Vuslat🥀

Ep.43 "Bahar'ın kokusuyla ömrümü geçiririm ben"

Yavuz'dan

"Yavuz yapma! Hahaha, ya yapma diyorum."

"Hayır efendim, kurtulamazsın elimden, gel buraya."

"Ya bak bebeklerin başı döndü içerde, ya yapmasana hahahaha!"

Bahar kahkaha atarak kurtulmaya çalışıyordu elimden. Ben de yüzümde kocaman bir gülüşle izin vermiyordum gitmesine. Yatağa yatırmış, üzerine eğilmiş, deli gibi gıdıklıyordum Bahar'ı.

"Kandıramazsın beni. Daha minicik şeylerin nasıl başı dönsün acaba?"

Bahar hala kahkahalar atarken ben de devam ediyordum gıdıklamaya. Sonra birden elimi üst pijamasının içine sokup, beline getirince Bahar kahkaha atmayı kesip muzipçe baktı yüzüme. Ben de yandan yandan gülerek beline sarılıp üzerine eğildim. Bahar nefes nefese kalmıştı gülmekten. O hızlı hızlı nefes alırken, göğüsleri inip kalkıyordu. Eğilip yakası açıp pijamadan, iki göğsünün arasına bir öpücük kondurdum. Başımı kaldırıp tekrar yüzüne baktım. Bahar gözleri kapalı gülümsüyordu. Ben de memnuniyetle gülerek burnumu burnuna sürttüm. Bahar gözlerini açıp kollarını boynuma doladı. Ben de daha sıkı sarıldım beline.

"Bahar, yorgun musun?"

Bahar gülerek dudaklarıma bir öpücük kondurdu. Anında kapandı gözlerim.

"Değilim ama senin işe gitmen lazım Yavuz. Farkındasın di mi?"

"Hala biraz vaktim var karıcım. Hele ki sen yorgun değilim diyorsan bu fırsatı kaçıramam. Günlerdir hasretim sana. Hamilelikten dolayı arayı epey açtık."

Bahar gülerken ben gözlerimi dudaklarından ayıramıyordum.

"Yavuz, bir saat sonra taburda olman gerekiyor canım. Hadi şimdi kalk, kahvaltını yap, işine git. Geceye sakla hevesini."

Sinsi sinsi gülerek boynuna gömüldüm. Sesli sesli öpücükler bırakıp kokusunu içime çektim. Ardından tekrar başımı kaldırıp yüzüne baktım.

"Kahvaltıdan daha çok hoşuma gidecek bir şey var şu an kollarımda. Onu bırakıp kahvaltıya falan gidemem ben. Ayrıca akşama kadar yine yorulmuş olacaksın bütün gün. Yani bir süre geceleri değil gündüzleri vakit geçireceğiz gibi duruyor."

Bahar dudak büküp, göz süzerek konuştu.

"Yavuz, ben gündüzleri sevmiyorum. Hem ne bu böyle, yapalım da aradan çıksın der gibi. Hayır bunun keyfine varmadıktan sonra, ne manası var yani?"

Şaşkınca gülüp kocaman açtım gözlerimi.

"Bak bak laflara bak. Ne demek kız aradan çıksın? Asıl o bizim aramıza girenler çıksın. Başta da senin şu pijamaların. Hem sen kendini bana bırak, bakalım keyif alıyor musun almıyor musun?"

Ben sinsi sinsi gülerek, elimi belinden yukarıları doğru çıkarırken Bahar utanıp gülerek elleriyle kapattı yüzünü.

"Yavuz çok edepsizsin. Gündüzleri utanıyorum ben, sanki bilmiyorsun."

Gülerek saçlarına bir öpücük kondurdum.

"Bu utangaç hallerinin de ayrı hastasıyım hatun. Hadi çek ellerini yüzünden de çıkarayım şu pijamanı. Alev aldım burda, hadi Bahar."

Bahar ellerini yüzünden çekip altımda kıpırdandı. Kendini aşağı doğru kaydırıp tshirtümün ucundan tutup yukarı doğru sıyırdı. Memnuniyetle gülüp elimi çektim belinden. Tek hamlede, hızla çıkardım tshirtümü. Bahar ellerini göğsüme getirtip uzanarak bir öpücük kondurdu. Gözlerimi kapatıp hızlı hızlı nefes almaya başladım. Ben hareketsiz dururken Bahar kıkırdayarak kendisi çıkardı pijamasını. Gözlerimi açıp sinsi sinsi gülerek yüzüne öpücükler kondurdum. Bahar tekrar yukarı doğru ittirdi kendisini. Bu sefer ben eğilip göğüslerine gömdüm başımı. Bahar da bir elini sırtıma bir elini enseme getirdi. Sesli sesli öpücükler bırakıp ayrıldım göğüslerinden. Yüzüne bakıp gülümsedim. Bahar gözleri kapalı, yanakları kızarmış gülümsüyordu. Elimi yüzüne getirip sevdim usulca. Bahar daha çok gülümsedi ama açmadı gözlerini. Saçlarını sıvazlayıp boynuna gömüldüm bu sefer. Derin bir nefes aldım. Bu koku beni sarhoş ediyordu, mest ediyordu, kendimden geçiriyordu. Burda ömrüm boyunca yaşayabilirdim ben. Bahar'ın kokusuyla ömrümü geçirirdim. Hayatımda buradaki kokudan daha mükemmel bir koku almadım ben. Bahar'dan daha mükemmel bir şey koklamadım. Onun cennet kokusu, parfümünün değil teninin kokusuydu aşık olduğum. Başımı boynundan kaldırıp dudaklarımızı birleştirdim bu sefer. Yavaş yavaş, tadını çıkara çıkara, tutkuyla öptüm dudaklarını. Bahar da aynı tutkuyla karşılık verdi. Bana hissettirdikleri, bana yaşattıkları, bana verdikleri paha biçilemezdi bu kadının. Hayatım Bahar'ı, çocuklarımın annesi, yuvamın biriciğiydi o benim. Şu hayatta vazgeçemeyeceğim yegane şeyimdi.