Vuslat🥀

Ep.142 "Seni bile mutlu etmeyi beceremezsem, başka ne işe yararım ki şu hayatta"

Yavuz'dan

Bahar'la karşılıklı oturmuş sakince kahvaltı yapıyorduk. Dün geceki konuşmadan sonra mahsunlaşmıştı yine. Korkuyordu biliyorum. Bana bir şey olacak diye korkuyordu. Ama Dragan'ı benim yakalamam lazımdı. O şerefsizi yakalayıp cezasını benim vermem lazımdı. Aslında istifa işini uzatmayacaktım ama bu yeni gelişmelerden sonra Dragan'ı yakalama fırsatını geri tepmek istemedim.

"Bugün tabura gidecek misin?"

"Hayır canım. İzindeyim ben, unuttun mu?"

"Unutmadım da, belki şu Dragan'ı yakalamak için düzenleyeceğiniz operasyonla ilgili bir şeyler vardır diye dedim."

"Yok bir tanem. Henüz yeterli bilgi yok elimizde. Hem zaten ben seni böyle bırakıp gidemem. Birkaç gün daha geçsin, iyice iyileş. Daha erken gidecek olurlarsa zaten ben gitmem."

Ben gülümseyerek bakarken Bahar'ın gözleri doldu, çenesi titredi, dudaklarını büküp eğdi başını. Yerimden kalkıp önüne diz çöktüm. Ellerini tutup konuştum.

"Bir tanem n'oldu? Bahar, canım niye üzülüyorsun? Gitmemi istemiyor musun?"

Bahar bir şey demeden usul usul akıttı gözyaşlarını. Uzanıp sildim yüzünü.

"Bahar, kurban olurum ben sana. Ağlama."

Bahar başını kaldırıp bana baktı.

"Yavuz, n'olur benim için kendinden vazgeçme."

"O ne demek Bahar?"

Bahar yüzünü silip hafifçe gülümsedi.

"Ben çok iyiyim. Sen benim yüzümden işini aksatma. Ne yapman gerekiyorsa onu yap. Kendin olmaktan vazgeçme. Sen bir askersin, komutansın. Üstelik en iyilerinden birisin. Tamam bir karar verdin, ben de bundan hoşlanmasam da buna saygı duyuyorum ama şu an hala görevdesin ve sırf benim yüzümden işini yapmıyor oluşun beni üzüyor. N'olur yapma böyle. Ben gerçekten çok iyiyim. Seni güle oynaya gönderemem operasyonlara evet. Yüreğim ağzımda beklerim seni. Sana bir şey olacak diye uyku girmez gözüme. Ama inan bana, hiçbiri sırf benim için sahip olduklarından vazgeçmenden daha çok üzmez beni."

Bu sefer de benim gözlerim doldu. Ellerini öpüp kaldırdım başımı.

"Senin gibi özel bir kadınla evli olmak tarif edilecek bir şey değil Bahar. Sen öyle özel bir kadınsın ki, bir tane daha yoktur senden şu dünyada."

"Yavuz, bana söz ver. İstemediğin hiçbir şeyi, sırf benim için yapmayacaksın. Bu beni mutlu etmez, aksine üzer. Bunu sakın unutma ve bana söz ver."

"Tamam bir tanem, söz veriyorum. İstemediğim hiçbir şeyi yapmayacağım. Ama yapmak istediklerime de sen karşı çıkmayacaksın. Bu yaptıklarımın sebebi sen gibi görünsen de, aslında benim. Ben başka bir mutlu olma yolu bilmiyorum Bahar. Sen mutluysam mutluyum ben de. Yani bunları kendim için yapıyorum aslında."

Bahar burukça gülümseyip elini yüzüme getirdi.

"Ah Yavuz, sen ne güzel seviyorsun öyle. Bu sevgin, bu aşkın mest ediyor beni."

"Senin kadar değil. Eğer güzel seviyorsam, sana bakarak öğrendim hepsini."

Bahar gülüp boynuma sarıldı. Ben de beline doladım kollarımı. Sıkıca sarılıp saçlarımı öptü. Ben de başımı göğsüne yaslayıp durdum öylece. Ben sadece ailem için uğraşıyorum. Bana bahşedilen, emanet edilen bu nadide hediyeyi korumaya; ona layık olmaya çalışıyorum. Başka bir şey değil yapmaya çalıştığım. Yavaşça ayrılıp yüzüne baktım.

"Ağlamak yok, tamam mı?"

Bahar gülümseyip kafa salladı.

"Tamam."