Yavuz'dan
"Bahar bırak da biraz daha yatayım."
"Sevgilim saat ona geliyor ama."
"Ya gelsin ne olacak? Bugün haftasonu. İş yok bir şey yok. Bırak da karımın gül kokulu göğsünde sabah keyfi yapayım biraz."
"Hayatım haftasonu ama Leyla uyanmıştır bile. Kalkıp kahvaltı hazırlamam lazım. İkizler de uyanır birazdan."
"Yok yok kimse uyanmamıştır daha. Baksana hiç ses yok evde. Hadi Bahar ya."
Bahar nefes vererek gülüp elini saçlarıma getirdi. Ben de memnuniyetle gülümseyip iyice yerleştim göğsüne. Bahar usul usul saçlarımı severken ben de sakince yattım karımın göğsünde.
"Yavuz."
"Canım."
"Bak ne diyeceğim. Hazır bugün haftasonu, bizimkileri çağırsak ya, bahçede mangal yaparız."
"Bizimkileri? Timi mi?"
"Evet canım, timi, kızları, Kopuk'u, Sema'yı. Şöyle hep birlikte keyifli bir gün geçiririz. Hem Leyla'ya da moral olur, hem de uzun zamandır bir araya gelmiyoruz. İyi olur yani."
"Yani, iyi düşündün sevgilim de milletin başka bir programı var mı bilmiyorum ben. Gerçi Karabayır'da ne programı olacak da?"
Bahar gülerek konuştu.
"Arar haber veririz hepsine. Müsait olanlar gelirler. Olur mu?"
Başımı çevirip Bahar'a baktım.
"Olur tabi bir tanem, olmaz mı."
Bahar da gülüp alnıma bir öpücük kondurdu. Ben de gülümseyip tekrar yerleştim göğsüne.
"Ama şimdi ben biraz daha yatacağım karımın göğsünde. Valla hiç kalkasım yok."
Bahar gülüp saçlarını öptü bu sefer de.
"Koca bebek. Valla şunu ikizler bile yapmıyor."
Sıkıca sarıldım beline.
"Yapmasın zaten. Benim karım, benim karımın gül kokulu göğüsleri. Hepsi benim. Ben sarılırım, ben yatarım. Sadece ben."
Bahar sesli sesli güldü.
"Sen şaşırdın iyice."
"Hiç de bile. Benimsin işte, sadece benim. Oğullarımla bile paylaşamam seni."
Bahar gülerek sevdi saçlarımı.
"Tamam sevgilim tamam. Paylaşma kimseyle."
Gülüp başımı kaldırdım. Göğüslerinin arasına koklayarak derin bir öpücük kondurdum. Bahar derin bir nefes alınca gülüp tekrar yattım göğsüne. Bunu yapmama hiç dayanamaz. Yine geçti kendinden. Gerçi ben de hiç dayanamıyorum da, neyse. Gülümseyerek dururken içerden gelen seslerle açtım gözlerimi. Bahar da gülüp saçlarımı öptü.
"Uyandı paşalar. Hadi Leyla'yı rahatsız etmesinler oyun oynayacağız diye, hadi kalk sevgilim."
Kafa sallayıp kaldırdım başımı. Bahar da doğrulup oturdu yatağa. Dudaklarıma bir öpücük kondurup kalktı yataktan. Sabahlığını giyip odadan çıkarken ben de arkasından baktım.
"Oğlum, annecim, uyandınız mı siz?"
"Günaydın anne."
"Günaydın anne."
"Günaydın paşam."
"Babam nerde anne?"
"Uyuyor mu anne?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Vuslat🥀
FanficBahar'ın mezarı başına çökmüş kendine lanet ediyordu Yavuz. Bütün bunlar onun suçuydu. Hepsi onun yüzünden olmuştu. Sevdiği kadın onun yüzünden vurulup ölmüştü. Yavuz bunun vicdan azabıyla kavrulurken, içindeki tarifsiz acı kül ediyordu onu. Sevdiği...
