμασμού ακούστηκε από όλους.
Η ξεναγός συνέχισε, σχεδόν συγκινημένη από την απαράμιλλη ομορφιά του σχηματισμού: " Από άγνωστη αιτία, ένα κομμάτι σταλακτίτη έσπασε και πέφτοντας στάθηκε σε έναν διχαλωτό σταλαγμίτη. Με την συνεχή σταγονοροή δημιουργήθηκε ένας σταυρός!"
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
H Άννα είδε τον Γιώργο να βγάζει κρυφά το κινητό του και να φωτογραφίζει τον εντυπωσιακό σταυρό. " Τί κάνεις;!!!" του είπε ψιθυριστά.
" Φωτογραφίζω..."
" Μα απαγορεύεται, δεν άκουσες;" είπε εκείνη με το ύφος καλής μαθήτριας που βλέπει τον διπλανό της να αντιγράφει στο διαγώνισμα.
" Οι απαγορεύσεις με προκαλούν να τις παραβιάσω" είπε εκείνος τινάζοντας προς τα πίσω το ξανθό τσουλούφι του, με αστεία έπαρση. " Αν με πιάσουν θα πω πως φωτογράφιζα εσένα. Τα μαλλιά σου έχουν τόσο φουντώσει από την υγρασία που μοιάζεις με έξαλλη Αφροαμερικανή χίπισσα"
Η Άννα γέλασε: " Γιώργο, ειλικρινά σου λέω, είσαι ο πιο συμπαθητικός άνθρωπος που έχω γνωρίσει τα τελευταία χρόνια"
" Ναι;;;;" είπε εκείνος. " Φίλα τον Σταυρό να σε πιστέψω!" συμπλήρωσε ξεκαρδισμένος.
Το κέφι της Άννας είχε απογειωθεί. Ευχόταν να μην τελειώσει αυτή η απολαυστική ξενάγηση που την ταξίδευε σε έναν τόσο διαφορετικό κόσμο, σε έναν κόσμο με μαγική διάσταση.
Η ρυθμική φωνή της ξεναγού τους ξεναγούσε στις διαφορετικές αίθουσες που είχαν η καθεμία και διαφορετικά ονόματα ανάλογα με τους σχηματισμούς του σπηλαίου:
" Δείτε εδώ μία "κουρτίνα" που μοιάζει με τεράστιο καθολικό αρμόνιο" έλεγε. Περπατήσανε αρκετά στο βάθος του σπηλαίου. Σταγόνες νερού έπεφταν στα πρόσωπά τους. Μικρές νυχτερίδες κρέμονταν πάνω από τα κεφάλια τους, δημιουργώντας μία μακριά γριλάντα.
" Στη συνέχεια περνάμε στον μεγαλύτερο σε μήκος σταλακτίτη. Ονομάζεται 'Λαχαναγορά' επειδή οι σταλακτίτες θυμίζουν κουνουπίδια, μπρόκολα, καρότα και σταφύλια"
Περπατήσανε και άλλο. Η Άννα ένιωθε πως μπαίνουν στα έγκατα της γης.
" Και τώρα θέλω την προσοχή σας. Δείτε αριστερά σας τη " Λίμνη με τα νούφαρα", που είναι η μεγαλύτερη λίμνη του σπηλαίου, με μήκος 7 μέτρα"
Γύρισαν όλοι τα κεφάλια με ανανεωμένο ενδιαφέρον. Μία λίμνη σχηματιζόταν ανάμεσα στους σταλαγμίτες. Το σκηνικό φάνταζε εξωπραγματικό. Η Άννα φαντάστηκε μία Αφροδίτη να αναδύεται γυμνή από τα νερά, μέσα στη σιγαλιά, που θα τη διέκοπταν σταγόνες που στάζουν, ο ήχος του χρόνου που περνάει και χάνεται στάλα στάλα. Ένιωσε να ανατριχιάζει.
" Στην αίθουσα αυτή, στην συγκεκριμένη αυτή λίμνη, έχουν γυριστεί το 1958, σκηνές από την ταινία " Αστέρω", είπε η ξεναγός.
" Δεν ξεγυμνώνεσαι να πέσεις στη Λίμνη;" είπε σκανδαλιάρικα ο Γιώργος. " Νομίζω πως πρέπει να δώσουμε μία ζωντάνια στον χώρο, καλός ο λαχανόκηπος και τα κουνουπίδια, αλλά τίποτα δεν συγκρίνεται με την όμορφη, ζωντανή σάρκα. Υπόσχομαι πως ΔΕΝ θα σε φωτογραφήσω, αν και νομίζω πως μια τέτοια φωτογραφία θα αύξανε γεωμετρικά τους επισκέπτες στο σπήλαιο, χαχαχα"
Η Άννα γέλασε κολακευμένη. Περνούσε την πιο συναρπαστική μέρα της ζωής της.
