Vuslat🥀

Ep.119 "Dört tarafım huzurun mavisine boyandı"

Yavuz'dan

"Bahar, bir tanem, sevgilim, uyan hadi, Bahar."

Bahar'ın kolunu okşayarak uyandırmaya çalışıyordum. Saçlarını öpüp tekrar seslendim.

"Bahar, canımın içi, hadi uyan."

Bahar kıpırdanınca gülümseyip sevmeye devam ettim kolunu.

"Yavuz."

"Canım."

Bahar başını çevirip baktı. Ben de gülümseyip alnına bir öpücük kondurdum.

"Çok mu uyudum?"

"Hayır bir tanem. Çocuklar da uyanmadılar hala. Ben de ses etmedim, iyice dinlen dedim. Çok olmadı ama, en fazla yarım saat."

Bahar gülerek tekrar yerleşti göğsüme. Belime sıkıca sarıldı. Ben de gülüp sıkıca sarıldım kollarımdaki karıma.

"Akşam yemeği saati gelmiştir o zaman. Leyla'lardan bir ses yok mu?"

"Hayır canım. Ayrılırken yemekte görüşürüz demiştik. Sinan birazdan dayanır kapıya. Aha çocuklar da uyandı."

İçerden çocukların sesi gelince, Bahar kıpırdanıp doğruldu yattığı yerden.

"Gidip bir bakayım oğlanlara ben."

"Ben bakarım canım. Sen dur, ben alıp getireyim buraya."

Gülerek kafa salladı Bahar.

"Tamam."

Ben de gülüp kalktım yataktan. Gidip oğlanları aldım kucağıma.

"Oğlum, siz de iyi aldınız uykunuzu ha. Bu gidişle gece uyumayacaksınız."

Bahar bana gülerken, oğlanlarla oturdum yatağa. Bahar geri yatınca ikizler de gülerek annelerinin yanına gittiler emekleyerek. Başlarını göğsüne yaslayınca Bahar da sarıldı oğlanlara. Başlarına birer öpücük kondurdu.

"Oh, oh, canlarım benim. Annelerinin bir tanesi bunlar."

"Bahar, üzerlerini değiştirelim mi?"

"Değiştirelim canım."

Gidip oğlanların valizlerinden kıyafet çıkardım. O sırada kapı tıklatıldı.

"Hah, Sinan da geldi."

"Canım sen onları bana ver, kapıyı aç."

Kıyafetleri Bahar'a verip kapıya gittim. Sinan ve Leyla sırıtarak bakıyorlardı. Zeynep de babasının kucağında gülücükler saçıyordu. Ben de onları görünce bu sırıtan hallerine gülüp çevirdim başımı.

"Kardeşim, yemeğe inelim mi artık?"

"İnelim inelim. Bahar çocukları giydiriyordu. Biz de bir üstümüzü değiştirip gelelim. Siz beklemeyin gidin."

"Tamam kardeşim."

Onlar gidince kapıyı kapatıp odaya döndüm. Bahar da oğlanları giydirmişti.

"N'oldu canım?"

"Bizimkiler yemeğe iniyormuş da, gönderdim onları. Biz de geliyoruz dedim."

"Tamam hayatım. İkizler hazır, biz de değişelim üstümüzü, inelim."

Kafa sallayıp valizleri açtım. Mavi keten gömleğimi alıp çıkardım. Lacivert kanvas pantolonumu da alıp kalktım ayağa.

"Bahar, bunlar olur mu?"

Bahar dönüp baktı.

"Olur canım, hatta fazla güzel olur. Almışsın yine mavileri eline."