Vuslat🥀

Ep.104 "Önce vatanım, sonra sen"

Yavuz'dan

Ben dikkatle Bahar'a bakarken Bahar birden kendi sağına döndü hızla. Geriye doğru bir iki adım atmıştı ki gelen silah sesiyle kalakaldı. Dehşetle açıldı gözlerim. Bahar olduğu yerde yere yığılırken ben sadece olduğum yerden bakıyordum.

Gelen silah sesiyle Leyla ve Keşanlı çömeldikleri yerden ayağa fırladılar. Bense şok olmuş gibi bakıyordum yerde yatan Bahar'a. Yavaşça aralandı dudaklarım.

"Bahar."

"Komutanım Bahar yenge."

"Yavuz, Bahar vuruldu. Yavuz."

Keşanlı ve Leyla telaşla konuşuyorlardı. Ben hala gözlerimi açmış bakarken birden Fırat göründü. Yavaş adımlarla Bahar'a yaklaşıp elindeki silahı yerde yatan Bahar'ın kafasına doğrultmuştu ki o anda kendime gelip hızla kaldırdım silahımı. Öfkeyle soluyup nişan aldım. Tetiğe basmamla Fırat kafasına yediği kurşunla düştü yere. Silahımı Keşanlı'ya bırakıp hızla koşmaya başladım.

"Bahaar! Bahaar!"

Koşarak geldim Bahar'ın yanına. Çelik yelek vardı, bir şey olmadı Bahar'a, bir şey olmadı. Bahar'ın yanına diz çöküp ceketinin fermuarını açtım. Bir yandan da sesleniyordum.

"Bahar, Bahar canım aç gözlerini Bahar!"

Ceketini açıp çelik yeleği kontrol ettim. Başka bir yerine mi geldi yoksa kurşun? Yeleğin kenarlarını açıp bollaştırdım, elimi kenardan sokup baktım yeleğe. Tam kalbinin üzerine denk gelen yere saplanmış duruyordu kurşun yelekte. Gözlerimi kapatıp derin bir nefes aldım. Allah'ım sen koru. Telaşla ellerimi yüzüne getirdim.

"Canım, Bahar, hadi aç gözlerini. Hadi Bahar."

Ben Bahar'ı kendine getirmeye çalışırken bizimkiler de gelmişti yanımıza. Aşık hemen çöküp nabzına baktı Bahar'ın.

"Komutanım, yakın mesafeden ateş etti şerefsiz. Kurşunun şiddetinden bayıldı sanırım. Merak etme."

Dişlerimi sıkıp kafa salladım.

"Hadi canım, hadi Bahar aç gözlerini hadi."

Ellerim yüzünde kendine getirmeye çalışıyordum Bahar'ı. Birden öksürerek kendine geldi Bahar. Anında kocaman güldüm. Bahar gözlerini açıp bana baktı.

"Yavuz."

"Burdayım canım, burdayım."

Bahar kendini toparlamaya çalışırken başını kaldırıp göğsüme yasladım. Derin bir nefes alıp kapattım gözlerimi.

"Bahar, aklım çıktı Bahar."

Bahar da elini koluma getirmiş derin derin nefesler alıyordu. Saçlarını öpüp başını ayırdım göğsümden. Ellerimle yüzünü avuçlayıp endişeyle yüzüne baktım.

"İyisin di mi canım?"

Bahar yüzünü buruşturarak nefes alıyordu. Yavaşça kafa salladı ama iyi görünmüyordu.

"Bahar, bir yerine bir şey mi oldu, bir yerin mi acıyor?"

Bahar yutkunup elini göğsüne getirdi.

"Göğsüm, göğsüm ağrıyor. Kaburgalarıma bir şey oldu sanırım."

Ben endişeyle bakarken Aşık girdi lafa.

"Bahar, kurşun yakın mesafeden geldi, kaburgalarını ağrıtmıştır. Normal bu."

Bahar Aşık'a bakıp kafa salladı. Ardından bana çevirdi bakışlarını.