အာဏာရှင်ငရဲမင်းကြီးနှင့် သူ၏အချစ်ကလေး (၁)

60. The Assessment (5)

Please scroll down to read Zawgyi font

အပိုင်း ၆၀။ အကဲဖြတ်မှု (၅)

ကောင်လေးက အဲ့အမျိုးသားရဲ့ ထိုင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်တဲ့အချိန်မှာ အကြောင်းတစ်စုံတစ်ရာကြောင့် ခန်းမတစ်ခုလုံး တိတ်ကျသွားပြန်တယ်။

မျက်စိစောင်းစောင်းနဲ့လူက သူ့နှုတ်ခမ်းသူ မတွန့်မိအောင် အတင်းကြိုးစားလိုက်တယ်။ အဲ့နောက် သူက ကောင်လေးကို လေသံပြတ်ပြတ်နဲ့ ပြောလိုက်တယ်၊ "သခင်လေး၊ သခင်လေးထိုင်နေတာ ကျွန်တော့ထိုင်ခုံ။ ဒီမှာ သခင်လေးဟာ။" သူ့မျက်နှာပေါ်က ကြောက်စရာအမူအယာကို အနည်းငယ် လျော့အောင် လုပ်လိုက်ရင်း သူက တံခါးဘေးနားက ထိုင်ခုံကို ညွှန်ပြလိုက်တယ်။

ဖုန်တွေနဲ့ထိုင်ခုံကို ဖုန့်ရှီ တစ်ချက် ကြည့်လိုက်တယ်။ ထောင့်မှာ ထားထားတယ်ဆိုကတည်းက အဲ့တာက ကျိုးနေတာ ဖြစ်ရမယ်၊ ဒါမှမဟုတ် သုံးလို့ မရတော့တာ ဖြစ်ရမယ်။ ဖု့န်ရှီက အဲ့လူဆီက မကောင်းတဲ့ ရည်ရွယ်ချက်အရိပ်အငွေ့မျိုး ရထားဖူးတာကို သတိရသွားတော့ အဲ့လူပြောတဲ့အတိုင်း မလုပ်နိုင်ဘူးဆိုတာ သူပိုသေချာသွားတယ်။ ဖုန့်ရှီ အခုလေးတင် လုပ်ခဲ့လိုက်တာက ဒါ့ကြောင့်ပါပဲ။ နောက်ဆုံးတော့ ဖုန့်ရှီဟာ အတော်ပါးနပ်လာပြီဖြစ်လို့ ကျိုးနေတာ သူသိနေတဲ့ထိုင်ခုံတစ်ခုကို သူ လုံးဝထိုင်မှာမဟုတ်ဘူးလေ။ အဲ့ဒီ့မျက်လုံးစောင်းစောင်းနဲ့လူက ဖုန့်ရှီကို မသိနားမလည်တဲ့ကောင်လေးလို့ မှတ်ယူပြီး အရှက်ကွဲစေချင်နေတာ အသိသာကြီးပဲ။ အဲ့တာကို တွေးမိတော့ ဖုန့်ရှီက တောက်တောက်ပပ ပြုံးလိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်၊ "ရပါတယ်၊ ကျွန်တော် ဒီမှာပဲ ထိုင်လိုက်မယ်။ ခင်များက အဲ့ဖက်က ထိုင်ခုံမှာထိုင်နိုင်ပါတယ်!"

အဲ့တာကို ကြားတော့ မျက်လုံးစောင်းစောင်းနဲ့လူက ဖုန့်ရှီက သူ့ရည်ရွယ်ရင်းကို ထွင်းဖောက် သိမြင်နေလို့များလားဆိုပြီး ချက်ချင်းပဲ တွေးမိသွားတယ်။

အဲ့လူရဲ့ အစီအစဉ်က မအောင်မြင်ခဲ့ပေမဲ့ သူ့မျက်နှာပေါ်မှာတော့ ဘယ်လို အဆင်မပြေဖြစ်နေတဲ့လက္ခဏာ တစ်ခုမှ မပြခဲ့။ အဲ့အစား သူ့ခေါင်းကို ပုတ်လိုက်ရင်း တစ်ခုခုကို သဘောပေါက်သွားဟန် ဆောင်လိုက်ပြီး ပြောလိုက်တယ်၊ "အိုး... ငါ အရမ်း နမော်နမဲ့နိုင်တာပဲ။ ဒီခုံက ထောင့်မှာ အကြာကြီး ရှိနေခဲ့တာ။ ဖုန်တွေနဲ့ခုံတစ်ခုံအပေါ် စခင်လေးကို ငါ ဘယ်လိုများ နေရာချပေးနိုင်ရတာလဲ! သူတို့ကို နောင်ထိုင်ခုံ နှစ်လုံး သွားသယ်ခိုင်းလိုက်မယ်။"