အာဏာရှင်ငရဲမင်းကြီးနှင့် သူ၏အချစ်ကလေး (၁)

56. The Assessment (1)

အပိုင်း ၅၆။ အကဲဖြတ်မှု (၁)

ဖုန့်ရှီကို ငရဲမင်းကြီးက ဖေးမ ထိန်းကူလိုက်တာကို မြင်လိုက်ရတော့ စာအုပ်နတ်ဘုရားနဲ့ ကံဆိုးမှုနတ်ဘုရားတို့ သူတို့အတွေးကို နောက်ဆုံးတော့ အတည်ပြုသွားကြတယ်။

ဖုန့်ရှီ သူ့ကျင့်ကြံမှု စတဲ့ ပထမနေ့ကတည်းက သူ တရားထိုင်တာကို တနေ့ကုန် မထိုင်နိုင်ခဲ့ဘူး။ ဒါပေမဲ့ သူ့ကိုယ်က ပြောင်းလာပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ သူ့ရဲ့ ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာအခြေအနေက ပိုပိုကောင်းလာခဲ့တယ်။ အဲ့တာကြောင့် တစ်ရက်လုံး ဒါမှမဟုတ် နှစ်ရက် တရားထိုင်ရင်တောင်မှ သူ ပင်ပန်းတာမျိုး ခံစားရမှာ မဟုတ်ဘူး။

ဒီအကြိမ်ကတော့ သူကျင့်ကြံမှုပြီးဖို့ ဆယ်ရက်ကြာသွားတယ်။ အဲ့တာအပြင် ဖုန့်ရှီရဲ့ ထိုင်တဲ့ကိုယ်ဟန်က အမြဲထူးဆန်းတယ်၊ အဲ့တာကြောင့် သူ့ခြေထောက်တွေဟာ ဆယ်ရက်ကြာသွားတဲ့နောက် လုံးဝ ထုံကျဉ်လာတယ်။

စာအုပ်နတ်ဘုရားနဲ့ ကံဆိုးမှုနတ်ဘုရားတို့အတွက် ကျင့်ကြံလို့ ခြေထောက်ထုံကျဉ်တဲ့သူကို တွေ့ဖူးတာ ဒါပထမဆုံး ဖြစ်နိုင်တယ်။ မယုံကြည်နိုင်စွာနဲ့ သူတို့ အတန်ကြာ ဆွံ့အသွားတယ်။

အကယ်၍ အခြားသူတွေ ဒါကို သိရင် ဖုန့်ရှီရဲ့ ပုံရိပ်ဟာ ဒီလောက်ကြီး ထက်မြတ်တယ်လို့ ထင်ရတော့မှာ မဟုတ်တော့ဘူး။

အဲ့တာကြောင့် နတ်ဘုရားနှစ်ပါးက သူတို့ကြားလိုက်ရတာကို မေ့ချင်ယောင်ဆောင်ဖို့ပဲ ရွေးချယ်လိုက်ကြတယ်။

တကယ်တော့ ဖုန့်ရှီ ခေါင်းညိတ်လိုက်တဲ့အခါမှာပဲ သူ့ခြေထောက်တွေက မထုံကျဉ်တော့ဘူးဆိုတာ သူသိသွားတယ်။ သူ့သွေးကြောထဲ နွေးထွေးစွာ စီးဆင်းသွားတဲ့ စီးကြောင်းလေးတစ်ခု ဖြစ်သွားဟန်ပေါ်ပြီး အဲ့တာက သူ့ခြေထောက် လုံးဝ ပြန်သက်သာသွားပြီး ပိုပြီးတောင် သန်မာလာတယ်လို့ ခံစားလိုက်ရတယ်။ တချိန်တည်းမှာပဲ သူ လုံးဝလန်းဆန်းသွားပြီး အင်အားပြည့်သွားတယ်။

ဒါပေမဲ့ ဖုန့်ရှီက ဘုရင်ကြီးကို အဲ့တာကို မပြောဘဲ ဘုရင်ကြီးဆီ တိုးဝင်ဖက်တွယ်ထားဆဲ ဖြစ်တယ်။