အာဏာရှင်ငရဲမင်းကြီးနှင့် သူ၏အချစ်ကလေး (၁)

123. Appeasement and Blackmail

အပိုင်း ၁၂၃။ ချွေးသိပ်ခြင်းနှင့် ခြိမ်းခြောက်ခြင်း

ကာလွမ်သလာတစ်ယောက်သာ ဒီအခြေအနေကို တွေ့ရှိသွားသည်မဟုတ်၊ အရှေ့နေမိစ္ဆာလည်း သတိပြုမိသွားခဲ့သည်။

သူ့မျက်နှာထက် ကြောင်အမ်းသွားတဲ့အမူအယာ ဖျက်ခနဲဖြတ်ပြေးသွားပြီးနောက် သူက ချက်ချင်းပဲ ထရယ်လိုက်တော့သည်။ သူ့ရယ်သံက သူ့ကိုယ်သူ အရမ်းကို ကျေနပ်အားရသွားဟန်ပေါ်နေ၏။ တကယ်လို့ သူ ကာလွမ်သလာကို မသတ်နိုင်ဘူးဆိုရင် အနည်းဆုံးတော့ ဆူးလားမိသားစုဝင်တွေအပေါ် ဒေါသပုံချရမည်လေ။

ကာလွမ်သလာက အဲ့တာကို ခပ်မြန်မြန် သိရှိသွားခဲ့ပေမဲ့လည်း အမှီဟန့်တားဖို့က သပ်သပ်တကဏ္ဍပင်။ အဲ့တိုက်ကွက်က နတ်ဘုရားဥဿျှောင်နယ်ပယ်ဆင့် အဆင့်ငါးသမားတစ်ယောက်ရဲ့ အားကောင်းတဲ့တိုက်ကွက်ဖြစ်တာကြောင့် သူ အဲ့တိုက်ကွက်ကို ဝင်ခံနိုင်စွမ်း​ရှိမရှိ သူ မသေချာ။ ဒါပေမဲ့ သူ ဒီလိုကြီး ဘာမှ မလုပ်ဘဲ ရပ်နေပြီး သူ့ဂိုဏ်းသားအဖွဲ့ဝင်တွေ သေဆုံးတာကို ဒီအတိုင်းလည်း ကြည့်မနေနိုင်။

"အစ်ကိုကြီး!"

"မုန်တိုင်းကာလွမ်သလာ!"

အသံနှစ်သံ တပြိုင်နက်တည်း အော်လိုက်သံထွက်ပေါ်လာ၏။

အဲ့အခိုက်အတန့်မှာ မုန်တိုင်းရဲ့စွမ်းအားရှေ့မှာပဲ ကမ္ဘာကြီးက တိတ်ဆိတ်သွားကာ လူတွေက သေးငယ်သွားဟန်ပေါက်နေသည်။

ဒါပေမဲ့ မုန်တိုင်းကာလွမ်သလာက တိုက်ခိုက်မှုကို ကြားဝင်တုန့်ပြန်တော့မယ့်အချိန်မှာပဲ ဘယ်ကမှန်းမသိတဲ့ ပိန်ပိန်ပါးပါး ဖြူလျော်လျော်လက်တစ်ဖက်က ဆန့်ထွက်လာပြီး မုန်တိုင်းကာလွမ်သလာရဲ့အင်္ကျီကို ဖမ်းဆွဲလိုက်၏။ ချိုသာတဲ့အသံတစ်ခု သူ့နားထဲ တီးတိုးဝင်လာသည်၊ "ကောင်လေး၊ ဘဝက အဖိုးတန်တယ်။ အဲ့လိုလွယ်လွယ် အရှုံးမပေးရဘူး။ အဲ့တာ တကယ့်ယောက်ျားကောင်း ယောက်ျားမြတ်တွေ လုပ်သင့်တာမဟုတ်ဘူး!"

မုန်တိုင်းကာလွမ်သလာတစ်ယောက် ရုတ်တရက် မျက်လုံးအစုံ ပြူးကျယ်သွားရကာ သူ အဲ့ဒီ့အမျိုးသမီးကို သေချာမကြည့်ရသေးခင်မှာပဲ တွန်းဖယ်ခြင်းခံလိုက်ရတော့သည်။