Vuslat🥀

Ep.5 "Öldür beni"

Bahar'dan

"Ben artık gideyim gençler. Bahar'ı görmek için gelmiştim, iyi olduğunu gördüm, daha iyi oldum."

Gülümseyip eğdim başımı. Ardından Sinan'a bakıp kafa salladım.

"Saol Sinan. Fırsat buldukça gel. Yavuz'dan haber getir bana."

"Merak etme. Geleceğim her fırsatta. Sizin bir şeye ihtiyacınız var mı, Yiğit?"

"Yok Sinan, şimdilik gerekli bir şey yok."

"Tamam konuşuruz yine. Ben önce bir eve uğrayıp Yavuz'a bakayım. Ordan da merkeze geçeceğim. Bakalım Dragan'la ilgili bir gelişme var mı?"

Yiğit kafa sallarken ben girdim lafa.

"Sinan, biliyorum sen hep Yavuz'un yanındasın ama ona iyi bak olur mu? Yanlış bir şey yapmasına izin verme."

Sinan gülümseyip tekrar tuttu elimi.

"Merak etme Bahar. Senin o deli kocan bana emanet."

Gülüp kafa salladım. Sinan da ayaklandı.

"Hadi görüşürüz. Bir şey olursa arayın."

"Görüşürüz Sinan."

Sinan gülümseyip çıktı dışarı. Ben de kahvaltı tabağını kenara bıraktım.

"Babamlar yok mu Yiğit?"

"Yoklar, merkeze gittiler."

Kafa sallayıp önüme döndüm. Dudaklarımı kemirip düşünmeye başladım. Yiğit'in sesiyle ona döndüm tekrar.

"Neyin var Bahar?"

Kararsızca baktım bir süre. Ardından konuşmaya başladım.

"Yiğit, bana yaptığınız o iğne, yani tehlikeli bir şey miydi?"

Yiğit kaşlarını çatıp anlamaya çalıştı.

"Yoo, hem kendine geldin zaten, herhangi bir sorun çıkmadı. Neden soruyorsun ki?"

Parmaklarımla oynayıp devam ettim.

"Ameliyatta narkoz da aldım, ben endişeleniyorum."

"Bahar anlamıyorum, neyden endişeleniyorsun?"

Yiğit'e bir süre bakıp, ardından konuştum.

"Yiğit, ben bir süredir şüpheleniyordum. Kaçırıldığım gün hastanede test yaptırmıştım ama sonucunu almaya fırsatım olmadı. Ben, galiba hamileyim."

Yiğit oturduğu yerde dikleşti. Gözleri şaşkınlıkla açıldı. Ardından gülümsemeye başladı. Heyecanla konuştu.

"Bahar, bu çok güzel bir haber."

Hafifçe tebessüm ettim.

"Saol, gerçi emin değilim ama. Bu narkoz, iğne, eğer hamileysem, bebeğe zarar vermiş midir? Ben endişeleniyorum."