Yavuz'dan
"Kızım biz de gidelim."
"Olmaz anne. Kırk yılın başı geldiniz zaten. Bu gece burda kalacaksınız. İtiraz istemiyorum."
"Bahar haklı anne. Zaten geç oldu, şimdi gidip ne yapacaksınız? Kalalım işte hep beraber. Yarın hep birlikte bir kahvaltı yaparız, ondan sonra gidersiniz? Ha baba?"
"Yani oğlum, sizi rahatsız etmeseydik."
"Aşkolsun babacım ne rahatsızlığı. Biz sizlerle geçirdiğimiz her anın keyfine varmak istiyoruz, yanımızda olun istiyoruz. Hadi kırmayın bizi?"
Gece olmuş, herkes gitmişti. Yiğit de kalamayıp gidince Bahar bari babamlar kalsın diye ısrar edip duruyordu. Babam Bahar'ın tatlı ısrarlarına dayanamayıp kafa salladı. Bahar da gülerek annesine döndü.
"Annecim?"
Funda anne de gülümseyip kafa salladı.
"Tamam o zaman. Kalalım bakalım."
"Harika. O zaman Yavuz, ikizleri bizim odaya alalım, oradaki kanepeyi de baban için hazırlayalım. Babamla annem de salondaki kanepelerde yatarlar. Keşke Yiğit de gitmeseydi."
Anında kestim gülmeyi. İkizleri bizim odaya mı alalım, nasıl la?
"Hadi Yavuz."
Bahar'ın sesiyle kendime gelip kafa salladım.
"Ha tamam."
Babam bana bakıp gülerek çevirdi başını. Ben de hızlıca oğlanların odasına gittim. Ulan babamlara da reklam olacağız. Ben ikizleri alıp bizim odaya götürdüm. Bahar da yastık, çarşaf falan çıkarıyordu. Beni görünce bana dönüp konuştu.
"Hayatım, seni biraz yoracağım ama, çocukların yataklarını da getirmek gerekecek. Bizimle yatmasınlar şimdi. Yeni sünnet oldular, rahat rahat yatsınlar yataklarında."
Anında gülümsedim. Bahar da tek kaşını kaldırıp baktı.
"Ne oldu?"
Gülen ifademi bozmadan konuştum.
"Yok bir şey. Ben hemen getireyim çocukların yatağını."
Bahar kafa sallarken ben de çıktım odadan. Babam çocukların odasındaki kanepeye oturmuş bekliyordu. Ben çocukların yatağına uzanınca babam da baktı bana.
"Oğlum ne yapıyorsun?"
"Yatağı da götüreceğim baba."
Babam bıyık altı gülerken ben bir telaş açıklamaya başladım.
"Yani Bahar istedi."
Babam iyice gülerken ben de iyice sıvıyordum. Telaşla devam ettim açıklamaya.
"Yani yeni sünnet oldular, rahat yatsınlar diye, o yüzden istedi."
Babam gülmeyi kesip kafa salladı.
"Anladım oğlum anladım. Yardım edeyim mi?"
"Yok ben hallederim."
Yatağın tekerlekleri vardı zaten. Süre süre bizim odaya götürdüm. Salondan geçerken Funda anne ve Yıldırım baba da tek kaşları havada baktılar bana ama bir şey diyemediler tabi. Odaya girip yatağı bizim yatağın yanına koydum.
"İşte geldim."
"Tamam canım, sen çocukları yatır, ben de yatakları sereyim."
Ben kafa sallayınca Bahar çıktı dışarı. Ben de oğlanları alıp yatırdım yataklarına. Uyuyorlardı mışıl mışıl. Akşam biraz mızıldanmışlardı ama Bahar pansuman yapıp ağrı kesici verince geçmişti huzursuz halleri. Gülerek baktım oğullarıma. Eğilip başlarına birer öpücük kondurdum. O sırada Bahar geldi odaya.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vuslat🥀
FanfictionBahar'ın mezarı başına çökmüş kendine lanet ediyordu Yavuz. Bütün bunlar onun suçuydu. Hepsi onun yüzünden olmuştu. Sevdiği kadın onun yüzünden vurulup ölmüştü. Yavuz bunun vicdan azabıyla kavrulurken, içindeki tarifsiz acı kül ediyordu onu. Sevdiği...