Vuslat🥀

Ep.175 "İlerde pişman olacağın laflar söyleme"

Bahar'dan

Hiçbir şey demeden sadece bakıyordum Yavuz'a. O da gözlerini açmış, ne diyeceğini bilemez halde duruyordu.

"Bahar ben."

Elimi kaldırıp susturdum. Gözümden akan bir damla yaşı hızla silip arkama döndüm. Odaya girince Yavuz da gelip kolumdan tuttu.

"Bahar, Bahar canım bir dur."

Yavuz'a dönüp baktım. Kaşlarını hafifçe çatmış, çaresizce bakıyordu bana. Elimi kolumdaki elinin üstüne getirip sakince çektim elini kolumdan.

"Bahar, tam olarak ne duydun bilmiyorum ama hiçbir şey sandığın gibi değil."

"Sandığım gibi değil öyle mi? Ben bir şey sanmıyorum Yavuz. Ben duydum, söylediklerini duydum. Daha başka bir şey de duymak istemiyorum."

Arkama dönüp dolaba gittim. Valimizi çıkarıp yatağın üstüne bıraktım. Yavuz telaşla geldi yanıma.

"Bahar, yalvarırım dur da dinle. Bak gerçekten yanlış anladın her şeyi."

Yavuz kolumu tutmuş telaşla konuşuyordu. Ona bakmadan konuştum.

"Yavuz bırak."

"Olmaz bırakmam. Bırakamam. Bırakırsam gidersin. Sen gidersen ben ölürüm. Olmaz."

Dişlerimi sıkıp kapattım gözlerimi. Kendimi tutuyordum. Ağlamak, bağırmak, öfkelenmek istemiyordum ama daha fazla tutamadım kendimi. Ağlayarak oturdum yatağa. Umut'u uyandırmamak için alt dudağımı ısırarak sesimi çıkarmadan ağlıyordum. İç çeke çeke ağlıyordum. Başıma gelmesine ihtimal bile vermediğim şeyi kocamın ağzından duymuştum az önce. Aldatıldığımı kocamdan duymuştum. Ben hala ağlarken Yavuz önüme çömelip ellerini yüzüme getirdi. Onun da gözleri dolmuştu. Ağlamaklı halde konuştu.

"Bahar ağlama n'olur. Tamam her şeyi anlatacağım sana. Allah kahretsin, bu zamana kadar niye sakladım ki zaten?"

"Kes sesini Yavuz! Beni nasıl aldattığının ayrıntılarını dinlemek istemiyorum senden. Ben duymam gerekeni duydum, daha fazla seni ne görmek ne de dinlemek istemiyorum."

Hızla çektim ellerini yüzümden. Yüzümü silip kalktım ayağa. Yavuz da kalktı hemen. Ben tekrar dolabıma gidince Yavuz kolumdan tutup hızla çekti beni kendine.

"Gidemezsin hiçbir yere. İzin vermem. Beni dinlemek zorundasın. Bahar sana yalvarıyorum."

"Yavuz bırak kolumu, canım yanıyor."

Yavuz yutkunup gevşetti kolumdaki elini.

"Evet farkındayım, duyduğun şey yanlış anlamaya müsait bir şey ama ben o anladığın şeyi kastetmedim."

Ters ters bakıp konuştum.

"Karımı aldattım cümlesinden, ben neyi yanlış anlamış olabilirim? Sen bunu söylerken, benim anladığımın haricinde neyi kastetmiş olabilirsin acaba?"

Yavuz bir şey demeden baktı yüzüme. Dudaklarımı bükmüş bakıyordum ben de. Gözyaşlarım yanaklarıma süzülüyordu. Canım yanıyordu, hem de çok. Yavuz yutkunup konuştu.

"Ben senden bir şey sakladım Bahar. Anlatamadım sana. Ama şimdi olay çok farklı yerlere geldi. Şimdi müsade et, her şeyi anlatayım. Zaten bu zamana kadar saklamam hataydı."

"Dinlemek istemiyorum Yavuz."

"Hayır dinleyeceksin!"

Yavuz birden bağırınca Umut irkildi beşiğinde. Kolumu sertçe çekip kurtardım elinden. Gidip kızıma baktım. Uyanmamıştı. Ardından tekrar Yavuz'a döndüm. Gözyaşlarımı silip konuştum.